Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Ymor schreef:Frummels schreef:In jouw geval begrijp ik het wel hoor Ingrid.En ik snap je twijfel ook heel goed. Soms kan het goed zijn om alle scenario's in gedachte te houden, maar soms ook niet.. Rustig over nadenken
![]()
Ik moet er niet aan denken om er nog eentje bij te hebbenZou niet weten wanneer ik daar dan iets mee moet doen, haha. Heb 8 jaar lang een verzorgpaard gehad die ik als eigen mocht beschouwen. Ik heb hem de eerste 6 jaar bijna dagelijks gereden, en daarna liep dat langzaam terug naar 1 dag per week, tot ik er uiteindelijk in september dit jaar mee gestopt ben.
![]()
Ik werk fulltime, we zitten midden in een enorme verbouwing van ons nieuwe huis waardoor we overal en nergens logeren, we zijn in september getrouwd, wil graag nog wat sporten en sociale contacten onderhouden, en we hebben Pepper natuurlijk ook (op een andere stal dan verzorgpaard). Hierdoor was het voor mij gewoon echt niet meer haalbaar. Hadden ze op dezelfde stal gestaan, dan was ik er denk ik niet mee gestopt. Maar je hebt niet op alles controle in het leven natuurlijk.
Ik vind dit wel een heel makkelijke reactie. Zo heel simpel is het niet om je pony na een aantal jaren te verkopen. Vooral die kleintjes niet. Als ik nu een pony van 6 koop. Hem 10 jaar kan houden dan is hij inmiddels 16. Wie wil hem dan nog?
Patricia tot nu toe heb ik dat ook. Gemiddelde leeftijd bij mij ten tijde van overlijden is nu 5. Mijn huidige pony’s zijn al ouder dus we gaan de goede kant op!
Patty14 schreef:Ayla/Linsey; ja waarschijnlijk stop ik dan helemaal. Ik merk nu al dat soms gewoon helemaal geen tijd heb, ben nu 26 en waarschijnlijk komt er toch ook ooit nog een kindje. Zou niet weten hoe ik dat zou moeten combineren. Wil geen pony hebben die er maar een beetje bij staat.
Misschien als we ze ooit aan huis kunnen krijgen is het natuurlijk weer anders. Maar dit zeg ik nu, kan volgende week wel weer anders zijn
Ymor schreef:Frummels schreef:In jouw geval begrijp ik het wel hoor Ingrid.En ik snap je twijfel ook heel goed. Soms kan het goed zijn om alle scenario's in gedachte te houden, maar soms ook niet.. Rustig over nadenken
![]()
Ik moet er niet aan denken om er nog eentje bij te hebbenZou niet weten wanneer ik daar dan iets mee moet doen, haha. Heb 8 jaar lang een verzorgpaard gehad die ik als eigen mocht beschouwen. Ik heb hem de eerste 6 jaar bijna dagelijks gereden, en daarna liep dat langzaam terug naar 1 dag per week, tot ik er uiteindelijk in september dit jaar mee gestopt ben.
![]()
Ik werk fulltime, we zitten midden in een enorme verbouwing van ons nieuwe huis waardoor we overal en nergens logeren, we zijn in september getrouwd, wil graag nog wat sporten en sociale contacten onderhouden, en we hebben Pepper natuurlijk ook (op een andere stal dan verzorgpaard). Hierdoor was het voor mij gewoon echt niet meer haalbaar. Hadden ze op dezelfde stal gestaan, dan was ik er denk ik niet mee gestopt. Maar je hebt niet op alles controle in het leven natuurlijk.
Ik vind dit wel een heel makkelijke reactie. Zo heel simpel is het niet om je pony na een aantal jaren te verkopen. Vooral die kleintjes niet. Als ik nu een pony van 6 koop. Hem 10 jaar kan houden dan is hij inmiddels 16. Wie wil hem dan nog?
Patricia tot nu toe heb ik dat ook. Gemiddelde leeftijd bij mij ten tijde van overlijden is nu 5. Mijn huidige pony’s zijn al ouder dus we gaan de goede kant op!
IngridM schreef:Daar heeft Romy wel een punt mee. Er zijn inderdaad mensen zoals Mirriej die toch zo'n diertje kopen maar vind dat maar eens.
Aan de ándere kant; voor hetzelfde geld loop ik morgen onder de tram en ben ik er niet meer. Niet alles is te plannen in het leven. Lastig hoor voor een control freak hahaha
StalNollie schreef:Ymor oudere gezonde shet ook die van 18 jaar en braaf die verkoop ik als zoete broodjes en voor nog best wel wat geld
Rond de meter 16 jaar vorig jaar verkocht 650€
En ook oudere van 18 gehad en echt daar zit ik geen week mee, mensen staan in de rij.
Nu ook heb drie klanten die wachten op doodbrave shetlanders maar heb vorige week alles verkocht qua shet
Ingrid al eens een zorgboerderij benaderd voor je pony of wil je dit per definitie niet? Dat geeft jou wel meer ruimte ?
Kiekeboefje schreef:Ingrid, ik wil je alleen een advies geven; leef in het nu. Vandaag, dat telt! Morgen zie je wel weer, natuurlijk bedoel ik dit niet 100% letterlijk want vooruit kijken is zeker handig. Je voelt je nu nog goed genoeg om te mennen, het is je droom.. wat let je?
Goed voorbeeld, mijn vader en ik zijn plannen aan het maken om een eigen zorgbedrijf te starten voor mensen met de Ziekte van Parkinson. Mijn vader is 58 en lichamelijk afgekeurd door het zware werk als monteur dat hij altijd gedaan heeft. Hij wil werken want hij haalt er voldoening uit, hij heeft altijd in de zorg willen werken en kwam met dit idee. Hij start in feb met de opleiding verzorgende IG, ik ben apetrots. Misschien kan hij dit werk over 2 jaar niet meer doen omdat hij lichamelijk zo slecht is, maar hij doet het wel. Jij kan dat ook!