superpony schreef:Even voor de duidelijkheid; wij doen het altijd al samen, dus ik heb die problemen zeer zeker niet.
Maar je maakt het wel mee en hoort mensen er wel over klagen.
Ik heb ook wel bij mede pensionners meegemaakt dat de man altijd zeurde over het paard; vrouw was teveel van huis, de paarden waren te duur, stinken etc etc.
ZELFS dat een man zeurde dat hij dan een paar avonden thuis bleef als de kinderen lagen te slapen, zodat vrouw lief naar het paard kon.
Ik vind daar iets van, maar mensen hebben toch echt hun paard erom verkocht. De kinderen kwamen, de vrouw ging minder werken, dus minder verdienen, man zeurde, er was veel ruzie om en plezier was ver te zoeken.
Een paar keer heb ik het me erg aangetrokken, omdat ik zag dat iemand met veel pijn paard verkocht, veel thuis kwam te zitten en manlief wel veel weg was en geld uitgaf aan oa motoren.
Ik denk dat niet iedereen dat verteld en heel veel mensen hun partner in bescherming nemen, omdat ze heel goed weten dat de halve wereld over ze heen gaat vallen.
Ik zit ook al mn hele leven tussen de paarden en mijn man niet. Ik kan niet zonder, maar ben wel realistisch wat het qua tijd, geld en leven ernaast kost. Heb ook weleens gezegd dat we konden stoppen, zodat we een "normaal" leven konden gaan leiden, maar ja.........
Dit is echt wel zoals het vaak gaat. Voorsl dat de man niet wil “oppassen” maar andersom is dood normaal. Een reden waarom ik voordat er kids waren tegen mn toenmalige partner zei dat hij keuzes moest maken en ik niet 7 dagen in de week thuis ging zitten omdat hij altijd op pad ging en mn paarden bleven staan. Ik zag het al gebeuren. Verder zeurde hij niet, ik verdiende meer.