Vanmorgen trof ik Willem weer aan met een “angst aanval”
Zag het meteen dat ik aan kwam. Hele box overhoop, niks gegeten, extreem bang in een hoekje staan, met ogen zo groot als schoteltjes en wijde neusgaten angstig om zich heen kijken. Even mee naar de poetsplaats genomen maar dat was ook geen doen. In de gang schrikken van álles (niks dus), daardoor bijna op z’n bek gaan/uitglijden. Kon ik maar in zijn koppie kijken...
Zo sneu! Heeft hij het eerder gehad?
Gisteren al even langs geweest en wat dingetjes geshopt.
Al moet ik zeggen dat hij ook altijd een wat onzeker karakter heeft gehad en ik dit soort blikken van hem vaker heb gezien, lang voordat “dit” begon al. Maar je ziet het inderdaad wel aan zijn blik, beetje “bezorgd”.