Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
tis jammer dat ik een ruin heb hahaha
Fijn dat Britt hem eindelijk officieel op naam heeft!
Ik had zoooooveel spanning, ik moest erg huilen en raakte bijna in paniek. Maar mijn lesmens ging daar heel fijn mee om en hielp me erg goed. Toen met Bon aan de gang gegaan, hij oogte wel ontspannen maar na 3 minuten stappen blokkeerde hij toch. Hij leek ineens koliek te hebben, begon te graven en leek of hij ging liggen. Dus eraf gesprongen en kijken wat gij ging doen. Maar toen was het wer aardig oke. Blijkbaar blokkeert hij toch onder het zadel maar laat hij dat moeilijk zien. Dus zijn spanning sloeg op zijn buik, want hij trok zijn buik ook op. Totdat we hem vanaf de grond aan het werk gingen zetten zodat hij weer ging ontspannen en echt contact begon te maken. Want dar ging het blijkbaar mis. Hij was niet in contact. Laat dt nou ook mijn issue zijn in het dagelijks leven
Dus het was fijn om te merken dat hij uiteindelijk wel in contact kwam met mij. Heel ander paard ineens. Earth schreef:Zo, vandaag voor het eerst in 10 jaar weer eens les gehad. Nu weet ik waarom ik dat eerder niet wilde, want les nemen triggert gewoon mijn PTSSIk had zoooooveel spanning, ik moest erg huilen en raakte bijna in paniek. Maar mijn lesmens ging daar heel fijn mee om en hielp me erg goed. Toen met Bon aan de gang gegaan, hij oogte wel ontspannen maar na 3 minuten stappen blokkeerde hij toch. Hij leek ineens koliek te hebben, begon te graven en leek of hij ging liggen. Dus eraf gesprongen en kijken wat gij ging doen. Maar toen was het wer aardig oke. Blijkbaar blokkeert hij toch onder het zadel maar laat hij dat moeilijk zien. Dus zijn spanning sloeg op zijn buik, want hij trok zijn buik ook op. Totdat we hem vanaf de grond aan het werk gingen zetten zodat hij weer ging ontspannen en echt contact begon te maken. Want dar ging het blijkbaar mis. Hij was niet in contact. Laat dt nou ook mijn issue zijn in het dagelijks leven
Dus het was fijn om te merken dat hij uiteindelijk wel in contact kwam met mij. Heel ander paard ineens.
Ania schreef:Earth schreef:Zo, vandaag voor het eerst in 10 jaar weer eens les gehad. Nu weet ik waarom ik dat eerder niet wilde, want les nemen triggert gewoon mijn PTSSIk had zoooooveel spanning, ik moest erg huilen en raakte bijna in paniek. Maar mijn lesmens ging daar heel fijn mee om en hielp me erg goed. Toen met Bon aan de gang gegaan, hij oogte wel ontspannen maar na 3 minuten stappen blokkeerde hij toch. Hij leek ineens koliek te hebben, begon te graven en leek of hij ging liggen. Dus eraf gesprongen en kijken wat gij ging doen. Maar toen was het wer aardig oke. Blijkbaar blokkeert hij toch onder het zadel maar laat hij dat moeilijk zien. Dus zijn spanning sloeg op zijn buik, want hij trok zijn buik ook op. Totdat we hem vanaf de grond aan het werk gingen zetten zodat hij weer ging ontspannen en echt contact begon te maken. Want dar ging het blijkbaar mis. Hij was niet in contact. Laat dt nou ook mijn issue zijn in het dagelijks leven
Dus het was fijn om te merken dat hij uiteindelijk wel in contact kwam met mij. Heel ander paard ineens.
Het is een spiegel. Hij doet letterlijk wat hij voelt omdat jij dat voelt.
Je kunt ze op gedachten rijden, maar je kunt ze ook door je eigen gedachten "ziek" maken.
Dit is wel een enorme bevestiging van jullie band samen.
We hebben ook een leuke klik, het is na een paar weken al echt mijn vriendje. Ineke2 schreef:Bijzonder dat je dat na een paar weken al zo hebt met hem. Je lesgeefmens klinkt ook als een fijn persoon. Dat komt vast helemaal goed.
). 



Ik heb in het dagelijks leven ook last van mijn zelfverzekerdheid en dat spiegelt Fuego elke rit maar weer, zodra ik zelfverzekerd erop zit doet hij het, zodra ik aan mijzelf ga twijfelen gaat het mis
Zo enorm herkenbaar dus. Ik kan je in ieder geval aanraden om aan jezelf te werken, dat helpt echt!
Aanvallen naar andere paarden deed Fuego in het begin ook en niet zo zuinig ... gelukkig was degene die erbij stond een springpaard en ging hij zonder problemen over de omheining
Maar rust, regelmaat en naast elkaar staan heeft gezorgd dat Fuego als hengst nu probleemloos samen met 2 andere hengsten kan staan.
Ik ga in het vervolg eerst even 5 tot 10 minuten longeren zodat Fuego zijn spanning kan afvloeien, is mij nu al vaker opgevallen dat hij dan onder het zadel sneller ontspant.
Maar het gaat steeds beter met ons gelukkig 




dus lekker voor het weekeind



. Wat hebben we ons verliefd in de pre zeg, altijd met en rond kwpn paarden bezig geweest maar zijn blij dat we kennis hebben gemaakt met dit ras wat een verschil. Nog altijd hebben we verzorgen we onze kwpn dame en zijn net zo gek van haar maar wat een verschil in nuchterheid
.

(Al zal ik na Fuego zeker weten weer voor een makkelijk paard gaan
)
Van het weekend lag er een waterslang op de grond, ik was al opgestapt en m'n vriend zei nog, gaat hij daar wel overheen?! Ik zo ooh ja komt wel goed
Vriendlief heeft de waterslang even aan de kant moeten leggen en toen hij zeker wist dat de slang weg was durfde hij pas verder
Autistisch dier is het ook haha.
elledani68 schreef:KellyR , klopt inderdaad , grappig dat je dat zo herkent. Ja hoor madame doet het prima.
Ja hoor ze is van ons. Je staat ook in de buurt?
Tarzan, onze kwpn merrie is ook niet altijd zo nuchter dus herken dat meteen