Bokt.nl

ramses4 schreef:

vind dit echt te erg om naar te kijken snap niet dat jullie dat durfen en doen word er gewoon misselijk van VRESELIJK

Liesje89 schreef:

messica schreef:

Hoe rustig het paard ook mag zijn en hoe snel het ook mag gaan ik vind het een heel naar en akelig gezicht!! En ik kan ook echt niet begrijpen dat er mensen op de achtergrond lachen misschien van de zenuwen maar als paarden liefhebber niet echt gepast lijkt me!! Bah...mijn paard gaat dus never nooit naar de slager!!!

Nou, inderdaad!
Lekker paard-waardig. Beest heeft zich zijn hele leven voor je uitgesloofd. Komt vervolgens in een vreemde ruimte waar het al ruikt naar dode dieren en waar een ontzettend drukkende en beklemmende sfeer hangt. Krijgt vervolgens een schot door z'n HOOFD om vervolgens met een harde klap op de grond te sodemieteren en even later weggesleept te worden..

Dát gebeurt dus écht never nooit met mijn paard, echt niet.

crossmonster schreef:

nou ik vind dat mensen moeten doen waar ze zelf het meeste vrede mee hebben !

aan beide kanten zitten voor en nadelen
en die weten we nu wel
het is wat mij betrefd beide akelig
wat de dood betrefd kies ik in de meeste gevallen voor schieten, paarden die "op"zijn, vechten meestal niet tegen een spuitje.
maar goed, in beide gevallen is wat er met het lichaam gebeurt akelig, want de rendac, dan worden ze uit elkaar gehaald en verpulverd of verbrand etc.
en bij de slachterij worden ze onthoofd, gevild etc
dus beide is niet prettig als achterliggende gedachte.

maar ik vind dat een ieder vrij moet zijn in zijn keuze
en de keuze van een ander dus niet mag afkeuren.

wat ik wel afkeur is het hard roepen dat slacht zielig is, en dat het oneerbiedig is voor het paard en blablabla
wat ik ook afkeur is hard roepen dat rendac juist dieronterend is etc.

zoals ik al zei, hebben beide voor en nadelen

maar ze hebben een groot nadeel gemeen, je geliefde dier is weg, dood, op welke manier dan ook
laten we daar wat meer bij stil gaan staan, het hebben van het verdriet van het gemis is erger dan een van de twee dingen kiezen....

crossmonster schreef:

nou ik vind dat mensen moeten doen waar ze zelf het meeste vrede mee hebben !

aan beide kanten zitten voor en nadelen
en die weten we nu wel
het is wat mij betrefd beide akelig
wat de dood betrefd kies ik in de meeste gevallen voor schieten, paarden die "op"zijn, vechten meestal niet tegen een spuitje.
maar goed, in beide gevallen is wat er met het lichaam gebeurt akelig, want de rendac, dan worden ze uit elkaar gehaald en verpulverd of verbrand etc.
en bij de slachterij worden ze onthoofd, gevild etc
dus beide is niet prettig als achterliggende gedachte.

maar ik vind dat een ieder vrij moet zijn in zijn keuze
en de keuze van een ander dus niet mag afkeuren.

wat ik wel afkeur is het hard roepen dat slacht zielig is, en dat het oneerbiedig is voor het paard en blablabla
wat ik ook afkeur is hard roepen dat rendac juist dieronterend is etc.

zoals ik al zei, hebben beide voor en nadelen

maar ze hebben een groot nadeel gemeen, je geliefde dier is weg, dood, op welke manier dan ook
laten we daar wat meer bij stil gaan staan, het hebben van het verdriet van het gemis is erger dan een van de twee dingen kiezen....

roossie22 schreef:

Toevallig weet ik de naam van deze "slager" wel. Dat was Kroon, ik heb een hele poos met hem staan praten. Hij haalt de dieren bij de mensen op, samen met zn zoon. Dit doen ze door het hele land heen.
Vriendelijk rustige man die al je vragen beantwoorde net als van Veen zelf. Hij had ook de belg opgehaald, die heeft nog een week op de weide paard kunnen zijn. Hij vertelde ook dat hij de dieren met een nette paardenwagen ophaalde. Na elke rit wordt de wagen/trailer helemaal schoongemaakt zodat het volgende dier geen rare lucht ruikt. Deze mensen gaan met respect met het dier om, zowel levend als dood.

Hij wist ook precies te vertellen waar welk deel van het vlees naar toe gaat. De voorkant wordt verwerkt, de achterkant word "echt" vlees zeg maar. Het "beste" vlees gaat vooral naar frankrijk en franstalig belgië.

minnie_muis schreef:

Wat ik me afvroeg he! Beetje raar misschien en offtopic maar hoe doen ze dat bij mensen en wat gebruiken ze dna?

Vonnie84 schreef:

Trouwens. Ik heb ooit gehoord dat slachters blauwe plekken en/of zwellingen/eelt vonden bij paarden waar de ruiter met de sporen in heeft zitten prikken. Heeft Dhr van Veen daar iets over verteld?

griebels schreef:

minnie_muis schreef:

Wat ik me afvroeg he! Beetje raar misschien en offtopic maar hoe doen ze dat bij mensen en wat gebruiken ze dna?

Ik geloof een overdosis morfine, maar dat weet ik niet zeker

Lenn schreef:

Wordt het hoofd altijd doormidden gehakt? En zo ja, waarom?

minnie_muis schreef:

Wat ik me afvroeg he! Beetje raar misschien en offtopic maar hoe doen ze dat bij mensen en wat gebruiken ze dna?

Citaat:

Parenterale toediening
Geadviseerde farmaca

i.v. thiopentalnatrium (zeer sterk slaapmiddel, dat de ademhaling stopt in hoge doseringen) xmg/kg lichaamsgewicht

nadat patiënt in diep coma is: i.v. pancuroniumdibromide (spierverslapper) x mg

of i.v. vecuroniumbromide (Norcuron°) x mg of ander spierrelaxans


Intraveneuze toediening is de meest betrouwbare en snelle wijze om euthanasie toe te passen en kan daarom zeker worden aanbevolen.

Eerst wordt een coma geïnduceerd door intraveneuze toediening van thiopentalnatrium (Pentothal°) xmg/kg lichaamsgewicht. Thiopentalnatrium is oplosbaar in een klein volume fysiologisch zout òf water. Intramusculaire toediening van thiopentalnatrium is zeer pijnlijk en wordt daarom ontraden. Nadat de patiënt in een diep coma is geraakt, wordt een intraveneuze dosis van een niet-depolariserend neuromusculair werkend spierrelaxans gegeven, zoals x mg pancuroniumdibromide (Pavulon°) of x mg vecuroniumbromide (Norcuron°). Het verdient de voorkeur het spierrelaxans intraveneus toe te dienen om verzekerd te zijn van een optimale beschikbaarheid. Alleen voor pancuroniumdibromide (Pavulon°) zijn er substantiële aanwijzingen dat het middel ook intramusculair gegeven kan worden in een dosis van x mg. In een goed doorbloede spier kan waarschijnlijk met een dosis van x mg intramusculair worden volstaan. Intramusculair kan maximaal 10 ml ingespoten worden. Indien grotere volumina nodig zijn, wordt aanbevolen om deze hoeveelheid over meerdere injectieplaatsen te verdelen. Er is nog geen ervaring met de intramusculaire toepassing van vecuroniumbromide bij de mens, maar argumenten om dit niet te doen zijn evenmin voorhanden.

Naast de twee bovengenoemde neuromusculair werkende spierrelaxantia kunnen ook andere spierrelaxantia worden gegeven.

Orale toediening
Geadviseerde farmaca:

één dag van tevoren starten met een anti-emeticum (tegen misselijkheid) (metoclopramide)

pentobarbitalnatrium- of secobarbitalnatriumdrank (zeer sterk slaapmiddel, dat de ademhaling stopt in hoge doseringen)

Om de kans op uitbraken van het euthanaticum zo klein mogelijk te maken, is het essentieel dat één dag van tevoren een anti-emeticum, zoals bijvoorbeeld een metoclopramidezetpil x maal daags x mg, wordt gebruikt. De feitelijke euthanasie kan het beste geschieden door toediening van x ml drank met x gram pentobarbitalnatrium of secobarbitalnatrium. De drank moet door de patiënt zittend in bed worden gedronken, om te voorkomen dat de patiënt het bed niet meer kan bereiken. Het drinken met een rietje moet worden ontraden, om te voorkomen dat het effect intreedt voordat de hele dosis ingenomen is. De patiënt moet er van tevoren op gewezen worden dat de drank een vieze smaak heeft. Eventueel kan de drank gemengd worden met limonade of een andere vloeistof die de patiënt lekker vindt.

Wanneer de patiënt een maagsonde heeft, kan de drank via deze sonde toegediend worden. Om adsorptie van de drank aan de wand van de sonde te verkleinen, kan de sonde na de toediening doorgespoten worden.

De orale toedieningsweg zal niet altijd tot een snelle dood leiden. Daarom moet de arts wanneer de dood uitblijft (bijvoorbeeld langer dan 5 uur), bereid zijn om zo nodig alsnog een spierrelaxans te injecteren. Mocht in incidentele gevallen aan de diepte van het coma getwijfeld worden, bijvoorbeeld als de drank niet helemaal ingenomen is, dan kan eerst thiopental worden geïnjecteerd.

Aangezien het bij 25% van de patiënten langer dan 3 uur duurt voor de dood intreedt en dit in incidentele gevallen zelfs 24 uur kan duren, wordt aangeraden de eventuele wachttijd tevoren door te spreken met de patiënt en/of de familie.

Rectale toediening
Geadviseerde farmaca:

pentobarbitalnatrium- of secobarbitalnatriumzetpillen x gram (zeer sterk slaapmiddel, dat de ademhaling stopt in hoge doseringen)


Euthanasie langs rectale weg heeft als nadeel dat het theoretisch gezien altijd langer duurt, onder andere vanwege het herhaald doseren van de zetpillen. Vanwege de grote hoeveelheid barbituraatzout per zetpil zal het irritatie geven, vandaar dat deze methode hooguit mag worden overwogen wanneer andere toedieningswijzen onaanvaardbaar zijn. Als dit het geval is, kan worden gedacht aan een zetpil die x gram pentobarbitalnatrium of secobarbitalnatrium in een vette basis bevat. Als dosering zou elk uur drie zetpillen aangehouden kunnen worden. Het is hierbij van groot belang na te gaan of de lichaamstemperatuur van de patiënt niet zó laag is, dat de zetpillen niet meer smelten.

Evenals bij orale toediening moet de arts bereid zijn om zo nodig alsnog met een parenteraal spierrelaxans te termineren, wanneer de dood bijvoorbeeld na 5 uur nog niet is ingetreden. Mocht in incidentele gevallen aan de diepte van het coma getwijfeld worden, dan kan eerst thiopental worden geïnjecteerd.

Aangezien het lang kan duren voor de dood intreedt, wordt aangeraden de eventuele wachttijd tevoren door te spreken met de patiënt en/of de familie.

ma_rie_tje schreef:

Lenn schreef:

Wordt het hoofd altijd doormidden gehakt? En zo ja, waarom?

Om het "leeg" te kunnen halen dacht ik.
De hersenen moeten er nog uit.

Citaat:

Bij 'actieve' euthanasie wel te verstaan

Inky_devil schreef:

Wow, joycy, jouw verhaal is heel erkenbaar .
Ik heb precies het zelfde met mijn opa mee gemaakt. Maar toen de Dokter hem een middel toediende waarvan hij eigenlijk die middag nog van zou moeten overlijden ( geen euthanasie want dat mocht niet) heeft hij nog anderhalve dag geleefd.
Gelukkig is hij in die periode niet meer wakker geworden maaar de tijd daarvoor was een lijdensweg voor hem.
Hij heeft op een gegeven moment zelf gezegd dat hij dood wou, hij kon niet meer eten, de laatste week niet meer drinken. Praten ging heel moeilijk. Hij woog niet meer dan 45 kilo terwijl hij voor zijn ziekte bed meer dan 80 woog.
Het is echt verschrikkelijk om iemand waarvan je houdt zo af te zien takelen.
Gelukkig waren mijn ouders bij hem toen hij overleed, ik kwam enkele minuten later even kijken hoe het met opa ging en toen was hij net overleden.

noeki schreef:

Dit is de standaard die ik gebruik in m'n werk, hier worden 3 methodes beschreven.
Bij 'actieve' euthanasie wel te verstaan

Wat JoyCiej007 beschrijft (met morfine) noemen ze palliatieve sedatie.