Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-11-07 22:59

Re: Wat doen we aan fabeltjes over shetlanders? Brainstorm p.10

Geplaatst: 11-11-07 22:59

Eindredactie?? Tong uitsteken

LOL, als het echt nodig is, wil ik me best aanbieden! Waarschijnlijk niet nodig denk ik? Haha!

**Geplaatst**: 11-11-07 23:10

Re: Wat doen we aan fabeltjes over shetlanders? Brainstorm p.10

Geplaatst: 11-11-07 23:10

Ok, Tieneke, ik snap je Knipoog

Ik zal de info wat vollediger maken...

En idd, sommige mensen zul je nooit bereiken, die denken alleen aan zichzelf, en de pony is er om hen te plezieren. Op een bepaald moment houdt het gewoon op, helaas.

Maar als we er een paar kunnen redden van een leven van een hoop ellende en pijn... dan ben ik al best heel blij. Daar doe je het dan voor.

**Geplaatst**: 11-11-07 23:13

Re: Wat doen we aan fabeltjes over shetlanders? Brainstorm p.10

Geplaatst: 11-11-07 23:13

Daar doen we het idd voor Lachen

**Geplaatst**: 12-11-07 01:55

Re: Wat doen we aan fabeltjes over shetlanders? Brainstorm p.10

Geplaatst: 12-11-07 01:55

Hallo hallo,

De eindredacteur (tevens inleider) meldt zich!
Heb de afgelopen dagen wel steeds even vlug,vlug (tussen huiswerk door) het topic doorgelezen maar niet meer gepost.

Mijn voorstel is om alle tekst in Word-document naar mij toe te mailen. Mijn mail adres vind je bovenaan in mijn profiel. Ik vind het handig om zoveel mogelijk tekst in één keer te redigeren (= verbeteren)
Lees van tevoren zelf ook je tekst nog even door. Ik zal vooral letten op spelfouten en vervelende zins-constructies. Vermeld ook even duidelijk waar ik de geredigeerde tekst naar terug moet mailen...

Ik zal ernaar streven om de stijl van de schrijver intact te houden.

Kortom, laat die mailbox maar volstromen!

**Geplaatst**: 12-11-07 11:11

Re: Wat doen we aan fabeltjes over shetlanders? Brainstorm p.10

Geplaatst: 12-11-07 11:11

ik heb mijn stuk nog niet af, ik heb nog geen contact gehad met mijn osteopaat nl. bovendien is het lastig om dit te bewijzen, aangezien er nog niet echt lange termijn onderzoeken naar gedaan zijn, op een paar kleinere na.

**Geplaatst**: 14-11-07 17:43

Re: Wat doen we aan fabeltjes over shetlanders? Brainstorm p.10

Geplaatst: 14-11-07 17:43

Ik ga inmiddels weer naar school, daar heb ik het ook erg druk mee, ik zal proberen het zaterdag of eerder als dat lukt naar je toe te sturen

**Geplaatst**: 16-11-07 23:15

Re: Wat doen we aan fabeltjes over shetlanders? Brainstorm p.10

Geplaatst: 16-11-07 23:15

Ik kreeg vanmiddag op mn werk (waar werk toch al niet goed voor is) nog een ingeving voor een fabel

Veel kinderen schijnen te denken dat als hun Shetlander niet meer gereden wordt dat dat zielig is voor de Shetlander omdat er dan verder niks met m gedaan kan worden behalve een beetje poetsen en wandelen (en ja wie wil er nou dag in dag uit alleen maar poetsen en wandelen). En hier sluit dan weer mooi mijn Lange Lijnen stuk op aan Vork

Moet de fabel nog even juist formuleren, of als een van jullie zich geroepen voelt, ga vooral je gang Knipoog

maar ik denk dat het wel een waardevolle toevoeging op de fabels is..

**Geplaatst**: 17-11-07 01:01

Re: Wat doen we aan fabeltjes over shetlanders? Brainstorm p.10

Geplaatst: 17-11-07 01:01

Goed zo, Eline, way to go

**Geplaatst**: 17-11-07 01:03

Re: Wat doen we aan fabeltjes over shetlanders? Brainstorm p.10

Geplaatst: 17-11-07 01:03

het lijkt mij ook zaak dat de 'kinderen' waar het om gaat leren dat ZIJ de verantwoordelijkheid hebben mbt het nog wel of niet opstappen, en niet de pony. 'als hij laat merken dat het niet meer gaat stop ik' is een hele fijne.

algemeen bekend is echter dat een paard zijn zwakheid niet zomaar laat zien, dat is oeroud instinct, bedoeld om roofdieren niet aan te trekken. een paard dat zwakheden laat zien wordt uit de kudde gestoten om opgegeten te worden. aangezien wij als mens zijnde toch een bepaalde rol uitmaken in het leven van het paard, en daarmee min of meer gezien worden als aanhangsel van de kudde, maakt dat een paard ons die zwakheden niet snel laat zien. er zijn maar weinig paarden die het wel laten zien, en daarbij vergt het een flinke mate van kennis en ervaring van de ruiter om de aanwezige signalen op te pikken.

een andere reden kan zijn, dat de pony zo'n lol heeft in de buitenritten. mensen denken er niet bij na dat het dier de last voor lief neemt (zelfs 'vergeet') als het lekker de paden op mag. voordat een pony echt niet meer wil, moet er meestal een hoop gebeuren, zeker bij de hardere rassen. vaak worden de signalen niet opgevangen. een mooi voorbeeld is de haf van mijn zusje, deze stond bekend als levensgevaarlijk omdat ze steigerde. dit bleek veroorzaakt te worden door een pijnlijk zadel, wat mijn zusje al snel opmerkte. toen het zadel er eenmaal af was ('pas op hoor, dit is levensgevaarlijk zonder zadel op dat beest'), was er niets meer aan de hand. het dier probeerde te vertellen dat ze pijn had, en God zij dank is dat opgemerkt.

zo heb ik ook een merrie meegemaakt waarbij het 'ettergedrag' eruit geslagen was. bijten bij het opzadelen? klap voor je kop. niet fijn lopen ohz? elastiek en flinke sporen. deze merrie is op deze manier zes jaar lang bereden, door een vrouw van zo'n 100 kilo (merrie was KWPN van 1,63), met een pijnlijk zadel. toen ze bij ons was werd ze al snel kreupel, waarna de toenmalige verzorgster (het paard was nog steeds van die zware vrouw) de DA heeft laten komen, die onmiddelijk doorverwees naar de osteopaat. deze concludeerde afschuwelijke pijn, pijn die al jaren in het lichaam zat. de merrie was apatisch, maar oh zo braaf met rijden... gewoon verschrikkelijk, dat dier heeft nooit meer durven aangeven wat een pijn ze had, en net zo lang doorgelopen tot ze niet meer kon en kreupel werd.

zo zie je maar, hoe mensen zich verkijken op het gedrag van hun dier. de vrouw in kwestie, en de vorige eigenaren van de haf, zijn mensen die al járen ervaring hebben met paarden, veel langer dan ik, en VEEL langer dan mijn zusje. imo is het dan ook altijd belangrijk dat mensen zich verdiepen in het paard, zich openstellen voor de signalen en op tijd actie ondernemen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-11-07 11:49

Re: Wat doen we aan fabeltjes over shetlanders? Brainstorm p.10

Geplaatst door de TopicStarter : 17-11-07 11:49

oh my....wat een vreselijk verhaal Renee....jemig....wat ik me dan afvraag, heeft die vrouw ooit iets van schuldgevoelens laten blijken toen deze conclusie getrokken werd? Je zou het paard toch niet meer onder ogen durven komen....(aan de andere kant geeft de manier van rijden natuurlijk wel aan dat er misschien weinig kans op berouw is)

Wat in dit verhaal opvalt is dat het inderdaad volwassen mensen zijn met al jaren "ervaring"....Er zijn ook meiden bij die klakkeloos advies en info aannemen van zulke mensen en dan vind ik het niet zo raar dat ze daar niet verder bij stilstaan....

Hoe is het nu met het paard?

**Geplaatst**: 17-11-07 14:04

Re: Wat doen we aan fabeltjes over shetlanders? Brainstorm p.10

Geplaatst: 17-11-07 14:04

het is inmiddels een dik jaar geleden, het paard staat nog onder behandeling. bij mij knapte het pas écht, toen de eigenaren kwamen toen het paard weg moest.

het wordt een beetje warrig, ik zal het even uitleggen: mijn voormalige bijrijdster heeft een dik jaar lang onder andere dat paard verzorgd bij een man waar ze in training stonden. stuk voor stuk GOEDE (en dan bedoel ik echt goede) andalusiërs, en die KWPN merrie. die paarden waren niet allemaal van die man, de merrie was bijv. van mensen die in Duitsland woonden, die mevrouw in kwestie en haar man. die trainer verhuisde, waardna die verzorgster mijn paard een tijdje heeft bijgereden. dat klikte niet tussen mijn paard en haar, dus ze stopte er weer mee. ondertussen hadden we nog wel contact, en ik ben meegeweest naar die trainer, die bij Utrecht woonde. daar heb ik de paarden die hij nog overhad gezien, en het was écht verschrikkelijk. vooral die KWPN merrie, ze had een heel dikke deken om maar je zag de botten eruit steken, gewoon te erg voor woorden. later hoorde ik dat de eigenaren van dat paard hun dieren (twee stuks) bij die trainer hadden weggehaald, hij zorgde niet meer voor de paarden en ze werden allemaal verwaarloosd.

een klein jaar daarna werd ik opgebeld door mijn oude bijrijdster, dat zij de merrie min of meer mocht hebben. ze stond nu in Duitsland, maar ze mocht naar Nederland voor dat meisje. het paard zou van die mensen blijven, maar het zou wel min of meer 'haar paard' zijn. wij hadden een plekje op onze toenmalige stalling, en het paard kwam kort daarna. ze zag er veel beter uit, je zag de ribben nog wel allemaal zitten maar ze was lang niet zo mager meer. ik heb lang gesproken met de eigenaren, die het echt aan het hart leek te gaan. ze vertelden hoe ze haar hadden opgeknapt, en dat ze ook alweer onder het zadel liep. dat vond ik raar, dat die zware vrouw op dat paardje reed, maar goed het klonk allemaal heel paardvriendelijk, echte paardenmensen. ze zeiden wel dat de merrie altijd een eigen weiland had omdat ze agressief was. bij ons zou ze gewoon in de groep komen met de andere paarden.

gek genoeg waren mijn zusje, ik en de andere stalgenoot de enigen die schenen op te merken dat er iets niet normaal was aan dat paard. ik raadde dus ook af om er al mee te rijden, het klopte gewoon niet. de merrie was apatisch, stond urenlang gewoon voor zich uit te staren in haar stal zonder verder iets te zien, je kon haar dan aanhalen of voor haar neus heen en weer springen, maar ze bleef gewoon staan. bij het omdoen van de deken en het opdoen van het zadel was ze onrustig, niet agressief oid maar heel gestresst, ze stapte dan van links naar rechts enzo, probeerde rondjes te lopen in haar stal.
ook 's nachts liep ze veel rondjes in haar stal, en de verzorgster vertelde dat ze nooit lag. ze lag inderdaad nooit, rollen deed ze ook niet. ik vond dat raar, zelf heb ik paarden die een heel 'paards' leven hebben, en de dingen die zijn doen vind ik dan normaal. een paard dat nooit rolt of ligt vind ik persoonlijk niet normaal, een paard dat de mensen zo negeert terwijl het M2 dressuur loopt en altijd onder de mensen is geweest vind ik niet normaal.

maar goed, we waarschuwden keer op keer dat het meisje er nog niet op moest gaan, het voelde gewoon niet goed. het meisje had er een bijrijdster bij, ze zouden de kosten delen en de verzorging enzo ook. ik hielp het andere meisje met grondwerken etc., en dat leek de merrie iets meer 'op aarde' te krijgen.
bijv. met lopen aan het halster sleurde ze je gewoon mee, of als je iets vroeg (gewoon bij het aanbieden van een snoepje oid) negeerde ze je. met het rijden deed ze alles wat je vroeg, maar voor de rest was het net een robot, geen emotie.
toen de merrie drie weken bij ons op stal was werd ze kreupel. ik was pissig omdat ik al gewaarschuwd had dat er niet op gereden moest worden, maar er werd niet geluisterd. het meisje reed ook gewoon door, de merrie had geen dik been oid, en toen ik aangaf dat het er meer op leek dat het uit de hals of rug kwam begon het door te dringen. er kwam een DA, die eerst pijnstillers wilde proberen. zo gezegd, zo gedaan. na de eerste keer het poedertje gegeven te hebben veranderde de merrie flink. het werd niet normaal, maar ze holde bokkend door de bak (die bij ons aan de weiden lag en waar de paarden overdag ook in konden als ze dat wilden), keihard sjezend als een veulen. de pijnstillers hadden dus een heel grote invloed op het paard, het was in ieder geval duidelijk dat ze zonder die pijnstillers heel veel pijn had.
toen rolde ze ook voor het eerst, dat was echt vreselijk om te zien. ze zakte dan een stukje door haard voorbenen, die keihard begonnen te trillen, voor ze zich met een klap en een keihard kreunend geluid op de grond liet vallen. maar goed, de pijn was dusdanig minder dat ze in ieder geval gíng rollen. de DA kwam terug, nadat de pijnstillers op waren en de merrie terugviel. de DA stuurde haar door naar de osteopaat, die onmiddelijk helse pijn constateerde. eigenlijk waren er maar weinig lichaamsdelen die geen pijn deden, ook was het binnenwerk van het paardje van slag, omdat ze van de eigenaren merriebrok moest hebben, terwijl ze dus geen veulen had. die mensen dachten dat ze dan beter aan zou komen.

het paardje ging onder behandeling, waarna ze langzaam maar zeker begon op te knappen. het apatische werd minder, ze lag 's nachts in haar stal, en ze rolde ook regelmatig (nog steeds met trillende benen maar ze deed het tenminste) volgens de osteopaat was het veroorzaakt door jarenlang (misschien wel tien jaar lang) bereden worden met een vastgezet lichaam door verkeerd gebruikte hulpteugels, pijnlijke zadels en die veel te zware vrouw. het zou dus heel lang duren voor het paardje weer in orde zou zijn, en de kans dat ze er helemaal bovenop zou komen was echt klein.

ze werd regelmatig behandeld, maar op een gegeven moment moest ze weg. het meisje redde het niet meer, het tweede meisje was ermee gestopt omdat er zoveel discussie was over het paard, en het eerste meisje kon het niet betalen en had er icm school ook geen tijd voor. mijn zusje en ik hebben het paard een maand of twee verzorgd, en dat kon zo niet langer. we mestten de stal uit, zetten het paard om half 7 's ochtends buiten en 's avonds om 10 uur binnen, voerden... verder kwam er niemand opdagen om te helpen ergens mee, het meisje kwam wel maar ze hielp niet of nauwelijks. toen wij aangaven dat het zo niet kon, moest het paard weg.

de mensen uit Duitsland gaven aan dat ze haar niet terug hoefden, ze zou verkocht worden. de eigenaren betaalden de behandeling van het paard, en hadden altijd aangegeven dat ze niet weg zou gaan, maar nu wilden ze haar ook niet terug, ze paste niet in hun groepje andere paarden, dus ze mocht weg.
wij hoopten allemaal dat ze naar iemand toe zou gaan als gezelschapspaard, waar ze nog verder behandeld en vertroeteld kon worden, maar waar men haar niet zou berijden.
uiteindelijk werden er kopers gevonden. toen deze kwamen wilde ik er per sé bij zijn, ik had er een twijfelachtig gevoel bij, en dat bleek uit te komen. de eigenaren hadden deze mensen wijsgemaakt dar ze een leuk M2 opgeleid leerpaard zouden kopen, waar gewoon mee te rijden was en dat het dier gewoon 100% gezond was. schuldgevoel m'n hoela. ik vertelde die mensen over haar rugklachten, en zei ook dat ze voorlopig niet bereden mocht worden en nog zeker een jaar onder behandeling moest. die mensen schrokken daarvan, ze wisten helemaal van niks. ze namen het paard wel mee, ik was ZO boos dat die eigenaren niks gezegd hadden, en het dier gewoon als 'goed paard' probeerden te verkopen. de nieuwe mensen waren prima, ze namen het paard gewoon mee en kenden al een osteopaat die het paard verder zou behandelen.

ik heb nog gehoord dat het paard een terugval kreeg, omdat ze toch hadden geprobeerd te rijden, maar nu wordt ze niet bereden en ze staat nog steeds onder behandeling. volgens mij heeft ze het daar goed. de nieuwe eigenaren zijn wel woedend op de vorige eigenaren, omdat ze voorgelogen zijn (kennelijk geloofden ze de helft niet van wat ik vertelde want ze kwamen er later pas écht achter hoe slecht het paard ervoor stond). ik heb nog vernomen dat ze stappen willen ondernemen, hoe en wat is mij niet duidelijk, maar ik weet wel dat er nu goed voor het paard gezorgd wordt. ik kreeg laatst nog een foto van haar, en ze keek veel gelukkiger en opener uit haar ogen, ze zag er prima uit.

maar goed, zo zie je maar hoe mensen zich op een paard kunnen verkijken, de Duitse eigenaren hadden nooit iets gemerkt, of het niet wíllen merken, en dat gold ook voor de verzorgster tot ze er niet meer omheen kon. dit paard was gewoon kapotgereden, maar bleef braaf haar werk doen, ondanks de vreselijke pijn die ze leed. daarom ben ik ook zo scherp op de belasting van een paard, het belang van het paard leren 'lezen', passende zadels, controle door bijv. osteopaat en noem het allemaal maar. ik vraag me ook af hoeveel paarden er zo nog meer rondlopen, want deze zal niet de enige zijn die niet begrepen wordt, of waarvan de eigenaren niet de moeite nemen om uit te zoeken waarom het paard apatisch is of wat dan ook. onrust bij het opzadelen, bijten bij het aansingelen zijn allemaal van die simpele dingen die er maar zó uitgeslagen worden, terwijl het paard in feite schreeuwt om hulp.

maar niet elk paard schreeuwt om hulp, bovendien missen mensen de signalen. het enige wat er aan dit paard te zien was voor ze kreupel werd is dat ze vaak stond te staren, en wat onrustig was met opzadelen 'goh ze heeft er wel zin in zeg!'. een paard accepteert van de mensen heel veel, het is dan ook aan de mensen om verder te kijken/ studeren dan hun neus lang is, en de verantwoordelijkheden voor hun dier op zich te nemen.

**Geplaatst**: 17-11-07 19:49

Re: Wat doen we aan fabeltjes over shetlanders? Brainstorm p.10

Geplaatst: 17-11-07 19:49

Wat een vreselijk verhaal dit...

Het rotste vind ik altijd nog dat DIT paard fijn is terechtgekomen, maar dat heel veel andere paarden hun leven netzo moeten slijten, en dat die eigenaren doof en blind zijn....

Ken een manegepaard dat net zo is. Dier is 15 jaar, artrose in beide voorbenen, het dier heeft altijd pijn, maar nog altijd wordt het door de manegehouder iedere dag ingezet voor de lessen.
Slechtpassend zadel, het dier is mager en apathisch.... maar zou hij protesteren, dan gaat ie wss naar de slacht... de eigenaar geeft er geen donder om.
Ik zou zo gruwelijk graag dat beest kopen, of zorgen dat ie een fijn plekje kreeg, maar ik heb het geld niet, en de stalling ook niet... maar ik ben bang dat er nog veel meer van dit soort paarden zijn, en ik kan ze niet helpen.
Soms denk ik wel eens dat paarden het meest mishandeld worden van alle dieren...

Maar laten we eerst shetten redden... en dan als het schip met dubbeltjes komt, de rest...

**Geplaatst**: 17-11-07 20:05

Re: Wat doen we aan fabeltjes over shetlanders? Brainstorm p.10

Geplaatst: 17-11-07 20:05

Nando was toen ik hem kocht net zo, ik schrik nu wel even van je verhaal. Hij doet namelijk ook geen pas verkeerd, maar lijkt ook totaal niet te reageren als een normaal paard. ik ben nu ook veel met hem bezig om wat vertrouwen op te bouwen voordat hij echt moet werken. De fysio is al geweest omdat ik het niet vertrouwde en ik twijfelde toen ik bij de vorige eigenaren was omdat hij raar loopt, (frans en heupwiegend) maar ik kon hem daar niet achter laten. Hij stond op het beton in een kale stal en helemaal alleen, veel te mager en amper spieren. Je ziet nu in 6 weken gewoon al een ander paard verschijnen. Hij had ook hele kapotte manen die vallen er gewoon uit en dat hersteld natuurlijk heel langzaam. Door de lange vacht is het op de foto's in mijn profiel niet heel goed te zijn maar die zijn dus van de eerste dag. Ik heb me ook afgevraagd hoe een paard zo kan worden. Maar de eigenaresse vertelde erbij dat hij niet beet, dat heeft ze hem afgeleerd door hem op de grond te gooien. Bij mij probeert hij het nu heel soms en ik ben er eigenlijk blij om, hij reageert als ik op plekken kom waar hij het liever niet heeft en alleen zo kan hij duidelijk maken wat nodig is. De reactie nadat hij geprobeert heeft te bijten is echter diep triest, dan trekt hij totaal in paniek zich los en rent weg. Hij weet dat het niet mag, maar hij probeert het heel soms toch. Hij komt nu ook soms even knuffelen en dat is natuurlijk een geweldige vooruitgang.
Bedankt voor je verhaal Rene ik zal hier rekening mee houden bij Nando.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-11-07 20:11

Re: Wat doen we aan fabeltjes over shetlanders? Brainstorm p.10

Geplaatst door de TopicStarter : 17-11-07 20:11

tjonge wat een verhaal zeg......jammer dat mensen er gewoon voor kiezen om hun ogen te sluiten daarvoor....

Ik had juist gedacht dat paarden over het algemeen beter terecht zouden komen...zeker aangezien ze toch behoorlijk wat geld kosten in onderhoud en stalling (en dat dat ook 1 van de redenen is dat shets er het slechtste vanaf komen)....

Erg is dat he....dan zou je echt een groot stuk land willen hebben...

**Geplaatst**: 17-11-07 20:25

Re: Wat doen we aan fabeltjes over shetlanders? Brainstorm p.10

Geplaatst: 17-11-07 20:25

Maar met alleen een groot stuk land ben je er helaas nog niet, dat stuk land hebben we maar de stallen ontbreken voor meer dan de huidige 3 paarden en dan kosten ze ook nog voer en hoefsmid en zo, maar dat weet jij ook. Ik zou inderdaad in zo'n geval graag willen dat ik de mogelijkheid had om zielige paarden te redden.

**Geplaatst**: 17-11-07 20:28

Re: Wat doen we aan fabeltjes over shetlanders? Brainstorm p.10

Geplaatst: 17-11-07 20:28

Denk dat veel mensen gewoon niet beseffen wat een paard IS, en wat paarden eigenlijk nodig hebben. Veel mensen slaan te snel, en te hard, en begrijpen niet dat onbegrip niet iets is wat je niet af moet straffen.
Verder heeft 80% van de mensen geen enkel idee hoe een zadel hoort te liggen, en nog veel meer zou niet weten hoe je controleert of een zadel past.

Dan heb je nog het slag mensen dat denkt dat een paard op stal het gelukkigst is, en hun paarden doodleuk 23 uur per dag op stal laat staan.
En dan zijn er nog een heleboel paardeneigenaren, die onbegrip niet van onwil kunnen onderscheiden, die totaal inconsequent zijn in hun opvoeding...
Paard wordt als gevolg daarvan ófwel steeds baldadiger, ofwel steeds apathischer, en dan is de klik weg...
vervolgens wordt er niet meer naar om gekeken...

**Geplaatst**: 17-11-07 20:29

Re: Wat doen we aan fabeltjes over shetlanders? Brainstorm p.10

Geplaatst: 17-11-07 20:29

sonjim schreef:
Maar met alleen een groot stuk land ben je er helaas nog niet, dat stuk land hebben we maar de stallen ontbreken voor meer dan de huidige 3 paarden en dan kosten ze ook nog voer en hoefsmid en zo, maar dat weet jij ook. Ik zou inderdaad in zo'n geval graag willen dat ik de mogelijkheid had om zielige paarden te redden.

Je bent niet de enige... ik zou ze allemaal wel willen helpen...
Stallen, een grote, enorme zak met geld, en een groot stuk land...
dan kom je een heel eind denk ik

**Geplaatst**: 17-11-07 20:45

Re: Wat doen we aan fabeltjes over shetlanders? Brainstorm p.10

Geplaatst: 17-11-07 20:45

Hier nog één hoor.. áls ik de loterij zou winnen (en dan echt de jackpot) zou ik een groot stuk land kopen, (uitloop)stallen erbij, mooie bak, en zielige paarden opvangen en weer opknappen. Maarja,, vrees dat het bij hopen en dromen blijft

En daarbij,, dan nog kun je er hooguit 20 á 30 tegelijk opvangen.. terwijl het om 1000en dieren gaat alleen al in Nederland.. je kunt ze niet allemaal redden Scheve mond

Daarom is het ook meer een zaak om mensen bewuster te maken. En daaar zijn we toch al heel goed mee bezig

In ieder geval voor de Shetters in Nederland Lachen

**Geplaatst**: 17-11-07 21:05

Re: Wat doen we aan fabeltjes over shetlanders? Brainstorm p.10

Geplaatst: 17-11-07 21:05

Ik vind dit topic echt fantastisch! Heb er zelf ook al van alles afgehaald, die ik bijvoorbeeld nog niet wist over Shetlanders.. Mijn mening is ook, dat als we maar een paar mensen bereiken, je toch een paar Shetlanders en andere 'zielepieten' helpt!

**Geplaatst**: 17-11-07 21:15

Re: Wat doen we aan fabeltjes over shetlanders? Brainstorm p.10

Geplaatst: 17-11-07 21:15

Je kunt idd beter de mensen bewuster maken, dat de figuurlijke rommel achter hun kont opruimen...

**Geplaatst**: 17-11-07 23:42

Re: Wat doen we aan fabeltjes over shetlanders? Brainstorm p.10

Geplaatst: 17-11-07 23:42

precies, het zou mooi zijn als we de mensen écht konden bereiken. mensen bewust maken, een paard is geen ding om op te rijden, alleen maar voor je eigen lol.

ik heb er zoveel gezien, ook bij eigenaren die er écht het beste mee voorhadden, maar gewoon de kennis niet hadden om dát te doen wat het dier nodig had. vaak gaat het ook om geld, ik ken maar één persoon die hopen geld uitgeeft aan de fysio/ osteo voor haar shet.

@ sonjim, ikzelf vind bij zo'n paard het belangrijkst dat hij zich open durft te gaan stellen. dat dit paard je probeert te bijten af en toe is in die zin alleen maar mooi. zo'n dier moet weer durven denken, zich durven uiten en leren dat de mens hem best kán begrijpen. mooi dat hij in ieder geval weer vooruit gaat, en die oude eigenaar hoef ik niet tegen te komen. op de grond gooien, wat zijn dat voor praktijken!

**Geplaatst**: 18-11-07 11:01

Re: Wat doen we aan fabeltjes over shetlanders? Brainstorm p.10

Geplaatst: 18-11-07 11:01

Stap een willekeurig HAW topic binnen en je krijgt je fabeltjes op een presenteerblaadje aangeboden..

Citaat:
Citaat:
Laura_horse schreef:
sorry hoor maar eerlijk gezegt vind ik je wel veel te groot voor die pony. en het zadel lijkt me ook niet echt goed liggen..
vooor de rest vind ik de zwarte pony wel mooi lopen

Het zadel ligt ook helemaal niet goed, ze krijgt binnenkort (max. 2 weken) een ander, boomloos zadel (ze heeft geen schoft) maar tot dan moet ik het met dit zadel doen en me behelpen met een staartriem. Voor deze foto's genomen zijn heeft ze overigens een tijd geweigerd om een deftige volte te lopen met als gevolg dat ze een eindje door de bak heeft zitten crossen waardoor d'r zadel nog slechter ligt dan gewoonlijk.

@Sappos: omdat ik niet het gevoel heb dat ze moeite heeft om me te dragen, en ze anders toch maar in de wei of op stal veel te dik staat te worden en nooit buiten komt. Ik rij d'r ook maximum 3 keer in de week een uurtje, meestal 2x en ze hoeft nooit echt zwaar te werken.

Ongelooflijk hoe dom sommige mensen toch weer zijn..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-11-07 11:59

Re: Wat doen we aan fabeltjes over shetlanders? Brainstorm p.10

Geplaatst door de TopicStarter : 18-11-07 11:59

dat zijn ze bijna allemaal in 1 keer he....vreselijk....

deze springt er voor mij echt uit..

Citaat:
maar tot dan moet ik het met dit zadel doen en me behelpen met een staartriem

**Geplaatst**: 18-11-07 12:03

Re: Wat doen we aan fabeltjes over shetlanders? Brainstorm p.10

Geplaatst: 18-11-07 12:03

Jongens, het is nu wel niet de bedoeling om andere topics hier te bespreken. Hier zeggen hoe dom mensen zijn, is een beetje flauw. Als je iemand meer wilt leren over feiten en fabels, moet je mensen niet als 'dom' gaan bestempelen. Niemand is dom, hoogstens onwetend. Als je wat over anderen te zeggen hebt, doe je dat in die topics zelf, niet hier.

**Geplaatst**: 18-11-07 12:08

Re: Wat doen we aan fabeltjes over shetlanders? Brainstorm p.10

Geplaatst: 18-11-07 12:08

Tieneke schreef:
Jongens, het is nu wel niet de bedoeling om andere topics hier te bespreken. Hier zeggen hoe dom mensen zijn, is een beetje flauw. Als je iemand meer wilt leren over feiten en fabels, moet je mensen niet als 'dom' gaan bestempelen. Niemand is dom, hoogstens onwetend. Als je wat over anderen te zeggen hebt, doe je dat in die topics zelf, niet hier.

Ik heb in het topic zelf ook al gereageerd hoor Knipoog

En onderbouwend commentaar en tips gegeven. En sorry voor de uitspraak 'dom' dan. Maar dit soort topics bewijzen wel weer waar we voor bezig zijn, en ik gebruikte het even ter illustratie. Maar ik zal me inhouden in het vervolg.