Frío was vandaag een draakje met rijden. Vriendin van mij zou foto's nemen zodat ik een beeld kon krijgen van waar we nu waren. Vooraf leek hij de ontspanning zelve, nadat ik opgestapt was bleek hij totaal geen zin in werken te hebben en was ie dwars.
Ik weet dat het allemaal beter moet, maar de ontspanning die ik de laatste tijd bij het rijden ervaar was vandaag ver te zoeken. En op de foto's ziet het er allemaal nog even beroerder uit. Moment dat meneer ging lopen klieren: kop omhoog en weg willen spurten. Om contact te houden dus mijn handen omhoog en naar mij toe. Effect op foto is of ik gigantisch zit te trekken. Meneer was gewoon echt klierig, dus proberen om hem voorwaartser te rijden. Dat had tot gevolg dat hij in ongeveer elke hoek wilde gaan aangalopperen. Dus maar gaan galopperen. Omdat rechts zijn moeilijkere kant is kies ik er meestal voor om eerst die kant te galopperen om zo te voorkomen dat hij door vermoeidheid verkeerd aanspringt. Ging goed. Later op de linker hand. Appeltje-eitje zou je denken, dan springt ie zo aan. Vandaag dus niet, vandaag gaf hij mij voor de variantie een contragalop cadeau. Dus terug gehaald en opnieuw. Daarvan is volgens mij een foto gemaakt. Positief is dat hij zeer duidelijk van achteruit aanspringt. Minder is dat het erop lijkt of hij wilde gaan stijgeren en ik met mijn kin bijna tussen zijn oren zit

Nee, vandaag was niet onze beste dag wat rijden betreft. Morgen hopelijk beter en met veel meer ontspanning.