OP DE SLEE
Het sneeuwt nu al drie dagen.
Dat is lang.
Alles is wit.
De huizen, de bomen, de auto's, de straat en de speelplaats.
Lotte en Pieter gaan naar school.
Ze hebben warme mutsen op.
Ze trekken hun sneeuwlaarzen aan en dikke wollen wanten.
Mama heeft de slee uit de kelder gehaald.
Haha! roepen Lotte en Pieter.
Met de slee naar school.
Nog nooit zijn ze zo vlug klaar geweest.
In een wip zitten ze op de slee.
Jij bent het paard, mama.
Hu, ju! roept Pieter.
Als het paard loopt, gaat de slee snel.
Lotte en Pieter houden zich goed vast.
Op de speelplaats staat juf te wachten.
Er komen nog meer kinderen op de slee naar school.
Fijn, lacht juf.
Kunnen we straks met z'n allen sleetje glijden.
In de klas is het lekker warm.
Juf vertelt een leuk verhaal en dan is het tijd voor een hapje.
Lotte en Pieter eten hun appel vlug op.
Ze kunnen haast niet wachten om naar buiten te gaan.
Ze duiken in hun jassen en hollen het plein op. Juf komt achterop.
Hoi! lacht ze.
Zal ik het paard maar zijn?
Lotte, Floris en Pieter zitten samen op de slee.
Juf trekt aan het touw.
Jéééééé! gillen de kinderen.
Juf maakt gekke sprongen.
Ze lijkt wel een écht paard.
Maar dan stopt ze.
Pfffff! doet het paard.
Vort, vort, roepen Lotte en Pieter en Floris.
Daar gaat het paard weer.
Vlugger en vlugger.
Om de beurt mogen nu de andere kinderen op de slee.
Juf rent en hijgt en blaast.
En dan opeens staat ze weer stil.
Ze draait zich om.
-Hiiiiii, hinnikt ze.
Mijn beurt, jongens.
Het paard is moe.
Wat? wil juf op de slee?
Ja hoor.
Ze gaat er direct op zitten.
Hoe moet dat? denkt Pieter.
Zo'n grote juf krijgen we nooit vooruit.
Maar Rosalien en Ilse en Brad helpen ook mee.
Ze nemen elk een stuk van het lange, lange touw.
En daar gaat juf.
De kinderen hollen vooruit.
Wat gaat dat hard.
Jullie zijn de snelste paarden van de wereld, lacht juf.
Maar ineens gebeurt er iets geks.
Hé, hé, stop! horen de kinderen roepen en het lijkt wel of ze vleugels krijgen.
Zo snel gaat het plotseling.
Pieter kijkt om.
Hola! Waar is juf? Hij moet lachen.
Juf is van de slee getuimeld.
Als een dode hond met vier pootjes in de lucht, ligt ze in de sneeuw.
De kinderen komen kijken.
Ik ben stijf bevroren, piept juf.
Ze verroert geen vin.
Helpen jullie me overeind?
Ze duwen juf overeind.
Ze zit nu op haar bips in de sneeuw, maar ze beweegt nog steeds niet.
Ik wil opstaan, zegt ze met een raar ijsstemmetje.
De kinderen duwen en trekken.
Eindelijk staat juf weer op haar benen.
Ze ziet er wel wat vreemd uit. Helemaal wit.
Je zit onder de sneeuw, giechelt Lotte.
Ik ben het verschrikkelijke bevroren sneeuwbeest, zeg juf met een gekke stem.
Weg wezen, of ik pak jullie allemaal.
De kinderen rennen weg. Ze hollen door elkaar.
En ze gooien wel duizend sneeuwballen naar juf.
Helaas komt dit verhaal van internet maar vond het wel grappig..