Toen ik 10 jaar geleden paarden voor iemand ging rijden hebben we kort op papier gezet, dat zij niet aansprakelijk waren als ik eraf zou vallen oid, en dat ik niet verantwoordelijk was als het paard een blessure op liep.
Na een paar maanden was ik dat kwijt, en heb er toch 8 jaar met heel veel plezier, vertrouwen en liefde gelopen.
Ik vind het ook te idioot voor woorden dat als het paard niet meer gereden kan worden, de verzorgster pas na 2 maanden kan worden ontheven van de betaling.

Gaat het je echt zo om het geld? En niet om het gezamenlijk delen van een mooie hobby?
Ik heb jaren zo'n beetje alles gedaan met en voor de paarden die ik reed, en nooit het gevoel gehad dat ik niet werd vertrouwd. Zelfs toen ik wel een kleine bijdrage ging betalen omdat ze voor mij in de winter op een pensionstal stonden, en ik zelf de hoefijzers betaalde vanwege wedstrijden ging dit altijd in goed overleg met elkaar wat er wel of niet mogelijk was.
Een contract als dit zal mij wel dat gevoel geven, en dan ging ik ook echt nooit voor zo iemand rijden/verzorgen.
