Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-03-11 23:56

Geplaatst door de TopicStarter : 11-03-11 23:56

Ik moest later smiddags wel lachen , zei er iemand : Wat!? Had je nog nooit geschoten?
Uhh.. nee?

"n roes was het niet... 't was een heel apart gevoel, heel vervelend en zeurderig.
Ik was 'n beetje licht in mn hoofd, stond met knikkende knietjes... en waarom? Koe was al dood... moment van schieten geen zenuwen gehad.

Ik ben nu bezig met de foto's, zal er zo alvast een voorproefje van plaatsen hier.
De rest komt in een apart topic volgende week!

**Geplaatst**: 12-03-11 00:11

Re: 11 maart excursie paardenslachterij Nijkerk.

Geplaatst: 12-03-11 00:11

Ik ben ook eindelijk thuis (om half 2 al, maar toen moest ik weer weg, tot nu toe..)
Ik dacht ik wil het schieten niet zien, maar toch vanuit helemaal achteraan heb ik alles gezien

(stoer he

)
Vond het heel interresant, alles ging zo op zijn gemak, vond het ook helemaal niet erg om te zien.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-03-11 00:11

Geplaatst door de TopicStarter : 12-03-11 00:11

Klein voorproefje met foto's :

Afbeelding

Onder het streng toeziend oog van Harm en Aart....
'' Eens moet de eerste keer zijn ''
Sorry koetje...
Afbeelding

Van 't weekend meer.
Ben nu al 19 uur aan 1 stuk wakker, ik ga nu écht mijn bed opzoeken, ik ben kapot.
Maandag weer lange middag/avond voor de boeg in Nijkerk.

Mensen, superbedankt voor jullie interesse!!

**Geplaatst**: 12-03-11 00:18

Geplaatst: 12-03-11 00:18

dat was ik

Jolliegirl schreef:
Ik moest later smiddags wel lachen , zei er iemand : Wat!? Had je nog nooit geschoten?
Uhh.. nee?

"n roes was het niet... 't was een heel apart gevoel, heel vervelend en zeurderig.
Ik was 'n beetje licht in mn hoofd, stond met knikkende knietjes... en waarom? Koe was al dood... moment van schieten geen zenuwen gehad.

Ik ben nu bezig met de foto's, zal er zo alvast een voorproefje van plaatsen hier.
De rest komt in een apart topic volgende week!

Hm dat neigt eerder naar een schock gevoel das niet lekker.

**Geplaatst**: 12-03-11 07:35

Geplaatst: 12-03-11 07:35

Dat gevoel komt niet door de slachterij, maar door mijn eigen emoties

want zoals ik al zei; als ik een paard heb wat weggebracht moet worden, gaat hij zeker daar heen!

Komt ook misschien wel omdat ik me had ingesteld dat ik er heel goed tegen zou kunnen, maar dat viel gewoon vies tegen.
Naar boven gaan heb ik over getwijfeld, maar ik wou toch ook zien wat er gebeurde, daar was ik immers voor meegekomen..

Ik kom er wel weer over heen hoor, heb er zelf nu alleen gewoon last van, maar nogmaals, dat trekt wel weer weg.

**Geplaatst**: 12-03-11 10:09

Re: 11 maart excursie paardenslachterij Nijkerk.

Geplaatst: 12-03-11 10:09

Ben weer benieuwd naar jullie verslag. Ik lees ze altijd. Mijn mening is onderhand ook al behoorlijk bijgesteld.

Dat koetje was inderdaad niet zo´n groot koetje. Had het toch iets groter/ouder verwacht. Blij dat ie uit zijn lijden is verlost.

**Geplaatst**: 12-03-11 10:13

Re: 11 maart excursie paardenslachterij Nijkerk.

Geplaatst: 12-03-11 10:13

wat was er dan met dat koetje/kalfje?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-03-11 10:29

Re: 11 maart excursie paardenslachterij Nijkerk.

Geplaatst door de TopicStarter : 12-03-11 10:29

Koetje was 2.5 jaar... de poten waren ver vergroeid,slechte benen.
En verder was dit gewoon een vleeskalfje.

Verder was er 1 paard voor ons bewaard.
Ik heb alleen zelf niét meegekregen wat deze had? Hij was 25+ geloof ik? en begon kreupel te worden?

**Geplaatst**: 12-03-11 11:11

Geplaatst: 12-03-11 11:11

Goedemorgen ladies!

Nu alvast sorry voor het lange verhaal, want ik weet bij voorbaat al dat dat het gaat worden.

Ik heb als een blok geslapen vannacht... wat was ik moe toen ik thuis kwam zeg! Zou nog met mn moeder naar Gooische vrouwen, de film, maar kon het echt niet meer opbrengen. De emoties en spanning die zo'n dag met zich meebrengen zijn toch echt uitputtend.

Ik heb gister als een ontzettend leerzame dag ervaren, weer een stapje dichterbij de acceptatie dat dood nou eenmaal bij leven hoort en het veel makkelijker is om dat onder ogen te zien dan het weg te stoppen of te ontkennen. Gecharmeerd was ik van Jan, Jos en Harm... hoewel die laatste twee uiteraard gewoon slachter van beroep zijn en verder weinig van zichzelf loslieten. Vooral Jan heeft me geraakt. Heel vaak is al verteld hoe lief en meelevend hij is, dus met dat idee stelde ik me aan hem voor. Normaliter zou het dan in real life misschien tegen kunnen vallen omdat de verwachtingen zo hoog zijn, maar het was nog veel beter dan ik van te voren had kunnen denken en hopen. Jan is heel open over zijn werk en vooral ook over de reden waarom hij deze ambachtelijke kleine slachterij vrijwel midden in een dorpje toch door wil zetten. Hoewel de regels omtrend vlees, hygiene, slachtprocessen, manier van aanvoeren, kwaliteit van vlees etc etc steeds strenger worden, het papierwerk steeds meer wordt heeft hij toch de drive om hiermee door te blijven gaan zolang als hij kan. Waarom? Als je het mij vraagt door zijn liefde voor het paard als dier maar sowieso zijn liefde voor alles wat leeft. Want wat als hij het niet doet? Wie doet het dan? Wat moet een eigenaar met een paard waar iets aan mankeert of oud is dan? Natuurlijk zijn er veel meer mogelijkheden en slachterijen en euthanasie om een paard op een diervriendelijke manier aan zijn einde te brengen maar door Jan zijn overtuiging van het feit dat dit de meest snelle en respectvolle dood is voor een vluchtdier wil hij hiermee door gaan. Of je die mening deelt is natuurlijk geheel aan jezelf.

Natuurlijk verdiend hij zijn geld met de slachterij, maar zo'n slimme handelsman als hij is kan zijn geld op een andere manier veel sneller en makkelijker verdienen. Zo'n kleinschalige slachterij is geen vetpot, het is liefhebberij, hoe bizar dat ook klinkt! Jan vertelde dat hij ooit eens een merrie van hemzelf moest afmaken waar hij veel gevoel bij had... hij stelde dit elke keer uit.... één week, twee weken, vijf weken, totdat het echt niet anders kon en hij haar met moeite zelf uit haar lijden heeft verlost.

Ook het verhaal over een eigenaar die zijn merrie met pasgeboren veulen bracht zonder ogen heeft me erg geraakt! De merrie was onherstelbaar beschadigd tijdens de dracht en het veulen was dus blind en niet levensvatbaar... Dan komt zo'n koppel binnen en moet je ze beide afmaken... Jan vertelde dat het hem verschrikkelijk raakte dat zo'n merrie die zo dol was met haar pasgeboren spruit binnen kwam lopen met een blind veulen. Wie schiet je dan eerst? Hij heeft gekozen om eerst de merrie te schieten omdat hij het haar wilde besparen om haar eigen spruit dood op de grond te zien liggen en het veulen zag immer toch niets. Vreselijk zo'n ervaring, maar iemand moet het doen! Ik weet uit eigen ervaring hoe heftig een merrie reageert op haar dode veulen dus ik denk dat hij vanuit zijn gevoel voor paarden een hele goede beslissing heeft gemaakt in deze situatie.

Een ander verhaal wat me bij gebleven is is een fokmerrie die gebracht was omdat ze niet meer aan het werk kon door meerdere blessures en daarnaast ook met geen mogelijkheid meer drachtig te krijgen was door de dierenarts... De eigenaar had toen op een gegeven moment besloten dat het mooi geweest was en bracht haar bij Jan. Bij het slachten bleek dat er een paar maanden oude foetus in de baarmoeder zat... fout van de dierenarts en het was zichtbaar dat dit Jan boos maakte. Hij heeft het de eigenaar ook bespaard, want er was niets meer aan terug te draaien. Weer een voorbeeld van zijn gevoel voor paarden en alles wat leeft.

Zo'n dag is beladen, maar naderhand ook hilarisch! Die mensen zijn ook mensen met hun eigen gevoel voor humor en daar heb ik dan ook met volle teugen van mogen genieten. Jos heeft me wel 100 keer laten schrikken met z'n angstaanjagende verschijning maar wat is het een schatje... Ik heb ook zijn gevoel gezien toen hij begon te vertellen over zijn angst om oud en afhankelijk te worden. Hij maakt geen volzinnen en je moet je best doen om hem te verstaan maar gooit er gewoon af en toe een statement in zoals: het is toch niets als je billen door een ander afgeveegd moeten worden... of: als je eten door iemand anders gegeven moet worden dan hoeft het van mij niet meer... We kregen dit gesprek aan de hand van zijn vraag waarom ik helemaal uit Groningen kwam kijken in Nijkerk en dat ik zei dat mijn paard ook niet het eeuwige leven had waarop hij een metafoor gebruikte: Leven is net een touw, er zit een begin en een eind aan... maar we waren samen tot de conclusie gekomen dat voor zowel mens als dier het eind van de natuur meestal te laat is omdat we het aftakelen één ieder graag bespaarden. Zo liet hij z'n angst ook even zien. Verder heb ik hem het fenomeen "dom blondje" uitgelegd aan hem nadat ik de kraan van de wasbak niet aan de praat kreeg (dat was zo'n kniedrukding weetjewel)... Jos bleef erbij dat ik er niet dom uitzag...

Haha hij snapte het gewoon echt niet.

Wat ik ook bijzonder vond aan het feit dat ik tot 14.30 ben gebleven is om te zien hoeveel er gebruikt word van zo'n geslacht paard... er kwam bijvoorbeeld een vrouw restafval halen voor haar 7 honden, een meisje kwam een flacon bloed halen om over de grond te gieten waardoor er maden naar boven kwamen voor de vogeltjes van haar vader, een man kwam huiden halen om leren tassen van te maken en er komt ook vaak een kapper om paardenstaarten te halen voor allerlei doeleinden.

Tot slot wil ik nog proberen om één ieder die moeite heeft met het slachten uit te leggen dat de dood nou eenmaal bij het leven hoort, om Jos te citeren, "het is net een touw waar een begin en een eind aan zit" en dat er verschillende keuzes zijn op watvoor manier je dat kunt doen en dat iedereen die keuze voor zichzelf en zijn/haar dier moet maken. Feit is nou eenmaal dat paarden ziek worden, oud worden, versleten raken waardoor ze niet meer een paardwaardig bestaan kunnen hebben, maar als we nog een stapje verder gaan... iets wat ik ook liever niet zou willen weten zijn er ook een heleboel paarden die niemand meer wil hebben en dus 'over' zijn. Zo'n paard is beter af bij de slacht dan in de handel is mijn mening. Iedereen die vlees eet weet dat er koeien, kalveren, varkens, kippen, reeen, eenden, kangoeroes, struisvogels en herten worden gefokt en gekweekt voor het vlees... dat zijn ook dieren met hersenen, bewustzijn en gevoel. Paarden worden niet gefokt voor de slacht... althans niet in eerste instantie... maar ik ben van mening dat alles wat 'over' is, oud is of ziek is beter af is bij de slacht en dan het allerbest in Nijkerk i.p.v. op transport naar Italie of in een slachterij waar ze geen liefde voor paarden hebben. Een paard is in mijn ogen ook een dier, net als de rij die ik net opnoemde. Een ideale wereld zou zijn waar we alle dieren liefdevol opvangen, er geen asiels hoeven bestaan, geen bio-industrie, geen dierenmishandeling en geen geldgebrek... helaas is dit niet de werkelijkheid, de werkelijkheid is dat er geen geldbomen in de tuin groeien, dat niet iedereen evenveel liefde heeft voor dieren (en ook niet voor mensen), dat mensen dood gaan en dieren alleen overblijven, dat mensen failliet gaan en hun oude 25-jarige besje geen paardwaardig pensioen kunnen geven, dat iemand zijn paard wil verkopen om wat voor reden dan ook en er niemand is die hem/haar wil hebben, dat het crisis is en vraag en aanbod van paarden nou eenmaal niet altijd evengroot is... Ik ben van mening dat een paard dan beter afgemaakt en geslacht kan worden in Nijkerk, hoe graag ik ook ALLE zielige dieren van de wereld zou willen opvangen. Om antwoord te geven op de vraag of er ook 'gezonde' dieren geslacht worden... Ja natuurlijk, hoe naïef is het om te denken dat dat niet gebeurt... hoe klote is het? Heel klote, want natuurlijk is een gezond dier slachten niet leuk, net zo min als dat leuk is bij koeien, varkens en kippen, maar het hoort nou eenmaal bij onze maatschappij... wij eten vlees, wij gebruiken dierlijke producten, wij zijn een product van onze voorouders. Je kunt beter accepteren dat dood het bij het leven hoort en dat op een zo vriendelijk mogelijke manier laten uitvoeren dan dat je het wegstopt en overal tegenaan schopt want geen enkel paard of ander dier heeft het eeuwige leven en niemand heeft geld en ruimte om alle zielige dieren op te vangen en te eten te geven... Dit is een proces waar iedereen tijd voor nodig heeft... de één meer dan de ander en ik denk dat dat één van de wijsheden van het leven is.

Als je ooit eens de kans krijgt om bij Jan te gaan kijken in Nijkerk dan zou ik dat van harte aanraden! Ik ga ook graag nog een keer terug met Jolanda, maar dan wel na de middag want het schieten van een paard heb ik nu één keer gezien en die confrontatie ga ik pas weer aan als ik één van mijn eigen paarden moet brengen want eerlijk is eerlijk... ik ben heel blij dat Jan het doet (en hopelijk ooit Jolanda als zijn opvolger), maar mij niet nog een keer vrijwillig gezien!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-03-11 11:22

Re: 11 maart excursie paardenslachterij Nijkerk.

Geplaatst door de TopicStarter : 12-03-11 11:22

Mag ik dit in het verslag verwerken Janine?
Mooi geschreven zeg!!

Opvolger zal ik niet worden denk ik... daar is het bedrijf echt te groot voor..
Maar ik sta er wel voor open als er een van de slachters is die het over wilt nemen, om te komen werken en met alles te helpen, en daarom nu dus alles te leren.

Ik zal zelf ook nog even een klein verslagje maken vandaag.

**Geplaatst**: 12-03-11 11:36

Re: 11 maart excursie paardenslachterij Nijkerk.

Geplaatst: 12-03-11 11:36

Ja, natuurlijk mag je dit verwerken!!

Wil je Jos maandag even een klap op z'n kop geven voor me? Ik had gister namelijk echt last van mn pols, kon niet rijden...

Nu weer over hoor! Ik riep ook AU en ik piep niet zo snel

Lompe boer is het!

Misschien moet je hem wijsmaken dat hij zwaar gekneusd is en dat hij me een bos bloemen moet sturen...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-03-11 11:40

Re: 11 maart excursie paardenslachterij Nijkerk.

Geplaatst door de TopicStarter : 12-03-11 11:40

Hahahaha pas op he, hij stuurt geen bloemen maar komt langs dan....

Ja hij kent écht zijn krachten niet. Hij bedoelde het niet om je pijn te doen.
Ik zal het maandag zeggen

En ik zal hem slaan....

Ik heb ook een blauwe pols.. niet door Jos maar door een andere slachter die later nog kwam, en die is naar mijn idee lang niet zo sterk als Jos...*laat het hem maar niet lezen

*

Ik ben het inmiddels gewent, als Jos je beetpakt moet je je gewoon stilhouden en niets doen.
En die andere kunnen d'r ook wat van! Ik kom daar altijd blauw weg op vrijdagavond...

**Geplaatst**: 12-03-11 11:46

Geplaatst: 12-03-11 11:46

@ Nien 1984
Prachtig geschreven stuk. Ik had het zelf niet beter kunnen verwoorden.

@ Jolliegirl
Ik blijf het super van je vinden dat dit onderwerp in een possitieve sfeer wordt gebracht. Ikzelf heb mijn paard begin oktober 2010 naar Jan gebracht. Ik ben blij dat ik op deze manier afscheid heb kunnen nemen van mijn meisje. Dat deze mogelijkheid er is vind ik super, hoe moeilijk en beladen het ook is.

**Geplaatst**: 12-03-11 11:47

Geplaatst: 12-03-11 11:47

Mijn (korte) verslag.
Ik en Bentley86 vertrokken om half 8 uit Krimpen aan den Ijssel, rond 10 uur kwam we aan in Nijkerk (na auto-problemen..). Hoe dichterbij we kwamen, hoe zenuwachtiger ik werd. Eigenlijk had ik het idee dat ik er wel tegen zou kunnen allemaal, heb wel vaker dingen gezien en dan bij mensen die me dichterbij stonden dan een paar dwat ik niet ken.
Ik kwam daar binnen en als eerste bekroop me een naar gevoel om het idee dat ik zometeen een paard zou zien, levend, wat dood gemaakt zou worden, zo schoot dat door mijn hoofd.

Jolanda legde ons het één en ander uit, hoe het te werk gaat. Ze stelde ons voor aan Jan, die heel veel rust uitstraalde vond ik. Ik voelde me direct op mijn gemak eigenlijk. We hadden ons pak aangetrokken en gingen naar beneden. Daar werd ons de keuze gegeven om nog even bij het paardje te kijken, dit heb ik bewust niet gedaan, om het niet te emotioneel te maken. Het paardje werd, toen de mensen die wouden kijken hadden gekeken, naar binnen begeleid. Het bijzondere vond ik Jan zijn gezichtsuitdrukking, die was direct anders. Je zag aan zijn gezicht dat hij dit niet leuk vond om te doen, maar dat hij het móést doen. Het paardje keek op toen hij stil stond en voordat hij kon beseffen dat het misschien eng kon zijn zo'n ruimte, was het al gedaan, met rust en met respect voor het dier.

Het viel mij persoonlijk zwaarder dan ik had gedacht..ik had verwacht dat ik er beter tegen zou kunnen. De tranen stonden in mijn ogen en ik heb op een gegeven moment af gewend toen het dier verplaatst werd.

Het hele proces er na, krijg ik ook niet uit mijn hoofd. De beelden, zo stom van me om gewoon niet op mezelf te letten en weg te kijken, maar ik vond het ook zo interessant en een once of a lifetime ervaring..het ging ook wel heel erg snel hoor allemaal, zo'n verwerkingsproces.

Nogmaals, dit heeft niks allemaal met de slachterij te maken, want hoe dit gedaan wordt allemaal..in uiterste rust en respect. Bij deze wil ik ook een pluim en respect toegeven aan Jan, Jos, Harm en Jolanda & Rosita. Knap dat jullie dit zo organiseren en je werk uitvoeren zoals jullie het doen. Blijf hier ook mee doorgaan, want als ik ooit een eigen paard heb die ik weg moet brengen, dan gaat hij 200% zeker daar heen. Puur om dat ik heb gezien hoe het daar gaat, en ik vind dat ieder dier het VERDIENT om op deze manier ten einde te gaan. Zonder stress, zonder pijn en zonder gevecht..ook al vond ik het vreselijk om te zien.

Al met al, heel erg leerzaam!! Maar niet meer voor mij om er vrijwillig heen te gaan. Ik vond het ook TOP van Jan dat we echt alles mochten vragen wat we wilden weten. Hij is zo open en vriendelijk, top!

**Geplaatst**: 12-03-11 11:54

Re: 11 maart excursie paardenslachterij Nijkerk.

Geplaatst: 12-03-11 11:54

Ja, uiteraaard 1000 maal dank voor hyper adhd meisje Jolanda en de rust zelve Rosita die het allemaal mooi in evenwicht hield!

Vond het erg leuk om jullie ontmoet te hebben.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-03-11 12:04

Re: 11 maart excursie paardenslachterij Nijkerk.

Geplaatst door de TopicStarter : 12-03-11 12:04

Hahahhahaa ''hyper adhd meisje Jolanda en de rust zelve Rosita''

Ik moet er wel even bijzeggen, ik kan ook rustig zijn en serieus zijn hoor als er gewerkt moet worden...

Dat hebben jullie allemaal kunnen zien met het villen en het schieten van het paard, en van de koe...
Dan ben ik gewoon 100% serieus.

**Geplaatst**: 12-03-11 12:05

Geplaatst: 12-03-11 12:05

Jolliegirl schreef:
Hahahhahaa ''hyper adhd meisje Jolanda en de rust zelve Rosita''

Ik moet er wel even bijzeggen, ik kan ook rustig zijn en serieus zijn hoor als er gewerkt moet worden...
Dat hebben jullie allemaal kunnen zien met het villen en het schieten van het paard, en van de koe...
Dan ben ik gewoon 100% serieus.

Ja, natuurlijk! Je bent sowieso serieus dan! Maar verder ben je wel een hyper adhd meisje...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-03-11 12:15

Geplaatst door de TopicStarter : 12-03-11 12:15

Normaliter ben ik heel rustig... thuis, op stal, op 't werk...

Alleen als ik gemotiveerd ben, bij bijv. een excursie, wil ik wel eens té entiousiast worden.

Hier alvast een album met foto's! Kunnen voor niet excursiegangers als shokkend worden gezien!
De rest komt nog in het verslag!
http://www.mijnalbum.nl/Album=ULHQQWKL

Ik zal nu eerst de wortels die ik van de slager heb gekregen naar de pony brengen

Die zal er weer blij mee zijn!

**Geplaatst**: 12-03-11 12:20

Re: 11 maart excursie paardenslachterij Nijkerk.

Geplaatst: 12-03-11 12:20

Mooie en duidelijk foto's! Vooral de foto waar alle organen enzo eruit gaan, mijn god, dat zijn er heel wat!

Is er bekend wat het bruine paard mankeerde?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-03-11 12:21

Re: 11 maart excursie paardenslachterij Nijkerk.

Geplaatst door de TopicStarter : 12-03-11 12:21

Ik denk dat de andere dit beter weten...
Ik meende 25+ en begon te kreupelen e.d?

**Geplaatst**: 12-03-11 12:23

Re: 11 maart excursie paardenslachterij Nijkerk.

Geplaatst: 12-03-11 12:23

Toch blijf ik het wel een rare gedachte vinden... dat openhakken enzo, paard is natuurlijk dood en merkt er niks meer van maar toch... had jij dit ook Jolliegirl?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-03-11 12:25

Geplaatst door de TopicStarter : 12-03-11 12:25

JoycexLynn12 schreef:
Toch blijf ik het wel een rare gedachte vinden... dat openhakken enzo, paard is natuurlijk dood en merkt er niks meer van maar toch... had jij dit ook Jolliegirl?

De eerste 2/3 paarden wel ja... in 2008...

Sinds ik daar echt vaker over de vloer loop... niet meer...
Ik durf niet te zeggen : Het went...
Maar bepaalde dingen wennen toch wel...

Het schieten niet, nooit. Vind ik niet fijn om te zien, en sta meestal bij de slagers in de slachtruimte.
Wilde er gisteren ook niet bijzijn eigenlijk.
Had ik het paard maar niet zelf uit de trailer moeten halen, heb er dus toch bijgestaan. Maar is niet erg.

**Geplaatst**: 12-03-11 12:25

Geplaatst: 12-03-11 12:25

Zijn mooie foto's geworden. (dit doet me dan weer zoveel minder

)
Je ziet mij ook met mijn hand voor mijn mond staan op een foto.. haha.

PPPPFFFF moet het af en toe nog even afblazen hoor

**Geplaatst**: 12-03-11 12:26

Geplaatst: 12-03-11 12:26

@Frozenstar ik begrijp wel hoe je je voelt hoor. :(:)

Ik had destijds hetzelfde, was de enige geloof ik. De rest vond het vooral een leuk uitje, ik ben maanden misselijk geweest

Komt wel weer goed met je hoor

**Geplaatst**: 12-03-11 12:28

Re: 11 maart excursie paardenslachterij Nijkerk.

Geplaatst: 12-03-11 12:28

Ik kreeg gisteravond een stukje kip voorgeschoteld.... ik kreeg het NIET weg. Heel bijzonder, terwijl ik ontzettend van een stuk vlees hou!

Miryamk: Echt waar? Okee "fijn" in ieder geval dat iemand het ook zo ervaren heeft