Maar wat ik bied voor onze pensionklant;
- onbeperkt biologisch hooi
- rijbak gedraineerd
- camera waar ze altijd haar paard in de gaten kan houden
- we halen regelmatig een borstel over hem.
- ze mag altijd de koelkast in duiken om wat te drinken te pakken mee eten. We zijn niet zo moeilijk. Ze doet dit overigens niet.
- mest dienst, 1 keer per week hooi vullen en uitmesten.
- stalling is 250 per maand
Nu komt het probleem. De mest dienst hebben we dus pas geleden ingesteld, omdat de een alles deed en de ander niks. Dat vonden we oneerlijk. We hebben een meisje die een van onze paarden least. Dus voor haar geld dezelfde regel. Ze komt haar afspraak keurig na. Onze pensionklant nam zelfs de moeite niet om überhaupt te reageren op het bericht in de groepsapp. Haar paard moest ontwormd worden. Inmiddels 2 weken geleden. Wormenkuur ligt hier op tafel. Keurig door haar betaald. Maar ik ga hem niet geven. Ik heb dwerggroei en door kanker kan ik mijn armen niet strekken. Dus dat lukt me niet. Ze komt gewoon niet opdagen.
Als ze komt 1 keer in de paar weken is ze zo snel weg dat zaken met haar bespreken onmogelijk is. Als ik haar zie en naar beneden loop (ik lig veel in bed doordat ik ziek ben) is ze al foetsie. Op apps reageert ze niet. Ze betaalt de stalling keurig. We hebben nu een regel ingesteld dat als je niet meer of hooi heeft je 20 euro per week meer betaalt of 75 per maand. Hier hebben we ook geen reactie op ontvangen.
Het is echt een lieve meid hoor. Maar ik word moedeloos. Mijn man is echt een held die doet alles samen met de vader met het meisje die een van onze ponies least. Maar die mannen werken ook veel. Mijn man is chauffeur. ALLES komt op zijn schouders terecht. Ik probeer 1 keer per week te mesten. Soms 2 keer als ik geen chemo heb. Maar ja ik heb een oksel dissectie en aan de andere kant een porth a cath waardoor mijn schouder mega zeer doet. Ik doe wat ik kan. Maar ik run ook de b&b en heb een dochter van 3.
Ben ik onredelijk? Ben ik te duur? Ik wil geen vol pension stal zijn omdat we dat nu niet kunnen. Die ene dag in de week zou ons zo ontlasten. Maar ze komt gewoon nooit voor haar paardje. Vannacht heb ik er zelfs over gedroomd dat ze boos werd en niet meer wilde betalen. Mijn man wilt liever niet dat ze weggaat want inmiddels zijn we allemaal gehecht aan haar paard.

Jullie een idee?