Marus schreef:Ik ken ook welsh pony’s die wel gewoon oke zijn en kinderpony. Dus daar houd ik mij nooit zo angstvallig aan vast. Vroeger zelf ook wel welsh gehad. En ja ze zijn over het algemeen wat pittiger maar dat is ook niet het probleem waar ik over schrijf.
Steigeren vind ik nooit oke ook niet als het om een welsh pony gaat.
En dat sommige 3 jarige braver zijn dan ouderen. Absoluut, dat heb in zelf ook wel mogen ervaren. Maar nogmaals van een 15 jarige pony met ervaring verwacht ik niet op de achterbenen explosief gedrag.
En die mening hou ik.
Joh, het verschilt echt per paard.
Ik heb een merrie van 22.
Ze heeft de wereld aan ervaring, is zo nuchter als iets en je kan er gerust mee naar buiten, want ze is nergens bang voor. Ze is echt het perfecte recreatiepaard, ze is slim, kan prima zelf dingen oplossen, sociaal mega intelligent, het enige paard wat ik zo bij een kudde in durf te gooien omdat ik bij haar gewoon weet dat het goed gaat.
En toch, als je dit grapje bij deze merrie had uitgehaald, was ze ook op haar achterbenen gaan staan, en ik neem het ze niet kwalijk ook nog. Want met iemand die ze niet vertrouwt gaat ze niet. Dat heb ik niet bedacht, dat heeft ze zelf bedacht.
En die merrie is echt lief, super zacht met kinderen ook, en je kan er een kind van 5 wat nooit heeft gereden opzetten en ze zet geen stap verkeerd. Ze is dan ook erg serieus
We hebben hier ook een 6-jarige, die jong is en zeer onervaren en die is zo braaf als iets. Zal hij ook altijd blijven, want zo is hij gewoon.
Mijn 8-jarige wordt niet braaf. Zit er gewoon niet in. Heerlijk paard, super fijn voor dressuurwerk, longeren en werken vindt hij heerlijk en hij doet erg zijn best, maar die is gewoon ril en sensibel en heet, en zal never nooit braaf worden.
Ik moest ook wel grinniken om "een ervaren ruiter van 14" want dat zou met mijn merrie prima gaan, maar voor die zwarte moet je toch echt wel handiger zijn dan dat.