as winter staat onze pony 2 jaar op stal bij X.
dit is al die tijd supergoed gegaan, gezellig onderling(alleen wij en X meer staan er niet) toen X plots in het zh lag hebben wij de zorg voor de stallen en zijn paarden op ons genomen,en hem thuis geholpen met boodschappen etc.
en na mijn ongeluk heeft X voor onze pony gezorgd tot ik het weer kon.
verder helpen wij mee met uitmesten vd bak/wei, en zorgen we voor de paarden als X een wedstrijd heeft.(indien nodig/gewenst)
nu heeft X een nieuw paard gekocht,en voila daar is ineens de nicht van X, voor het gemak maar even Z.
Z is het paard van X gaan rijden, en is voor mij een oude bekende.(niet positief)
in een recordtempo had Z het voor elkaar dat een verzorger weg moest,(jonge knul) want Z had zelf een verzorger.(om een van de andere paarden te rijden)
dat is op een niet leuke manier gegaan.
al snel kwamen de waarschuwingen mijn kant op, dat Z ons ook weg wil hebben om zo de monopoly in handen te hebben.
ik was er heel stellig in ; ik heb niks te maken met Z, enkel met X.
dus bij de nodige opmerkingen zette ik de knop om en reageerde er niet op,wilde voor X de sfeer niet verpesten en liet het maar voor wat het was.(X is alleenstaand en Z is enige nicht) ik hoopte maar dat het vanzelf beter zou gaan.
tot ik terug kwam van een weekje hongarije(nu 3 weken geleden).
kreeg de huisbewoner op me af (stallen liggen achter een privehuis,gezamelijk gebruik van oprit) met een hoop opmerkingen mijn kant op. oa dat ik er onder valse voorwendselen zou staan, dat ik ervoor zorgde dat er teveel mensen kwamen, dat wij misbruik maakten van X en uiteindelijk een keer of 5 de mededeling/opmerking of ik geen andere stal kon gaan zoeken.oh nee ik MOEST niet weg,maar het zou wel wijzer zijn........
nou dat ging dus al lekker, daarbovenop de nodige opmerking van Z, waarbij het steeds moeilijker wordt om vriendelijk te blijven.
heb hier uiteraard X over aangesproken, maar die zegt dat ie er niks aan kan doen, dat ie geen keus heeft.(wordt door fam. onder druk gezet) volgens hem was er geen sprake van hetgene er gezegd werd.
toch zat het mij niet lekker en ben ik voor geval van nood alvast een alternatief gaan zoeken.
gisteren naar stal gegaan, Z was aanwezig , en vroeg aan mij of ik al met X had gesproken.
nee hoezo?? nou X zou mij vertellen dat er op papier komt te staan dat Z voor 50% medezeggenschap krijgt en dat er niks meer beslist wordt zonder haar toestemming. en als er iets met X zou zijn(ziekte of wat dan ook ) dan heeft zij volledige zeggenschap.
waarop ik zei ; nou ik moet toch met X nog eea overleggen ivm snachts op stal in de winter, dan hoor ik het wel als het zo is.
en toen kreeg ik de opmerking ; oh ja, je weet dat X geen nee kan zeggen , maar ik denk dat het beter is dat je voor de winter een andere stal gaat zoeken.WTF????
ik ben nu inmiddels wel door mn voorraadje vriendelijkheid heen, en ook al mogen wij X erg graag en weten we dat hij ook niet blij is met deze situatie(hij is geen baas meer over zn eigen stallen/paarden) , wat is nu wijsheid?
de strijd aangaan, mn geduld verliezen en Z met haar gezicht op t straatwerk laten landen,(probeer t netjes te omschrijven) of de eer aan mezelf houden en met de pony weggaan? (wat mij het gevoel geeft haar te laten winnen, al ben ik hoe dan ook degene die in deze situatie aan het kortste eind trekt)
ik wil nog proberen om met X het gesprek aan te gaan, al ben ik bang dat het geen nut zal hebben, hij weet zich inmiddels geen houding meer te geven, en zegt ook niet veel meer.
wat zouden jullie doen?
ze zeggen dat ik een gespleten persoonlijkheid heb, maar daar geloven wij helemaal niets van...
wijsheid vind je in vele boeken,
wijs zijn is soms ver te zoeken.