Montgri schreef:Zelf snap ik niet zo goed dat er mensen bestaan die er met de pet naar gooien. Ik zou erg graag op zo’n plekje willen staan zoals jij een beetje omschrijft. Nu sta ik in principe ook op een stalling waar ik niets hoef te doen, maar zo nu en dan schep ik de stal(len) of buitenplaats leeg van mest. Het is gewoon een kleine moeite iets terug te doen of het 50/50 te doen als je ergens staat toch? Tenminste dat zit in mijn aard.
Wellicht een soort referentie systeem hanteren? Dat je net zoals sommige bedrijven als ze iemand aannemen, vragen naar een referentie van voorgaand werk. Dat je zo iets ‘eist’ dat je even contact wilt hebben met de vorige staleigenaar, om van die eens te horen hoe diegene op stal was.
Mensen die er met de pet naar gooien, zullen dan waarschijnlijk al weglopen of je hoort van de oude staleigenaar hoe en wat. Mensen die oprecht zijn hebben niets te verliezen en stemmen er (lijkt mij logischerwijs) mee in eventuele telefoonnummers te wisselen.
Als referenties betrouwbaar zijn zou dat een goed systeem zijn
Maar ik stond ooit op een full service stal, ik maakte nooit een bende, ruimde mest van anderen op, veegde de stalgang, maakte de poetsplaats schoon al had ik hem niet gebruikt, bood mezelf aan als vrijwilliger op feestdagen, deed dingen voor andere mensen... Vervolgens verdween er wat service en ben ik wat minder gaan vegen. Uiteindelijk viel er nog meer service weg, en waren er nog wat andere dingen. Ik heb dingen aangegeven/gemeld en vervolgens heb ik voor mezelf een oplossing gezocht. En soms ook voor anderen door hun paarden buiten te zetten als ze zelf niet konden.
Heb ik er ooit een bende van gemaakt? Nee. Heb ik ooit iets kapot gemaakt zonder het te melden en te herstellen? Nee. Heb ik ooit dingen niet gedaan die ik zou moeten doen? Nee.
Maar vraag die pensionstal en ik ben de ergste pensionklant ooit
En dat allemaal omdat onze visies niet 100% overeenkwamen. Eerst wel, later niet meer denk ik. Dus als ik een oplossing vond voor iets wat ik als een "probleem" zag, dan zagen zij die oplossing als commentaar op hun beleid. Ik zag het als ik wil niet klagen dus ik fix het, en zo werd ik in hun boeken de grootse klager ooit geloof ik.
Bij bedrijven werken referenties vrij goed. Je krijgt betaald en je doet je werk goed of niet goed en die mening willen ze best delen met een eventuele nieuwe werkgever. Die mening is ook onderbouwd want ergens is beschreven wat je moet doen. Maar, degene die in het geval van een pensionstal betaald wordt is niet de klant natuurlijk. Dus waarop moet je de klant dan beoordelen? Dus is het enkel een gevoelskwestie of persoonlijke smaak, gunfactor etc. Je bent of wilt er weg, dus heb je het als pensionhouder vast niet 100% goed gedaan toch? Als dat als een persoonlijke aanval voelt, krijg je nooit meer een goede referentie natuurlijk. En imo zien 90% van de pensionstalhouders het niet als een bedrijf dus voelt het vaak persoonlijk.