Bokt.nl

JoyCiej007 schreef:

Even ter info vooraf: ik heb 3 pony's; 2 shets (geen economische waarde meer tegenwoordig helaas) en 1 Welsh A merrie van redelijke economische waarde. Niets verzekerd. Verder hebben wij al ruim 40 jaar Franse en Engelse Bulldoggen, ook deze honden hebben wij nooit verzekerd.
Als ik alleen al kijk wat ik qua premie gemiddeld voor 3 pony's kwijt zou zijn per maand of zelfs per jaar, dan zou ik dat er nooit uit halen. Heel simpel; een koliekoperatie zou ik niet zomaar laten uitvoeren. Ik heb geluk want mijn pony's zijn vrijwel nooit ziek/zwak/misselijk/kreupel. En als dat wel zo is, dan bepaal ik lekker zelf wel of en wanneer de DA komt en wat ik wil en wat niet, qua behandeling en qua kosten.

Ragdollcat schreef:

Bah wat een nare verhalen hier over de Hippo zorg.
Dat is ook de reden waarom ik niet verzeker, kost alleen maar geld en ergernissen/gedoe.

Gewoon een spaarpotje en vooral kijken naar het dier zelf en zelf bepalen wat je wilt gaan doen of niet.

Want met bijvoorbeeld een 20 jarige paard ga ik geen hele zware koliekoperatie meer aandoen en of een gebroken been weer stabiel maken voor enkel weidegang............Dat wordt dan inslapen.

Ik doe het een paard niet aan om maandenlang pijn te gaan laten lijden en of een maandenlange opsluiting op stal.

Inderdaad.

Mijn paard, mijn keuze. Wil ik hem behandelen? Prima, mijn kosten --> spaarpotje. Geen of weinig geld uit spaarpotje? Regeling treffen met kliniek en ouders/vrienden/kennissen willen dan evt. ook wel bijspringen (al hou ik er niet van om afhankelijk te zijn van anderen)

Als ik mijn paard dood wil, dan zal'ie dood gaan, al moet ik het zelf doen. Geen verzekering of ander persoon die daarover zal beslissen. Als ik mijn paard niet maandenlang wil laten revalideren van de één of andere blessure/breuk, omdat ik het voor dát paard niet paardwaardig vind, dan maak ik zelf de beslissing om hem te laten slachten/inslapen.

Ik moet er werkelijk niet aan denken dat iets of iemand mij even gaat voorschrijven, puur uit financiel oogpunt (!) wat ik met mijn paard moet doen.

Daarbij wil ik nog even graag een medebokker quoten:

ariatje schreef:

Verzekeringen zijn er niet voor het paard of eigenaar maar uitsluitend voor de verzekeraar zelf. De winst dan! Zij zullen álles in het werk stellen onder uitbetaling uit te komen. Hiertoe krijgt het personeel duidelijke instructies. Ze passen een ontmoedigings beleid toe en maken het je zó moeilijk dat je het uiteindelijk gefrustreerd opgeeft.

Stort die bijna 100 euro per maand op een aparte rekening en houdt zelf de regie over leven en dood van je paard in handen! Laat je niet langer misleiden door loze beloften. Zolang de geclaimde bedragen klein blijven komen ze je tegemoed. Bij grote bedragen begint het " spel " . Indien je daar niet tegen bestand bent tot aan het gerecht aan toe, verzeker niet maar SPAAR.

Ze hebben geen enkele intentie voor Sinterklaas te spelen. Het is keihard zakendoen. Het leven of de gezondheid van jouw trouwe vriend boeit ze helemaal niets.....Het is helaas niet anders!

Ik zeg.......... ámen!

Verzekeringsmaatschappijen zijn er niet om mensen en/of dieren te helpen, die zijn er alleen om zichzelf te spekken. Helaas zien weinig mensen dat in.
Er was ooit een reclame voor mensen-verzekeringen; ....... zonder winstoogmerk....... was de reclame-leus. Degene die daar intrapt......... is wel heel goed van vertrouwen!

ogidni schreef:

Heel jammer dat een aantal mensen zich persoonlijk aangesproken voelen met het stukje discussie over peesblessures. Hoe vaak ik niet hoor in de omgeving: Als ze geen "agterberg bodem" hebben ga ik daar niet starten. Zandbodem is te zwaar, grasbodem is te glad, te ongelijk.
Men wil alleen nog maar op "perfect" uitgelijnde bodems rijden.
Ja als de paardjes met de verwende beentjes dan op het land een keer uit hun plaat gaan is het al snel te veel voor de pezen die niet veel gewend zijn.
Juist de variatie in training op veel verschillende bodems maakt de pezen sterker. En dan nog kan je een gevalletje pech hebben........

knollentuin schreef:

Mirgino, ook buiten is het belangrijk hoe een paard loopt.
Het is de makkelijkste weg on te zeggen dat je recreant bent en dan dus niets verkeerd kan doen.

sammie18 schreef:

Ik voel mij zeker niet persoonlijk aangesproken over de peesblessures. Iedere situatie is anders en het éne is wel pech en het andere had achteraf misschien wel voorkomen kunnen worden door juiste keuzen, qua stalling, voeding, training etc..
Ik zie het aan een stalgenootje veel geld uit gegeven aan het herstel van het paard van een onbekende kreupelheid. Paard is voor honderden euro's onderzocht en in training geweest. Paard was weer goed en ze kreeg uitleg hoe ze het paard moest opbouwen en trainen. En het advies bij de revalidatie kliniek een paar keer te gaan lessen om het goed onder de knie te krijgen. Na drie weken ging ze toch weer lessen bij haar oude instructeur, waarvan iedereen had gezegd ga daar nou niet terug. Omdat de manier van trainen haaks stond op de manier hoe zij moest opbouwen. Paard ging weer iedere les hard achteruit en staat inmiddels al bijna een jaar in de wei om te herstellen.

Ik weet dat ik destijds alles zo goed als mogelijk heb gedaan ter preventie van blessures. En daarmee heb ik het niet over alleen maar rijden op de ideale bodems, maar veel afwisseling qua bodems, omgeving, training en juiste voeding. En ik weet ook dat ik alles heb gedaan aan het herstel of te wel anderhalf jaar revalidatie. Terwijl menig persoon toch wel was afgehaakt, denk ik.

sammie18 schreef:

De stalhouder, hoefsmeden enz spelen hier zeker ook invloed op. Maar soms moeten mensen ook voldoende kennis en kunde opdoen dat zijn qua mening af kunnen wijken van de mening en werkwijze van een stalhouder, hoefsmid, maar ook een second opinion durven te vragen bij een andere dierenarts ofzo. En dan niet te vergeten een beetje gezond verstand.
Een paard gewoon drie kilo sportbrok door blijven voeren terwijl het paard minimaal 8 weken op boxrust moet daar kan ik niet bij met mijn hoofd. Na twee weken kon hij niet meer normaal gestapt worden en ging hij totaal uit zijn plaat bokkend door de stal. Staleigenaar en meerdere stalgenoten aangegeven dat ze het niet verstandig vonden dat er zo gevoerd werd, werd niets mee gedaan. Hij deed niets anders dan zwaar gestrest op stal staan, want hij wilde ook zijn stal uit. Dat geeft vervolgens weer een 'totaal onverwachte' maagzweer.
En anderzijds moet je ook niet blind willen vertrouwen op hoefsmeden e.d.. Mijn paard is in december zo beroerd op zijn ijzers gezet (door de smid die ik al 13 jaar bij dit paard had) dat hij nog amper kon lopen. Die smid een paar keer laten terugkomen, zou wel door oude blessures komen want hij zag er niets aan. Ik braaf wandelen. Maar ik zag er iets aan, kon er geen vinger op leggen maar ik vond de hoeven scheef ogen. Andere hoefsmid erbij, zat er bijna een cm verschil tussen de binnenkant van de hoef en de buitenkant.