‘’Piep, piep, piep. Rot wekker.’’ Ik draai me om en wil verder slapen maar dan bedenk ik me dat ik een meeting heb. Mijn eerste echte meeting. Ik spring uit bed en kijk in de spiegel. ‘’Jeetje wat een wallen. Maar dat is mijn eigen schuld. Had ik maar niet zo lang tv gekeken.’’
Naar wat haren uitgetrokken heb met borstelen en statisch haar heb voorkomen met wat water zit er in mijn haar toch een heuse vlecht. ‘’Nu nog wat make-up en ik zie er weer goed uit zeg ik vrolijk tegen mezelf.’’
Na de make-up pak ik de kleren van de stoel en kleed me aan. Loop de trap af en ren hem direct daarna weer op. ‘’Mijn mobiel! De batterij moet ik nog opladen!’’ Na deze intensive inspanning loop ik nogmaals rustig de trap af om te gaan ontbijten. Ik glip met mijn ontbijt nog even achter bokt om Yonker een pbtje te sturen.
Na mijn ontbijt ga ik mijn vader maar eens bellen. ‘’Waar blijft hij?’’ Na een belletje blijkt hij voor mij roomsoezen aan het kopen te zijn. ‘’Wat lief.’’
Toen hij weer thuis was nog even mijn portemonnee gepakt en we vertrekken lopen naar het station. Daar aangekomen rustig met paps een kaartje gekocht en lekker de warme trein in. Na een stukje reizen en een heel interessant gesprek later kom ik aan in Oss. Daar spring ik uit de trein om er direct weer in te stappen. ‘’Deze rijdt door bedenk ik ineens bij mezelf. Maar Nelleke (Yonker) heeft voor mij een kaartje gekocht.’’ Dus ik ga even bellen. Blijkt dat ze niet in deze trein zit. ‘’Nou ja, ik was dus aan het zwartrijden.’’

Ik: Met Anna.
Mijn moeder: Hay, waar ben je nu?
Ik: Op het station in Den Bosch.
Mijn moeder: Ben je alleen? Is alles gelukt? Weet je waar je heen moet? Hoe herken je haar?
Ik: Alles gaat hier goed hoor, maak je nou maar geen zorgen ik ben geen klein kind.
Mijn moeder: oké, doei.
Ik: doei mam.
Na een paar minuten zie ik een zwarte jas en een oranje das met daarin een mens naar me toe komen. ‘’Dat is vast Nelleke.’’ Na een begroeten stappen we de trein in naar Utrecht. Nog even een sms’je gestuurd dat we wat later kwamen wat later niet waar bleek te zijn. ‘’Maar ja, ze weten tenminste dat we eraan komen.’’ In Utrecht aangekomen lopen we naar het punt waar we elkaar zouden ontmoeten. Er is niemand. Na nog een sms’je komt Nathalie hyper op ons af. Daar waren we al op gewezen. Dus we wisten wat we konden verwachten maar toch moesten we wel lachten. Na een begroeting bij een cafeetje gingen we naar de McDonald’s. Hier stond helaas een enorme rij maar we sloten toch maar aan. Een hele tijd later zaten we allemaal boven. En na de geloofwaardige act van Nathalie dat ze ons niet kende zijn we lekker gaan eten. Ineens bedachten we ons dat we geen kerstballen hadden. Dus door naar een leuke (not) Mc jongen te zwaaien kregen we er 4. Na het eten en 1 gesloopte kerstbal later gingen we iets bouwen van ons Mc-afval. Hierbij werd de kapotte kerstbal gevuld met wat restjes vocht. (vraag me niet wat er in zat, maar het was heel smerig) Marlies maakten er een paar leuke foto’s van.
Toen had Nienke nog een prachtige taart mee en hebben we illegaal in de McDonald’s taart gegeten.
Daarna maar een naar de film gegaan en toen daar bijna de helft niet binnen kwam omdat we veel te vroeg waren zaten we uiteindelijk op een paar heerlijke stoelen. Na flink wat geklets, uitgedeelde posters, geshowde toverstokken en gekochte popcorn zaten we in de zaal.
Hier hebben we ons flink vermaakt. Vooral met het gooien van popcorn naar elkaar. Na de eerste helft van de film (in de pauze dus) hebben sommige wat drinken gekocht of de schade rond onze stoelen bekeken. Het 2e deel van de film zijn er nog soezen rond gegaan. En na de film zijn we weer rustig naar het station gelopen om daar de trein terug naar huis te nemen.
Al met al was het een zeer leuke dag en voor mij een meeting om nog eens over te doen. Marlies die heeft nog foto’s en zal ze denk ik wel plaatsen.