Moderators: Coby, balance, Dyonne, Essie73, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Essssss schreef:In de middag weer naar Fue geweest, en wat een dag! Zo erg geschrokken wat zo erg meeviel.
Ik ging is lekker voor de éérste keer buiten de manege wandelen. De manege eigenaar zei dat ik lang moest wandelen dan gisteren, dus deed ik dat maar. Het was erg spannend, ook voor hem, voor de eerste keer buiten de manege! Echt heerlijk gelopen, hij was heel erg nieuwschierig, lekker een flink stukje gewandeld. Aan de ene kant uitzicht op de bergen en aan de andere kant het platteland. En de zon scheen recht op je. Heerlijk dus! We moesten eerst langs een groot huis met 2 agressieve waakhonden, maar Fue deed alsof er niets aan de hand was. Ook voordat we op dat weggetje uitkwamen, moesten we een klein stukje over de weg, ook de auto's vond ie niks aan. Erg trots op hem dus. Maar lekker een flink stukje gewandeld, af en toe wat gras meegesmokkelt, en toen weer teruggelopen. Mijn moeder die meeging en achter me liep die vroeg aan mij waarom hij zijn benen zo hoog op tilde. Dus ik kijken, opeens zie ik het bloed van zijn benen afstromen, en ik kijk naar achter, een heel bloedspoor! Ik durfde niet meer te kijken, tranen in mijn ogen. Ik was helemaal in paniek. Ik durfde niet meer te lopen, bang dat het voor hem pijn zou doen, ( het was van de wond van de castratie ) maar ik moest wel lopen anders kwamen we er niet. Heel snel weer terug gelopen. Komt de dochter van de manege eigenaresse aangerent, dus ik in mijn Engels dat hij zo erg bloedde. Zij kijken, bleek er niets aan de hand te zijn. Dat hoorde zo, sterker nog, het was zelfs goed dat het zo bloedde! Ik was zo geschrokken. Daarna heeft ze me geholpen om het allemaal te wassen, hem lekker onder de sproeier gezet. Daarna wat ontsmettings middel ook tegen de vliegen errop gespoten, leken net 2 kerstballen, alleen waren het geen 'ballen' meer. En toen weer terug op stal. Lekker geknuffeld.
Het was dus een heel geslaagd dagje op dat bloed na. Ik ben zo erg geschrokken, zat in de auto nog steeds te trillen. Er kwam echt géén gedachte in me op dat het goed was! Ik wist dat het kon bloeden, maar niet zo erg. Gelukkig was het alleen maar een goed teken, erg opgelucht dus.
Since1983 schreef: