Om te beginnen was van Lanna's rare geluid helemaal niets meer te horen. Daar ben ik erg blij om, want je maakt je toch ongerust. Er zal dus wel een snotje voor de luchtpijp hebben gezeten of zo.
Ik ben western opgetoomd naar de clinic gegaan omdat ik wilde horen of Lanna het geluid maakte... En ik ben gewoon vertrouwder met haar westerngedrag
Daarna heb ik omgezadeld en de eerste 10 minuten doorgebracht met Lanna te vertellen dat het echt moest
Ze hield vast en hield vast en hield vast... Gelukkig zag Tyrza dat en liet me de eerste 10 minuten mooi even zelf knoeien. Daarna was Lanna aan de beurt. Stap ging keurig, alhoewel ze in eerste instantie niet met stelling wilde lopen (hoeft met western ook niet zei ze ).Ik moet kennelijk mijn handen iets meer uit elkaar houden (die hou ik te dicht bij elkaar). Ook hier dus even een clash western en dressuur. Een tweede clash in rijstijlen is dat ik de neiging heb als ik haar vraag om eerst mijn handen omhoog te brengen (recht opnemen western), dan denk oh nee dressuur, laag houden
Maar na een keer of twee was dat er wel af. Intussen begon Lanna mee te werken en konden we door naar de verruimingsoefeningen. Verruimen langs de lange zijde door de zijde in 2 stukken te verdelen en meer met de zit op te bouwen vond ik heel verhelderend, Lanna bleef beter bij me, zeker toen ik mijn ellebogen ook wat meer bij mijn lijf hield (ik gooi mijn handen te los bij verruimen). Na een paar keer oefenen was de opbouw beter. Lanna heeft nl. de neiging acuut te vertrekken en dan niet meer te houden te zijn (ze vindt het een heel leuk kunstje). Ditzelfde is toegepast op het verruimen in galop (dit lukte mij nooit, vooral omdat ik Lanna western alleen harder en zachter heb geleerd). Ik zit in die galop ook teveel op mijn zakken (western) waardoor ik haar wat hinderde in het verruimen. Toen ik wat anders ging zitten, verruimde ze wel 
De laatste oefening was de contra-galop. Dat vindt Lanna niet zo'n probleem. Bij de tweede hoek viel ze terug naar draf (lag aan mij, ik had geen been meer en Lanna was moe). Het was dus een mooi moment om te stoppen...
Al met al genoeg om weer een poosje mee verder te kunnen. Ik was trots op Lanna! Tyrza bedankt!
Verder was het natuurlijk heel leuk om alle bokkers en hun paarden te zien en te spreken
Kortom: voor herhaling vatbaar
Maar de volgende keer ben ik er zeker bij! 
A mind is like a parachute - it works best when it's open
en ben blij dat het allemaal goed is overgekomen. Wat mij betreft is het zeker voor herhaling vatbaar!
.