xyzutu2 schreef:Lastig! Het moeilijke van een vriendenprijs is dat het met vrienden moeilijk onderhandelen is over de prijs. Helemaal als de ander bijvoorbeeld wél van plan is om het onderste uit de kan te halen en dus wel kan vallen over die laatste 200 euro.
Je zou eens een balletje op kunnen werpen door te beginnen over een eventuele aankoopkeuring, en voor wie die kosten zouden (50/50, voor jou of voor de verkoper) zijn aangezien jij sinds de vorige prijsbepaling ook al het zadel hebt gekocht, dat die prijs al wel weer een tijdje geleden is bepaald en dat het 'kaal' kopen dus ook al niet meer geldt. Dan hoef je niet eens te menen dat je een aankoopkeuring wilt, maar zeggen dat je daaraan denkt kan wel een manier zijn om andere kosten aan te kaarten en zo daarover te beginnen zonder direct te beginnen met 'ik vind ik jouw pony minder waard.'
In feite weet je sowieso pas na de keuring hoeveel een paard écht waard is, in de zin van hoelang hij volgens de dierenarts inzetbaar is en wat de kosten zijn van de aanpak van problemen die er nu misschien al zijn. Dat kun je ook aangeven, want daarmee zeg je dat je de prijs niet per definitie als iets ziet wat vastligt, maar dat je wel ruimte voor onderhandeling ziet zonder dat op een aanvallende manier over te laten komen.
Wel gek trouwens dat ze haar pony voor 2000 euro terug kan geven aan de vorige eigenaar. Ik ken weinig mensen die permanent € 2000 klaar hebben liggen om een oude pony terug te kopen, mocht die ooit weer in de verkoop gaan. Betekent dat zij € 2000 vraagt ook dat die oude eigenaren dat ook klakkeloos zullen betalen, of is dit een onderhandelingsstrategie van haar richting jou?
Bedankt voor je tip! Nee ik bedoel ermee dat als ik hem niet verkoop en zij toch besluit om hem dan aan een ander te verkopen ze de oude eigenaar vraagt aangezien zij een jaar geleden erom vroegen. Zij zou hem aan hen voor 2000 verkopen.
Maar gezien het zadel er nu niet in zit wil ik tch kijken naar hoe het nu zit. Ik baal dat het me toen niet duidelijk was of die 1200 inclusief waren of niet. En desnoods neem ik dat zadel erbij en verkoop ik het zelf.. Maar heb dan liever wat van de prijs af.
Ik bedoel dit alles behalve ondankbaar naar jullie maar door alle berichten voel ik me nu toch weer een beetje poedersuiker. Het is mijn eerste paard en zoals je ziet heb ik er gewoon geen ervaring mee daar ben ik super eerlijk in.
Ik vond 1200 euro voor een e pony niet veel. Zo zag ik dat bedrag als persoon. Alleen nu komen er plots een hoop dingen bij kijken..
Ik wacht sowieso eerst tot ze eindelijk de knoop doorhakt. Dan pas begin ik erover weer..
Het klinkt heel penny achtig maar ik wil hem gewoon niet kwijt. Ik heb 2 behoorlijke poedersuiker achter de rug ivm thuissituatie en als ik op stal ben denk ik helemaal nervens aan. Daarnaast is hij zo knuffelig geworden naar mij toe dat ik nog meer een zwak gekregen heb. En qua dressuur gaan we zo lekker en hij laat nooit een hindernis staan. Ik wil ooit wel onderling wat rijden maar ik heb geen wedstrijd ambitie.
Ik heb heel vaak rondgekeken voor een ander, zelfs advertenties geplaats en 2x wezen kijken. Dan zit ik er stiknerveus op en gaat het super kloten en denk ik ja mijn lieve paardje doet gewoon wat ik vraag.
Het is zo dubbel allemaal en daarom zit met een knoop. Ik maak na 16 jaar eindelijk mijn droom waar, op mijn 24e. Waarom kan ik niet gewoon blij zijn? Ben een enorme twijfelkont maar een ding weet ik wel: als ik hem zou kwijtraken zou ik daar echt kapot van zijn.