Branka Helaas weet ik maar ál te goed hoe je je voelt......

en ik kan wel heel hard roepen dat het slijt,de pijn minder wordt, en alle andere standaard dingen,maar zo werkt het niet...bij mij is de pijn en het gemis er nog steeds, na inmiddels (over3 dagen) 20 jaar....je leert er mee om gaan,maar pijn doet het nog steeds.
En het is echt niet erg om wat kalmerings pillen te slikken,die kreeg ik ook en het helpt je iets rustiger te worden in je hoofd.Misschien is het ook een idee om ergens hulp bij rouw verwerking te krijgen? Ik ben totaal niet van de hulp groepen,psychen enz,maar toen had ik het echt nodig om er met iemand over te praten,ik was toen zwaar overspannen....
Kan je er goed met je moeder over praten?Woont ze bij je in de buurt?
Ik zou willen dat ik je een advies,tip of wat dan ook zou kunnen geven dat het makkelijk maakt,maar helaas....kan je alleen heel veel sterkte wensen en laten weten dat we aan je denken.
hele dikke knuf
