aalstreep schreef:of je gaat mee en blijft op stal om te poetsen enz. dan kun je wel meedoen met de bbq en de andere dingen die sandra vast voor ons in petto heeft. Als je dan alsnog denkt dat het gaat met rijden kun je altijd mee rijden of je wandeld er gewoon een stukje achteraan. Ik zou het zo jammer vinden voor je als je alles moest missen

. Niaff mee vond je geen optie toch?
Nee, Niaff mee is zeker geen optie
Ben gek op mn meissie hoor, maar op vreemd terrein is ze niet echt handelbaar.. Dan moet ik er 10x per uur af en weer op 
marjan1986 schreef:tsja moeilijk. Heb er zelf geen ervaring mee. Paard van kennis is vanuit friesland verhuisd naar de veluwe voor bos ritten omdat die atrose in alle benen had. Zou indd gewoon de vee arts ff horen! Kiezel en steen paadjes moet ik zo veel mogelijk wat mijden trouwens, daar loopt archy stok kreupel op omdat zijn zool heel vlak ligt en Loop dan een groter risico op een kneuzing. Wel handig dat we 't daar over hebben. Hi hi. Ik zou 't ook heel jammer vinden als je niet mee kan! Staat daar niet een paard die mee kan voor de ritten? En sjel indd voor 't poetsen en maybe klein ritje ofzo?
Volgens de arts moet ik zelf beoordelen wat hij kan en wat niet.. In principe zou die gewoon rustig buiten moeten kunnen rijden als alles goed gaat, maar ja.. je weet gewoon niet hoe de artrose zich ontwikkeld.
Suplement laat het in het gunstigste geval stoppen met groeien, maar ja.. uiteindelijk weet je wat er komen gaat..
Ik wil graag even jullie mening over iets, wat in mn gedachten blijft spoken.
Ik heb gister van de vorige eigenaar en ook fokster het aanbod gekregen dat ze Sjel wel terug zou willen nemen, en dat als ze dit had geweten ze hem niet verkocht had.
Zijn moeder heeft ze vorig jaar in laten slapen, ook vanwege artrose.
Nou schreeuwt alles in mij van NEE! laat ik dit voorop stellen!
Het is mijn lieffie, en ik ga er met hem voor.. maar is dat realistisch?
Bedoel ik weet nu dus, hij heeft zomereczeem, waarschijnlijk insulineresistentie, een gekanteld hoefbeen, gevoeligheid voor bevangen raken en dus nu ook artrose.
Ik ben al vrij goed bezig met hem met magnesium chelaat, omdat ik zelf al vermoedde dat ie insuline resistent was (complimenten van de dokter, woehoe) maar het lijstje word langer.. en hij is al 15.
Ik heb hem pas 3 maanden, en hem dus gekocht voor de lol.. buitenrijden, misschien eens een sprongetje, weekendjes weg.. dit gaat heel erg beperkt worden door zijn medische dingen vrees ik.
Ik heb in de afgelopen maanden al heel erg veel verloren, en had hem juist als positief stukje in mijn leven gekregen.. en nu ga ik hem ook kwijt raken op termijn, alleen wat die termijn is kan niemand me zeggen.
Laat ik vooropstellen dat ik van hem hou, heel veel.. en dat een stuk angst om afscheid te moeten nemen ook zeker een rol speelt.. want hoe langer ik hem heb, hoe meer ik van hem zal houden..
Mag ik vragen, wat zouden jullie in zo'n situatie doen?
- terug naar de fokker, wetende dat ie daar goed af is..
- zelf houden, weten wat je voor en met hem kan (hij heeft ideale omstandigheden voor een artrose paard, hij loopt overdag lekker buiten dus heeft beweging, en staat 's nachts op stal, dus als het winter word krijgt ie wel zijn beweging, maar niet de hele dag last van de - temperaturen) maar ook weten dat als je dit van tevoren had geweten je hem waarsch niet had gekocht..