Bokt.nl

**Geplaatst**: 04-11-23 20:56

Geplaatst: 04-11-23 20:56

pmarena schreef:
Ik ben het daar wel mee eens. Als je merkt dat iemand zijn best doet om zijn steentje bij te dragen en je wat werk en zorgen uit handen neemt, dan krijg je daar energie van en kan je die weer besteden aan diegene. Dan is het leuk om elkaar een plezier te doen en krijg je een fijne wederkerige relatie, dat moet je hebben

Dan maakt het inderdaad niet uit om iets extra's te geven of te doen, of wat door de vingers te zien want dan wordt het gecompenseerd zeg maar

En dan gaat diegene achter lopen met de huur.

Je kent diegene goed, want hij of zij doet veel extra's, en hierdoor is er vaak meer contact met elkaar.
Je weet hoe diegene leeft en wat hij of zij wel of niet kan hebben. ( financiëel, want daar praat je ook over als je elkaar vaak spreekt, alleen al een wat zijn de prijzen hoog, hè kan een heel open gesprek opleveren.)

Je snapt het, en je hebt fiducie in de hele situatie.
En dan duurt het, en het duurt.. Ondertussen zorg jij voor haar of zijn paard, maar jullie zijn als, zeggen en schrijven, 5 maanden verder...

Je weet dat je (voor jou) hardwerkende klant al wat financiële probleempjes had, en daarvoor heb je respect, want ze of hij wil immers jou ook graag werk uit handen halen.. Maar het begint nu wel een beetje de spuigaten uit te lopen..

Sta je dan als verhuurder sterk in de schoenen om heel zakelijk te gaan worden?

Dat bedoel ik met ' niet te close worden'.
Als je dat kan, dan zeg ik doen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-11-23 21:03

Geplaatst door de TopicStarter : 04-11-23 21:03

Tja diezelfde situatie heb je met iemand die verder van je af blijft staan, daarbij heb je diezelfde gedachtes, dat je ze ook weer niet meteen de straat op wil schoppen want iedereen kan wel eens een keer pech hebben.

En bovendien maakt het ook niet veel uit want weg krijg je ze toch niet als ze niet zelf dat dier weghalen.

Volgens mij kan het zowel in je voordeel als in je nadeel werken, beide situaties, dus maakt het al met al eigenlijk weinig verschil

Behalve natuurlijk dat het wel prettig is als je gewoon 1 of 2 paardjes aan huis hebt, dat iemand die over je erf komt, je wel een goed gevoel geeft

Ik denk dat daar wel een verschilletje kan liggen vergeleken met een echte pensionstal.

**Geplaatst**: 04-11-23 21:31

Re: Hoe jezelf indekken voor pensionklant die er met de pet naar gooit?

Geplaatst: 04-11-23 21:31

Naast de tips die al gegeven werden: je prijs hoog genoeg zetten. Als de persoon het dan eventjes laat afweten, heb je misschien nog genoeg achter de hand om een jongere of zo voor een beetje zakgeld wat mest te laten ruimen, stallen uitmesten, paarden voederen of whatever.

En misschien ook kijken naar de gezinssituatie: iemand waarbij moeder en 2 dochters alle 3 paardenfreak zijn, maakt het misschien wat drukker op je erf, maar anderzijds heb je gelijk 3 paar helpende handen ipv 1.

**Geplaatst**: 04-11-23 21:36

Geplaatst: 04-11-23 21:36

Je kunt toch ook om voor jezelf het financiële stukje in te dekken een borg vragen? Een of twee maanden stalhuur. Ik vind dat helemaal niet gek om te vragen en heb het op mijn eerste stal ook betaald, op de huidige stal was het niet nodig maar ik had het geen enkel probleem gevonden.

**Geplaatst**: 04-11-23 21:54

Geplaatst: 04-11-23 21:54

pmarena schreef:
Tja diezelfde situatie heb je met iemand die verder van je af blijft staan, daarbij heb je diezelfde gedachtes, dat je ze ook weer niet meteen de straat op wil schoppen want iedereen kan wel eens een keer pech hebben.

En bovendien maakt het ook niet veel uit want weg krijg je ze toch niet als ze niet zelf dat dier weghalen.

Volgens mij kan het zowel in je voordeel als in je nadeel werken, beide situaties, dus maakt het al met al eigenlijk weinig verschil Behalve natuurlijk dat het wel prettig is als je gewoon 1 of 2 paardjes aan huis hebt, dat iemand die over je erf komt, je wel een goed gevoel geeft Ik denk dat daar wel een verschilletje kan liggen vergeleken met een echte pensionstal.

Gezien je de TS bent van dit topic, heel veel succes met je eventuele pensionklant. Het paard zal geen strobreed in de weg worden gelegd, dat siert je.

**Geplaatst**: 04-11-23 21:58

Geplaatst: 04-11-23 21:58

Ik heb dan wel niet het hele spulletje aan huis, maar wel in eigen beheer.

Heb 1x een medehuurder gehad maar nooooooit weer hoor!
Mijn god wat een hel.
Ineens terugkomen op gemaakte afspraken, niet van haar op aan kunnen, achterbaks gedrag en liegen.
Was voor mij reden genoeg om er nooit meer aan te beginnen.
Moet er nu ook ècht niet meer aan denken.
Doe liever alles zelf dan continu te moeten delen en communiceren met een ander over alles.
Geeft zoveel meer gemak en rust (en privacy die ik erg waardeer)!

Ik geloof best dat het ook goed kan gaan hoor, maar je moet er wel beide het type voor zijn dat daar goed bij gedijt.

En ellende 100% uitsluiten kun je nooit, helaas.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-11-23 08:26

Re: Hoe jezelf indekken voor pensionklant die er met de pet naar gooit?

Geplaatst door de TopicStarter : 05-11-23 08:26

Het is zo jammer want het kan echt perfect werken, dat hebben we jaren ervaren hier tot pony door cushing ging hemelen. Als je allebei weet wat er moet gebeuren. Allebei jezelf verantwoordelijk voelt voor het hele spulletje. Allebei elkaar waardeert, wat gunt en een plezier wil doen.

Maar het staat of valt wel bij allebei duidelijk hebben wie er wanneer komt en dan in principe wat doet zodat niet steeds A de hele zooi recht getrokken heeft terwijl B daar vlak na komt...en 20 uur later heeft A wéér de hele zooi en dat zo 5x per week

Ik heb zelf als pensionklant wel gehad dat ik gewoon na mijn werk kwam doordeweeks dus zeg kwart over 5 's middags. Dat ging prima. Toen er echter een andere pensionklant bij kwam, hele leuke gast verder, kwam die al voor 5 uur en ging dan de paarden binnen zetten, stallen uitmesten enzo.

En was dan zo lief om ook mijn stal te doen. Maar ik kreeg toen wel eens te horen dat het als vervelend ervaren werd dat ik niet eerder kwam omdat die stalgenoot zich er een beetje voor op voelde draaien. Dan snap ik uiteraard, maar ik kan niet toveren en er voor 5 uur zijn als ik gewoon op mijn werk moet zijn

En dat houdt in de winter wel in dat het van donker tot donker is zo'n beetje. Ik kan dan wel in de ochtend de paarden op de wei gaan zetten. Maar dat is ook niet tof als je elke ochtend voor je werk met die paarden van een ander "moet" gaan slepen. En dan verregend en met een modderspletsj op je broek nog de hele dag op je werk moet doorbrengen. Vooral ook niet tof omdat je dan 2x heen en weer moet lopen een paar 100 meter omdat andermans paarden minder goed opgevoed zijn....

Je houdt zo toch al snel wel wat wrevelige situaties waarbij de 1 of ander zich een beetje in een onprettig hoekje geduwd voelt.... Het moet gewoon een beetje prettig verdeeld zijn met de klussen en dan is het ideaal voor alle partijen

**Geplaatst**: 05-11-23 09:17

Geplaatst: 05-11-23 09:17

Hier heb ik ook vaak over nagedacht maar ben er nog niet over uit of ik me eraan wil wagen.

ALS je het al wil dan is het super belangrijk om:

- Heel duidelijk te zijn in wat er kan en mag.
- Heel duidelijk te zijn in wat jij verwacht dat de pensionklant doet.
- Zelf ook consistent te zijn in de gemaakte afspraken.

Even wat voorbeelden uit eigen ervaring. Ik heb ooit op een stalletje gestaan bij iemand aan huis. Ze had 4 a 5 pensionklanten en haar eigen paard. Ik beschouw mezelf als een betrouwbare en verantwoorde pensionklant maar hier kon ik m'n draai echt niet vinden. Wat er (in mijn ogen) mis ging: (Dit ging om een paddock paradise, dus de paarden stonden in een groep.)

- Tijdens het bezichtigen werden beloftes gedaan door de pensionhouder die niet werden nagekomen. Zoals de bak die er tijdens het bezichtigen perfect bij lag maar daarna nooit meer goed is geweest (behalve als er iemand kwam kijken, dan werd deze voor het zicht mooi gesleept en gesproeid). Verlichting was er maar mocht niet worden gebruikt.
- Er waren afspraken over het uitmesten en voeren, maar die werden om de haverklap veranderd. Toen ik daar ging staan moest er door mij 1x op een doordeweekse dag de middagvoerbeurt worden gedaan. Dat was haalbaar met mijn werk want ik was 1 middag vrij. Toen vertrok er een stalgenoot en toen moest ik het 2x doen. Tsja, dat ging gewoon niet, want ik had maar 1x per week vrij. Daar ontstond gelijk een conflict over.
- Het was op basis van doe het zelf, maar ze verdeelde de mestbeurten zo dat zij zelf niet hoefde uit te mesten. Daarna ging ze ook pensionklanten aannemen op basis van volpension tegen hogere kosten, maar het werk werd gedaan door de huidige klanten. Dus zij ving het geld en ik stond te scheppen...
- Uitmesten moest met de hand met een emmertje en een handschoentje. Dus je moest de mestballen met de hand uit het zand oprapen en in een emmertje gooien. DIT IS GEEN GRAP! Als je zo'n afwijkende manier van uitmesten hebt, vertel dit dan tijdens het bezichtigen!
- Er waren openingstijden, maar die werden steeds aangepast. In de wintertijd mocht je ineens na 19u niet meer op stal komen. Tsja, ik werkte tot 18u en het was 30 minuten rijden vanuit werk dus ik kon ineens 4 dagen per week niet meer naar mijn paard. Toegang werd zelfs ontzegt toen ik kwam om mok te behandelen. (Wat de stalhouder overigens wel voor me wilde overnemen maar toch, ik vond het een vreemde gang van zaken.)
- De stalhouder wilde niet dat je 'bleef hangen'. Dus even in de zon zitten en naar je paard in de wei kijken mocht niet, dan werd je weggestuurd. (Prima, maar wees daar dan ook duidelijk over vanaf het begin.)
- Ik had 2 maanden borg betaald, maar de stalhouder haalde hier de raarste dingen vanaf. Zo had haar man zijn jas laten liggen in de paddock en die had mijn paard te pakken gekregen. De (extreem hoge) kosten van de jas werden van mijn borg afgetrokken.
- Mijn paard mocht niet spelen in de paddock. Ik kreeg elke ochtend boze appjes of ik AUB mijn paard rustig wilde houden. Geen idee wat haar verwachting was maar ik had een jonge haflingerruin en die speelde graag. Als ik op mijn werk zit kan ik hier ook niet zoveel mee.

Wat wel goed werkte (op een andere pensionstal):

Mestbeurten verdelen tussen een bepaald tijdsbestek. Zo had je nooit dat 1 iemand in de avond mega veel mest heeft en de ander die vroeg in de ochtend komt altijd weinig heeft. In dit voorbeeld moest er tussen 15-19u worden gemest (geloof ik, weet de tijd niet meer zo goed). Zo was er altijd ongeveer eenzelfde hoeveelheid mest voor iedereen.

Dus ja, het valt of staat wel echt bij het managen van verwachtingen en het maken van hele goede afspraken. Wat voor jou logisch voelt kan voor iemand anders echt heel anders zijn.

**Geplaatst**: 05-11-23 09:26

Re: Hoe jezelf indekken voor pensionklant die er met de pet naar gooit?

Geplaatst: 05-11-23 09:26

Mestballen met de hand rapen? Nou wat hebben onze klanten het dan goed

Maar even een wedervraag nu klinkt die Pp wel als een hele bijzondere. Maar wij doen nu nog heel veel mee mesten (hebben ook 2 eigen paarden erbij) stel we zouden er voor kiezen enkel halfpension te doen en de klanten de mestbeurten te laten doen (icm onze bijrijders!) En zelf niet meer te mesten. Dan doen we nog genoeg andere zaken wél hoor. Bijv het hooi, het voeren, het onderhoud (em dat is meer dan je denkt en komen we nu vaak te weinig aan toe), simpelweg administratie etc etc. Dat zou dan misschien lijken of wij als penstionstalhouder niks doen maar dat is dan wel en onze mestbeurten zouden dan door onze bijrijders gedaan worden.

**Geplaatst**: 05-11-23 09:38

Re: Hoe jezelf indekken voor pensionklant die er met de pet naar gooit?

Geplaatst: 05-11-23 09:38

Maartje, dat is dan toch prima? Alleen ik denk dat het belangrijk is dat je daarover wel communiceert. Je kan niet je pensionklanten laten uitmesten voor volpension klanten als dat niet van te voren is afgesproken. Het gaat er ook niet om wat je allemaal als pensionhouder dan nog meer doet, maar meer om wat je eerst wel deed en daarna niet meer.

Als je als pensionklant ineens een uur extra werk hebt per keer en je krijgt daar niks voor terug (dus bijv. korting op stalgeld of een voerbeurt minder of iets anders), dan kan daar wel onvrede over ontstaan.

**Geplaatst**: 05-11-23 09:45

Geplaatst: 05-11-23 09:45

31 jaar heb ik eigen paard(en) waarvan ik nu 8 jaar bij kleine particulier sta en daarvoor altijd op pensionstalling ook maar 3 ik ben erg honkvast en nooit weg gestuurd.

Als ik diep ga graven en eerlijk ben hadden de paarden in de jaren 90 toch niet super goed, maar kon echt veel slechter.
Want velen boertjes in mijn omgeving bleven de paarden op stal in de winter gewoon 5-6 maanden in dichte stal.

Toch heb ik heerlijke kind tijden gehad op de pensionstalling ik ben vanaf 2010 pas goed gaan nadenken dat ik mijn paarden daarvoor stiekem toch verkeerd stalden maar ik wist ergens niet beter en had ook soms geen keuze ( geen rijbewijs of eigen geld of was leasepony of gemakzucht)

Voor mijn paard is waar ze nu staat heerlijk, elke dag buiten ( al hoeft dat van haar niet zo) voor mij is het wat minder weinig sociaal leven, weinig ervaringen opdoen vorige stal kwam elke maand wel iets osteo, fysio, tandarts en maakte als stal ook gezellig dag van met hapjes en kletsen.
Veel samen naar buiten, of op pad

Kinderen en paarden houden vind ik pittig…. Door kinderen kan ik ook niet meer uren op stal,hangen, nu hang ik rond bij hun sporten maar mijn paard komt niks te kort terwijl ik op pensionstalling zou staan met beperkt buiten zou ik haar wel te kort doen.

Ik geloof niet dat mijn pensionhoudster veel problemen ervaart.
En ze heeft iid werkt aan pensionklanten maar bespreek het ook als haar iets dwars zit.
Als uiteindelijk echt niet klikt vraagt ze om de mensen iets anders te zoeken en er is nog nooit iemand geweest die bleef staan…..

Op pensionstalling heb ik het 2x mee gemaakt daar ging paard aan het hek…. Die werd ook binnen uur verplaatst en 2x slot op stal omdat er niet betaald was.
Een paard ging naar handelaar en de ander haalde paard weg na 3 maanden
Dus als pensionstal lijkt mij dat je meer risico loopt dan particulier

Maar “kennis” van mij met bekende opfok had ook 2 hengsten lopen die moet met 2.5 jaar naar eigenaar en die kwam ze ook niet halen na 2 jaar ik heb geen idee hoe dat afgelopen is maar zij draaide wel op voor de kosten

**Geplaatst**: 05-11-23 09:52

Geplaatst: 05-11-23 09:52

Mijn ervaring als pensionhouder is dat je beter alles zelf kunt doen. Dan weet je dat het gedaan wordt en goed.
Zodra je allerlei constructies bedenkt waarbij de pensionklanten in wisseldiensten van alles zelf moeten gaan gaat het 9 van de 10 keer mis.

Het is mijn terrein en privé dus ik bepaal. De paarden komen niets te kort en de pensionklant hoeft alleen maar het paard te poetsen en te zadelen. Ik wil niet eens dat ze wat doen. Zo blijft de communicatie duidelijk en onstaan er geen conflicten. De pensionklant kan dag en nacht bellen en bij calamiteiten altijd komen.

Het lijkt wel of mensen wél het geld van de pensionklant willen maar niet de moeite. Als ik soms lees extra geld voor binnen en buiten zetten, dekens op en af doen....tjonge jonge. Maar ben nog van de oude “ Deurne “ stempel. Maak je prijs, calculeer al het werk in en zeur verder niet. Bij de een krijg je wat bij de ander verlies je wat. Ja daarmee ben je duurder dan boer Sjaak. Maar de paarden staan er top bij, klant is tevrede en je hebt zelf de regie. Er moet duidelijke leiding en structuur zijn. Anders wordt het chaos.

Paarden zijn duur, en het wordt er niet goedkoper op. Dat zal een pensionklant ook moeten accepteren en niet op van alles beknibbelen en vervolgens zeuren dat de stalling slecht is. Als de stalling goedkoop is weet je dat er ergens op bezuinigd moet worden. Soms sta ik versteld dat hoe weinig inzicht pensionklanten hebben over daadwerkelijke kosten van een paard.

**Geplaatst**: 05-11-23 10:05

Geplaatst: 05-11-23 10:05

Pareltjes schreef:
Mijn ervaring als pensionhouder is dat je beter alles zelf kunt doen. Dan weet je dat het gedaan wordt en goed.
Zodra je allerlei constructies bedenkt waarbij de pensionklanten in wisseldiensten van alles zelf moeten gaan gaat het 9 van de 10 keer mis.

Het is mijn terrein en privé dus ik bepaal. De paarden komen niets te kort en de pensionklant hoeft alleen maar het paard te poetsen en te zadelen. Ik wil niet eens dat ze wat doen. Zo blijft de communicatie duidelijk en onstaan er geen conflicten. De pensionklant kan dag en nacht bellen en bij calamiteiten altijd komen.

Het lijkt wel of mensen wél het geld van de pensionklant willen maar niet de moeite. Als ik soms lees extra geld voor binnen en buiten zetten, dekens op en af doen....tjonge jonge. Maar ben nog van de oude “ Deurne “ stempel. Maak je prijs, calculeer al het werk in en zeur verder niet. Bij de een krijg je wat bij de ander verlies je wat. Ja daarmee ben je duurder dan boer Sjaak. Maar de paarden staan er top bij, klant is tevrede en je hebt zelf de regie. Er moet duidelijke leiding en structuur zijn. Anders wordt het chaos.

Paarden zijn duur, en het wordt er niet goedkoper op. Dat zal een pensionklant ook moeten accepteren en niet op van alles beknibbelen en vervolgens zeuren dat de stalling slecht is. Als de stalling goedkoop is weet je dat er ergens op bezuinigd moet worden. Soms sta ik versteld dat hoe weinig inzicht pensionklanten hebben over daadwerkelijke kosten van een paard.

Ik sluit me hierbij aan.

Zelf doen kan wel leuk en interessant zijn (voor minder stalgeld) maar dan moet je al verhuurder wel incalculeren dat er een kans is dat je uiteindelijk zelf voor alles opdraait.

**Geplaatst**: 05-11-23 10:12

Geplaatst: 05-11-23 10:12

Ik heb vanaf 2006 paarden aan huis met daarbij meestal 3 a 4 paarden van anderen er bij, en in de loop der jaren al heel wat verbouwd, veranderd en aangepast.

Het was voor mij ook een ontdekkingsreis wat bij mij past,wat haalbaar is in tijd, energie en fysiek met mijn lijf.

Wat ik heb geleerd is dat ik ruime marge aan moet houden qua onkostenvergoeding, want hooi is maar een heel klein deel van alle kosten.

Ook heb ik geleerd dat er veel meer werk is dan alleen voeren, uitmesten en vegen, en dat ik ook die klussen graag samen met andere mensen doe.

Ik heb geleerd dat ik heel selectief moet zijn en alleen mensen aan moet nemen waarmee ik persoonlijk een klik heb, met ruim voldoende tijd en motivatie om zelf hun paard te verzorgen en mee te draaien in het verzorgrooster en een paard of liever pony die past in hoe we hier de paarden houden en verzorgen zodat we niet in allerlei bochten hoeven te wringen of veel extra's te doen, want dat houd ik als stalhouder niet op langere termijn vol.

Ik heb dus vooral geleerd om heel veel te vragen en te luisteren, desnoods meerdere keren kennis te maken, de lat hoog te leggen en heel duidelijk te zijn in wat ik verwacht en hoeveel tijd dat ongeveer gaat kosten per week.

Dat betekent dat ik heb moeten leren om "nee" te zeggen. En heel duidelijk te zijn.

Alles wat eigenlijk volpension zoekt valt af.
1 persoon met meerdere paarden valt af.
Liever 1 paard met meerdere mensen die voor elkaar in kunnen vallen zodat ik niet steeds alles op hoef te vangen als er iets is.

Omdat er geen uurloon uit het pensiongeld is te halen vind ik het echt heel belangrijk dat het werk eerlijk verdeeld wordt.
Om die reden alleen nog "Doe het samen" met een verzorgrooster met 3 beurten per dag zodat wij ook nog weg kunnen als gezin en ik buiten de deur kan gaan werken.

Ik ben toen de kinderen klein waren thuis geweest, maar weer steeds meer buiten de deur gaan werken toen ook de jongste naar school ging.

In de jaren heb ik me geregeld vergist in mensen.
En mensen hebben zich vergist in de hoeveelheid werk en hun eigen mogelijkheden of verwachtingen, en er zijn geregeld mensen verhuisd omdat het dan toch tegen valt en ze liever vol pension staan. Of omdat we als persoon toch botsen over bepaalde zaken. Of omdat ze zich niet prettig voelen bij hoe ik dingen doe of communiceer.

Dat gaat dan wringen en ik heb geleerd dat je dan beter afscheid kunt nemen van elkaar.

Ik woon hier immers en ik wil niet om mensen heen hoeven te lopen, of op mijn tenen te lopen op mijn eigen erf. Zij kunnen hun dier verhuizen naar een beter passende plek. Ik niet.

Wat niet betekent dat ik mensen snel de deur wijs. Daar gaat best wel een periode van er samen uit proberen te komen en dingen aangeven aan vooraf.
Ik ben iemand die graag dingen in goed overleg doet en voor anderen klaar staat waar mogelijk.

Ik heb nu wrmel een borg vooraf voor het opzegtermijn (te veel mensen willen als ze weg gaan liefst ineens weg en dan is er gedoe over het opzegtermijn), na meerdere keren ruimte reserveren voor iemand die dan toch nog afhaakt reserveringskosten en een stallingsovereenkomst waarin heel duidelijk staat dat de verzorging van paarden en terrein eerlijk gedeeld wordt in overkeg en hoeveel beurten per week gedaan dienen te worden in eerste instantie .
Hoe er opgezegd dient te worden, voir wanneer er betaald moet zijn, dat de prijs verhoogd kan worden en dat ook wij de stalplek op kunnen zeggen.

Er is altijd verloop, want situaties of wensen veranderen, paarden worden verkocht, mensen verhuizen of jrijgen andere drukkere baan of stichten een gezin, en nieuwe paarden blijken soms toch niet te passen in de kudde.

Ik heb wel geleerd om nee te zeggen. "Bij twijfel niet doen" en open te blijven staan voor de juiste combinaties.

Liever een jaar lang 1 of 2 plekken niet gevuld dan echt een misser.

**Geplaatst**: 05-11-23 10:18

Geplaatst: 05-11-23 10:18

Pareltjes schreef:
Mijn ervaring als pensionhouder is dat je beter alles zelf kunt doen. Dan weet je dat het gedaan wordt en goed.
Zodra je allerlei constructies bedenkt waarbij de pensionklanten in wisseldiensten van alles zelf moeten gaan gaat het 9 van de 10 keer mis.

Het is mijn terrein en privé dus ik bepaal. De paarden komen niets te kort en de pensionklant hoeft alleen maar het paard te poetsen en te zadelen. Ik wil niet eens dat ze wat doen. Zo blijft de communicatie duidelijk en onstaan er geen conflicten. De pensionklant kan dag en nacht bellen en bij calamiteiten altijd komen.

Het lijkt wel of mensen wél het geld van de pensionklant willen maar niet de moeite. Als ik soms lees extra geld voor binnen en buiten zetten, dekens op en af doen....tjonge jonge. Maar ben nog van de oude “ Deurne “ stempel. Maak je prijs, calculeer al het werk in en zeur verder niet. Bij de een krijg je wat bij de ander verlies je wat. Ja daarmee ben je duurder dan boer Sjaak. Maar de paarden staan er top bij, klant is tevrede en je hebt zelf de regie. Er moet duidelijke leiding en structuur zijn. Anders wordt het chaos.

Paarden zijn duur, en het wordt er niet goedkoper op. Dat zal een pensionklant ook moeten accepteren en niet op van alles beknibbelen en vervolgens zeuren dat de stalling slecht is. Als de stalling goedkoop is weet je dat er ergens op bezuinigd moet worden. Soms sta ik versteld dat hoe weinig inzicht pensionklanten hebben over daadwerkelijke kosten van een paard.

Wij hebben dus klanten die mee mesten 1x per week (in een Pp) en kan niet anders zeggen dat iedereen het gewoon super netjes, volgens de afspraken doet. Ook de wasplaats is altijd netjes, de kruiwagen bij de wasplaats en de rijbak worden regelmatig door iedereen geleegd. Gewoon fijne klanten, kan niks anders zeggen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-11-23 10:37

Geplaatst door de TopicStarter : 05-11-23 10:37

Nouja wat dat betreft is het maar net wat je zelf aan wilt bieden natuurlijk. Ik ben nooit op zoek geweest naar geld, maar naar hulp. Een samenwerking waarbij alle partijen zich verantwoordelijk voelen voor het plekje en het welzijn van de ponies en elkaar

Wil geen pensionstal zijn. Dus niet andermans werk uit handen nemen, heb zelf al meer dan genoeg werk

Er heeft hier nog nooit iemand gestaan waar ik geld aan verdiend heb. Gisteren is hier iemand vertrokken die hier gratis mocht staan, in ruil voor het helpen met de verzorging. Helaas kwam dat niet erg uit de verf.

Tita: kind en pony vind ik ook niet ideaal. Vooral omdat er ook nog werk en huishouden en onderhoud van het hele perceel en verbouwing enzo bij komt kijken. Ik ben eerlij gezegd na een jaar of 25 sloven voor die paarden, wel een beetje klaar ermee en wil zachtjes aan gewoon graag mijn energie veel meer besteden aan het op een beter niveau houden van andere taken en verplichtingen

Nelleke: dat zijn wel vervelende dingen inderdaad, daar ontstaat dan wel wrevel. Ik heb zelf uiteraard ook vanalles van dat soort vervelende situaties meegemaakt in het verleden op pensionstallen / bij mensen aan huis. Veranderingen of niet nakomen van afspraak zijn an sich wel te begrijpen, dat dat kan gebeuren. Maar als je het gevoel krijgt dat er over je heen gelopen wordt / misbruik van je gemaakt wordt dan is dat gewoon super vervelend.

Wat voor mij de vervelendste ervaringen waren, was bvb. het eerste plekje, op een stal iedere klant zijn eigen stukje wei met stal had, waar je dan zelf over kon bepalen wat je er mee deed zeg maar. Ik spaarde "mijn" landje een beetje, zodat ze er de hele wintertijd plezier van zou kunnen hebben en het niet al in december finaal vertrappeld zou zijn zoals bij de anderen

Dus Mareentje bleef wel eens in / bij stal terwijl de rest op hun weitjes rondliep.

Gevolg: andere stalgenoten gingen op een gegeven moment klagen dat hun paardjes alleen maar modder hadden. En toen werd bedacht dat het wel eerlijk zou zijn als we dan samen het stukje zouden delen waar wèl nog gras stond, dus dat "mijn" weitje maar bij toerbeurt vertrappeld moest gaan worden _-:(

En het was ook heel vanzelfsprekend dat het paard van 1 van de dochters van stal, eerst even op mijn weitje uit mocht razen voordat het de eigen wei in zou gaan, want daar was het zo glad....

Dat een andere stalgenoot steeds haar hondje meenam en daar totaal niet op lette, dat was ook geen probleem. Beest stond altijd lekker tegen het hooi aan te piesen. Liep bij voorkeur rond Rena haar stal en scheet daar het hele stukje vol, ook in mijn weitje, en madam de eigenaresse vond dat helemaal geen enkel probleem en was niet van plan die hond daar weg te houden of zelfs maar de stront op te ruimen. Waardoor het een soort mijnenveld werd.

Bovendien namen andere pensionklanten het niet zo nauw met mijn en dein waardoor ik elke keer mijn spullen kwijt was. Die werden gewoon uit mijn kast geplukt waardoor ik elke keer op zoek moest naar mijn emmers om water bij te vullen. Mijn longeerzweep en -lijn weer ergens vertrappeld in de modder moest gaan zoeken... en alles natuurlijk binnen no-time voorgoed kwijt of kapot op die manier -O-

Ook dat ze dan weer door "mijn" weitje waren gegaan en een lang stuk lint hadden losgemaakt, waar Marena vervolgens in was blijven hangen en een hele lelijke wond in haar kootholte door opgelopen had....

Al met al redenen genoeg om te gaan verhuizen....

Plek daarna heeft Mareentje jaren gestaan. Wel erg jammer dat ik bij kennismaking te horen kreeg dat de paarden door zouden schuiven als er paarden weg zouden gaan, zodat Mareentje op een gegeven moment een stal met buitenluik zou kunnen krijgen. Toen die tijd kwam dat zij daarvoor aan de beurt was....stonden er ineens 2 nieuwe klanten in

En toen ik zei dat volgens mij de bedoeling was dat Rena door kon schuiven naar 1 van die stallen, was het ineens van ja ik heb nu aan hun die stallen beloofd, daar kan ik niet ineens van gaan terugkomen. Eh....okee, maar mij heb je het al jaren geleden beloofd en dat betekent niks dan ofzo

Ik voelde me zo genaaid hierdoor dat ik toen ook een ander plekje heb gezocht en snel gevonden, vlak bij huis dus wederom een upgrade

Daar ook een paar jaar gestaan volgens mij, was allemaal eigen beheer samen met andere Bokker. Dat werkte ook helemaal prima in mijn herinnering. Daar alleen maar weggegaan omdat het spulletje te koop werd gezet en daar voelde ik me toch wel onrustig bij.

Volgende plekje was ook een mooi plekje, beter omgeving om buiten te rijden. Ook lekker veel buiten en eigen stalletje. Maar werd wel behoorlijk gedomineerd door degene die er al jaren stond, dat je best wel als heel erg ondergeschikt wordt benaderd weet je wel

Maar op zich verder ook geen slechte tijd gehad.

Daarna hier naartoe verhuisd, en jaren super fijne stal- / weidegenoot gehad waarmee het allemaal heel relaxed ging omdat we het echt gewoon samen deden zeg maar en allebei goed ons steentje bijdroegen op een hele natuurlijke manier waardoor er geen frustraties ontstonden

Dat zou ik wel weer willen. Of nouja op dit moment niet meer, nu ben ik eigenlijk vooral van plan om voorlopig even lekker een eind te breien aan het sloven rond die knollies. Als Rena gaat hemelen dan lekker een poosje geen paarden en meer tijd hebben voor andere dingen die nu aandacht tekort komen.

Maargoed je weet nooit hoe het leven loopt. Reentje wordt gewoon netjes verzorgd en gaat misschien nog wel jaren mee :+:

En daarna zien we wel weer verder hoe de vlag er dan bij hangt

**Geplaatst**: 05-11-23 10:39

Geplaatst: 05-11-23 10:39

Dat mesten heb ik ook altijd zelf gedaan.
Zodat je inderdaad weet dat de paarden zuiver staan. Maar ook voor kosten.
Als ik in het verleden op penison ooit zag hoe er goede bodembedenking weg werd geflikkerd want te lui om een drol een beetje zuinig zonder alle goede bodembedenking op de kruiwagen te gooien.
Dan merkte je heel goed dat ze het strooisel niet apart hoefde te betalen.

Juist zelf doen was voor mij minder ergernis want niet iedereen komt elke dag of wil een vaste dag.
En voor mijn eigen paarden heb ik toch de kruiwagen en de riek in de hand, dus die paar stellen extra maakt ook niets meer uit.
Daar heb ik dan ook nooit gedoe om gehad.

Dekens wisselen deed ik ook, snap op grotere stallen maar zonder personeel dat dit een flink werk kan zijn. Dat is juist de extra dienst die je eerder hebt als je een paard particulier stalt...maar het werd ook maar als gewoon beschouwd, dat dus ook.

En inderdaad veel mensen zien niet hoeveel werk er is, wat het kost, dat het 7 dagen in de week is.
Dat is het ook voor mijn eigen paarden, dus niet omdat er 2 of 3 extra staan.
Maar inzicht is er niet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-11-23 10:53

Geplaatst door de TopicStarter : 05-11-23 10:53

joyce B schreef:
Ik heb vanaf 2006 paarden aan huis met daarbij meestal 3 a 4 paarden van anderen er bij, en in de loop der jaren al heel wat verbouwd, veranderd en aangepast.

Het was voor mij ook een ontdekkingsreis wat bij mij past,wat haalbaar is in tijd, energie en fysiek met mijn lijf.

Wat ik heb geleerd is dat ik ruime marge aan moet houden qua onkostenvergoeding, want hooi is maar een heel klein deel van alle kosten.

Ook heb ik geleerd dat er veel meer werk is dan alleen voeren, uitmesten en vegen, en dat ik ook die klussen graag samen met andere mensen doe.

Ik heb geleerd dat ik heel selectief moet zijn en alleen mensen aan moet nemen waarmee ik persoonlijk een klik heb, met ruim voldoende tijd en motivatie om zelf hun paard te verzorgen en mee te draaien in het verzorgrooster en een paard of liever pony die past in hoe we hier de paarden houden en verzorgen zodat we niet in allerlei bochten hoeven te wringen of veel extra's te doen, want dat houd ik als stalhouder niet op langere termijn vol.

Ik heb dus vooral geleerd om heel veel te vragen en te luisteren, desnoods meerdere keren kennis te maken, de lat hoog te leggen en heel duidelijk te zijn in wat ik verwacht en hoeveel tijd dat ongeveer gaat kosten per week.

Dat betekent dat ik heb moeten leren om "nee" te zeggen. En heel duidelijk te zijn.

Alles wat eigenlijk volpension zoekt valt af.
1 persoon met meerdere paarden valt af.
Liever 1 paard met meerdere mensen die voor elkaar in kunnen vallen zodat ik niet steeds alles op hoef te vangen als er iets is.

Omdat er geen uurloon uit het pensiongeld is te halen vind ik het echt heel belangrijk dat het werk eerlijk verdeeld wordt.
Om die reden alleen nog "Doe het samen" met een verzorgrooster met 3 beurten per dag zodat wij ook nog weg kunnen als gezin en ik buiten de deur kan gaan werken.

Ik ben toen de kinderen klein waren thuis geweest, maar weer steeds meer buiten de deur gaan werken toen ook de jongste naar school ging.

In de jaren heb ik me geregeld vergist in mensen.
En mensen hebben zich vergist in de hoeveelheid werk en hun eigen mogelijkheden of verwachtingen, en er zijn geregeld mensen verhuisd omdat het dan toch tegen valt en ze liever vol pension staan. Of omdat we als persoon toch botsen over bepaalde zaken. Of omdat ze zich niet prettig voelen bij hoe ik dingen doe of communiceer.

Dat gaat dan wringen en ik heb geleerd dat je dan beter afscheid kunt nemen van elkaar.

Ik woon hier immers en ik wil niet om mensen heen hoeven te lopen, of op mijn tenen te lopen op mijn eigen erf. Zij kunnen hun dier verhuizen naar een beter passende plek. Ik niet.

Wat niet betekent dat ik mensen snel de deur wijs. Daar gaat best wel een periode van er samen uit proberen te komen en dingen aangeven aan vooraf.
Ik ben iemand die graag dingen in goed overleg doet en voor anderen klaar staat waar mogelijk.

Ik heb nu wrmel een borg vooraf voor het opzegtermijn (te veel mensen willen als ze weg gaan liefst ineens weg en dan is er gedoe over het opzegtermijn), na meerdere keren ruimte reserveren voor iemand die dan toch nog afhaakt reserveringskosten en een stallingsovereenkomst waarin heel duidelijk staat dat de verzorging van paarden en terrein eerlijk gedeeld wordt in overkeg en hoeveel beurten per week gedaan dienen te worden in eerste instantie .
Hoe er opgezegd dient te worden, voir wanneer er betaald moet zijn, dat de prijs verhoogd kan worden en dat ook wij de stalplek op kunnen zeggen.

Er is altijd verloop, want situaties of wensen veranderen, paarden worden verkocht, mensen verhuizen of jrijgen andere drukkere baan of stichten een gezin, en nieuwe paarden blijken soms toch niet te passen in de kudde.

Ik heb wel geleerd om nee te zeggen. "Bij twijfel niet doen" en open te blijven staan voor de juiste combinaties.

Liever een jaar lang 1 of 2 plekken niet gevuld dan echt een misser.

Ja precies dat hele verhaal dus is ook mijn insteek

Als je 3 beurten per dag ingevuld krijgt is dat wel helemaal super natuurlijk. Als het dan ook nog allemaal een beetje evenredig wordt verdeeld dan is dat ideaal. Maar ik denk dat je daarvoor al snel een mannetje of 5-6 nodig hebt om dat goed te laten werken.

Hier is het meer een kwestie van 2 of 3 mensen omdat ik niet meer ponies wil hebben staan dan 2 grote en dan nog hooguit 2 kleintjes erbij. En dat is dan echt de max, liefst gewoon niet meer dan 3 zodat ze comfortabel in de stallen passen zeg maar.

Maar ik hou het voorlopig maar weer gewoon op Rena en de mini. Als Rena gaat hemelen zit ik wel met de mini, dat die dan geen maatje heeft en ik er absoluut niet wéér een pony bij wil kopen anders kom ik er (even bot gezegd) nooit vanaf natuurlijk

**Geplaatst**: 05-11-23 12:08

Geplaatst: 05-11-23 12:08

joyce B schreef:
En mensen hebben zich vergist in de hoeveelheid werk en hun eigen mogelijkheden of verwachtingen, en er zijn geregeld mensen verhuisd omdat het dan toch tegen valt en ze liever vol pension staan.

Ik denk dat het niet zozeer de hoeveelheid werk is waarin men zich vergist, maar eerder het verschil tussen 'op het erf wonen' en 'niet op het erf wonen'. Ik denk dat ook staleigenaren zich daarop verkijken hoor. Die kan in pyjama de paarden gaan voeren bv. Die kan tussen het paarden voeren en paarden naar de wei brengen, ontbijten of de kinderen naar school brengen of de woonkamer stofzuigen of... Een klant gaat niet op en af naar huis rijden om te stofzuigen totdat de paarden klaar zijn met eten.
Waarmee ik niet wil zeggen dat staleigenaren het gemakkelijker hebben hoor, maar puur dat klanten zich niet laten verrassen door de hoeveelheid werk, maar wel over de manier waarop dat werk in de dagelijkse planning past.
Voor een staleigenaar is het thuis, die kan allerlei taken (paardgerelateerd of niet) verweven. Voor een klant is een blok 'naar stal' in de agenda ook echt een blok, waar weinig anders tussenin te plannen valt.

**Geplaatst**: 05-11-23 12:22

Geplaatst: 05-11-23 12:22

Zodra de paarden aan het privé staan, is de tijd die je aan de paarden spendeert veel groter dan dat ze van huis af staan. Omdat je alles ziet. Je dag wordt opgeknipt in stukjes. Binnen zetten, buiten zetten, 4 x daags voeren, mesten, poetsen, trainen. Het groot onderhoud van weide, omheining, gebouwen etc. etc. Allemaal “ blokjes “ van je tijd. Van smorgens 07.00 tot savonds 23.00 uur.

**Geplaatst**: 05-11-23 12:29

Re: Hoe jezelf indekken voor pensionklant die er met de pet naar gooit?

Geplaatst: 05-11-23 12:29

Klopt, een staleigenaar heeft ook weer hele andere klussen, waar een klant niet van hoeft wakker te liggen. Ik ga dus nooit zeggen dat een eigenaar minder werk heeft dan een klant. Dat zou een uiterst belachelijke stelling zijn.

**Geplaatst**: 05-11-23 13:07

Geplaatst: 05-11-23 13:07

Ik zou nooit paarden in eigen beheer willen hebben staan om de reden die Gini geeft.
Dan moet je er echt heen en niet in blokjes tussendoor.
Dan wil ik ze vol pension. Als ik bij wijze van een maand niet kom, dat ze elke dag op de wei hebben gestaan, hun stal is gedaan enz. Kleinschalig zodat men ook ziet als er wat loos is.
Daarom vielen voor mij in het verleden sportstallen ook af, met geluk op het mini paddockje maar geen hele dag weidegang en de stagiairs die niet opletten de paarden binnen en buiten zetten.
Ook al ging ik toen ook dagelijks, het gemak van vol pension is fijn als je buiten de deur moet.

Maar idd aan huis kun je met je pyjama voeren, de laatste voerronde om 23.00 ook meteen goede controle ronde.
Maar...er komen idd andere dingen bij. Plus het 365 dagen in een jaar.
En daar moet je ook tegen kunnen.
Want je moet wel een hele fijne betrouwbare backup hebben om dagjes, laat staan dagen weg te gaan.
Ik ken mensen die om die reden hun huis met land weer verkocht hebben of de paarden weer op pension hebben gezet. Zich gruwelijk verkeken op het werk. Maar ook dat het dagelijks bindend is. En niet zoals met kleine kinderen op een gegeven moment in intensiviteit afbouwt.

Ik heb voordat ik zelf een paard had 7 dagen in de week mee geholpen bij de paarden.
Ook afrastering gemaakt als de eigenaar er niet was (ploegendienst)
Hooi mee geladen, sproei buizen verlegd in de wei, echt verzin het maar.
En toen ik wel een eigen paard had ondanks het vol pension bijna dagelijks mee binnen gezet.
Niet omdat het moest, maar omdat ik er dan toch was.
Maar andere die er waren gingen in de kantine zitten wachten tot het klaar was. Wat mocht en zeker ook geen scheven gezichten gaf.

Maar daarmee heb ik wel altijd respect gehad voor de hoeveelheid werk. En daar zeker ook voor bedankt van de pension eigenaren.
En viel het niet tegen toen ik ze aan huis had.

Wat ik gedaan heb in het verleden is voor mij dan weer geen maatstaf geworden voor wat andere hier op pension (of als bijrijder) hoefde te doen.
Want ze hoefde namelijk niks te doen, als hun eigen zooi opruimen.
En de bijrijders komen wanneer afgesproken.

Maar ik geniet nu zonder bijrijders of pensionklanten des te meer van mijn eigen prive.
En zeker mis ik de fijne mensen wel, want die waren er zeker

Maar die gaan verhuizen naar ver weg of krijgen een kindje oid

Maar de mensen die de regels op blijven rekken, tot aan de gekste dingen aan toe.
Als je ze aanspreek je aankijken of je gek geworden bent en toch hun eigen plan doen, zelfs als het dingen zijn in voordeel van hun eigen paard. Dan heb ik ook wel eens gedacht, doe dit eens een jaar zelf, kijken hoe je er dan in staat.

**Geplaatst**: 05-11-23 13:55

Geplaatst: 05-11-23 13:55

@gini
Het aantal keren per week is vaak lastig.4x per week helpen en mest ruimen van alle paarden, terwijl ze normaal ook maar 3 a 4x per week kwamen maar dan gewoon alleen hoefden te rijden en evt. Eigen box uitmesten.

Ook de tijdens zijn soms lastig.
En om met meerdere mensen het rooster rond te krijgen.

Iedereen heeft natuurlijk werk, gezin en andere verplichtingen. Sommige mensen wisselende roosters of ploegendiensten. Kinderen die naar school moeten of thuis komen.
Het is soms best een puzzel.

Ik ben nog wel aan het kijken hoe we het voor ons allemaal makkelijker kunnen maken.
Tijdgestuurd voeren bijvoorbeeld. Als ze niet op het land komen scheelt dst de middagbeurt.

Als alles weer in groepshuisting zou staan zou het nog makkelijker worden. Dan zou ook iedereen bijv. 2x per week een veeg/uitmest- en hooiapparaat vulbeurt kunnen hebben.

We hebben nu in de nacht alle paarden apart. Met eigen schuilplek en uitloop.
Makkelijker zou zijn om ze in de natte periode voor de nacht op stal te zetten en dan iedereen zijn eigen stal uitmesten, hooi en water klaar zet zodat het werk in de ochtendbeurt minder zwaar en tijdrovend wordt.
Dan kunnen ze gelijk een schone paddock in desnoods het voer de avond er voor al opgehangen waar het droog kan hangen. Hoeft er amper tot niet geveegd te worden in de ochtend en alleen de eigen stal plus desnoods nog 1 of 2 van mensen die die dag niet op het rooster staan.

Nu met al die regen en wind is het echt niet leuk hoeveel troep ze soms maken in de nacht.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-11-23 14:15

Geplaatst door de TopicStarter : 05-11-23 14:15

Het probleem is alleen dat pensionklanten dat ook al snel denken: Oh de eigenaar woont er vlak naast, dus die kan wel "even snel" dit en dat en dat. Zo van ja het is eigenlijk mijn beurt om te komen maar het regent, is zo warm, vervelende wind, druk met dit-of-dat. Alsof dat voor de eigenaar van het spulletje niet zo is ofzo

Of dat die eigenaar er op zit te wachten om "even in pyjama" de regen in te moeten

Het gemak ook waarmee er vanuit kan worden gegaan dat je de hele dag wel even de hele zooi in de gaten houdt, wel even dit of dat.... alsof je zelf niks anders om handen hebt en alles maar uit je handen moet laten vallen om je aan hun wensen aan te passen

Dat kan misschien wel bij sommige pensionhouders die echt een volledig volpension aan huis aanbieden en daar hun volledige inkomen uit halen. Maar als je bij iemand aan huis staat op een zeer kleinschalig privé-plekje dan hebben die mensen vaak ook gewoon een baan en gezin en huishouden en alles waar ze hun handen vol aan hebben.

Of dat je als eigenaar wel even je hele dagplanning om kan gooien als pensionner nog niet weet wanneer die die dag gaat komen dus je geen idee hebt waar je aan toe bent.

**Geplaatst**: 05-11-23 21:23

Geplaatst: 05-11-23 21:23

Ook pensionhouders met stallen naast het huis wensen niet voor iedere scheet gevraagd te worden iets te doen. Bedrijfsmatig of hobbymatig. Vandaar dat je echt goede afspraken moet maken.

Soms lijkt het of eigenaren de zorgplicht voor hun paard afschuiven richting pensionhouder. Wij kunnen alle dagelijkse practische zaken regelen, maar échte aandacht voor het paard zal toch echt van de eigenaar moeten komen. Een maand niet komen is een no-go. Zorg voor je dier! Ernstige ziekte uitgesloten.

Iedereen is verantwoordelijk van zijn dier. Wij verlichten de dagelijkse taken maar de zorg ligt bij de eigenaar.
Ik denk dat het een kwestie van mentaliteit is. Sommige willen wel de lusten, de status, mooie kiekjes op social-media. Maar is compassie voor het dier minimaal. Dit soort eigenaren zijn bij mij niet welkom. Zij doen er goed aan hun dier te verkopen.