Ik ben even heel erg trots op mijn kleine man
Een half jaar terug kreeg ik mijn hca binnen en bij de eerste keer ging het al mis, hij sloeg naar achter en schrok daar zo van, dat hij niet meer in te spannen was. Hij heeft nu een half jaar lekker op de wei gestaan, maar ik bleef het zonde vinden, daar hij het voor de 4wieler altijd geweldig vond.Gisteren een kennis gebeld die zelf ook fanatiek ment en hij is me komen helpen. Heel rustig ingespannen en daar was hij gewoon heel erg relaxed bij. Daarna op pad, ik op de sulky, kennis op de fiets en Breez mocht gewoon volgen.
Stappen ging heel goed en zelfs een klein stukje gedraafd achter de fiets aan, maar daarbij had hij nog wel wat spanning. Lekker terug naar stap gegaan en zo de rit afgemaakt.
Vandaag weer op pad gegaan, vader op de fiets mee en heerlijk een rondje van 5 km gereden, enkel maar stappen, maar ik ben hier al ZO blij mee!
Bedoeling is om hem de komende tijd even dagelijks in te spannen voor een kort stap rondje, om zo bij breezer maar ook bij mij het vertrouwen weer terug te krijgen





Ze was erg braaf 