Utixo schreef:Oja, het verhaal van Uraya.
Er was eens, in 2001, een merrie welke een schattig veulentje kreeg. Dit veulentje kreeg de naam Uraya Delin, en groeide op tot een mooie zwarte merrie, welke keuringen prima doorliep en zo mooie predikaten kreeg om fokmerrie te worden. Uraya heeft diverse veulens gebaart, helaas ging het bij het laatste veulen gruwelijk mis, en heeft zij hier een zenuwbeschadiging/spierverslapping aan over gehouden. Dit heeft dus als gevolg dat ze een heleboel spierkracht en spiervulling mist in haar achterhand. Wij noemen haar vaak liefkozend ons "Brooks Hospitalpaard".
Ook is de merrie iets aan de magere kant, dit vertekend echter door de missende spieren. Zij krijgt volop ruwvoer, echter doordat zij ook nog eens gevoelig is voor hoefbevangenheid, kan ze niet al te suikerrijk gevoerd worden.
Deze merrie heeft tevens een goedaardig gezwel op haar hals zitten, hiervoor staat zij onder controle en behandeling in Utrecht. Dit gezwel is echter duidelijk zichtbaar, het is een zogenaamd "sacroid".
Ondanks de arm bespierde conditie van het paard, word zij nog wel bereden. 2, 3 keer in de week stapt zij een rondje strand, of hobbelt ze wat in de bak. Want ze moet wel iets aan spierkracht opbouwen om correct haar grote lichaam te kunnen dragen. Zij geniet hier zichtbaar van en deze belasting is zeker niet te zwaar voor haar, het ziet er echter uit alsof we een paard berijden welke op droog brood en water staat, om de dag.
Zoals gezegd, het is een scharminkel om te zien, maar staat onder controle van een team van artsen in Utrecht, ostheopaat en veearts.
Daar zij de moeder is van zowel Banto als Adelin, heb ik besloten haar een kans te geven toen ik hoorde dat ze anders afgemaakt zou worden. Uraya geniet van haar leventje momenteel en ondanks haar uiterlijk doet vermoeden, is het een gezond paard.
Goed om te weten!.. Wel mooi dat jullie haar nog een leven bieden, na ze mooie veulens op de wereld heeft doen zetten!!
Ik ben er klaar voor.. Ik ga jullie morgen zien!! gezellig..
Gr Nicole