Maartje_M schreef:Serenity350 graag! Mijn man had het al over een statief, maar ik vraag me ook af hoe goed het beeld dan is. Als in, hoeveel zie je dan daadwerkelijk nog?
Nouja, ligt er natuurlijk aan hoe je het statief neerzet.. 
Maar denk zelf dat bij ons, waar de weidepalen op 1.60 hoog eindigen ongeveer, het een mooie hoogte is om vanaf te filmen, ipv een statief dat vaak toch wat lager staat. Maar daar kun je natuurlijk met een beetje creativiteit ook natuurlijk wel wat op vinden, door een kruk te gebruiken.
Maar ik hoor het al, mn vriend mag wel een paar extra opzetstukken gaan printen dus.. 
Maartje_M schreef:Grappig om te lezen hoe jullie werken. Bij Elevada werkt het juist wel heel goed om haar er soms een eetje 'doorheen te duwen'. Niet met pijnprikkels, maar wel duidelijke druk. Die kan ook enorm hupsen (wil het niet echt stijgeren noemen) en klauwen etc als het niet gaat zoals het in haar hoofd zit. Als ze er dan doorheen is, dan krijg ik de "Oh, was dat alles wat je wilde" blik en zijn we weer ok
Ik ben wel echt een merrie mens overigens, heb maar weinig ruinen in mijn leven gereden. En toch was mijn eerste paard ook een ruin haha
Oh, wat jij beschrijft is ook precies wat ik bedoelde. Verschil wat er voor mij in zit is inderdaad duidelijke druk geven door lichaamstaal en hulpen of ook het toevoegen van een pijnprikkel.
Voorbeeld: Iemand (ik zeg niet wie en waarom want dat vind ik niet fair indien ze herkent worden) moest mijn paard van weide verwisselen. Hij kan soms een bui hebben, en gaat dan stilstaan (hij heeft een voorkeur voor de ene weide) en je aankijken zovan, geen zin, ik wil naar die andere. Zij probeerde wat, kreeg hem niet in beweging, pakte de zweep erbij, liep om hem heen en gaf met de zweep een ferme tik op zn kont (niet niveau mishandeling, wel niveau doorpakken oude stempel). Resultaat: ze heeft een half uur ruzie met hem gehad voordat ze uiteindelijk in de weide aangekomen waren. Probleem is; met die aanpak verlies je per direct al zn respect, en dan wordt het echt een draak waar je niks meer mee kunt beginnen die vervolgens alleen maar verzet toont bij alles wat je vraagt.
Alsof hij zegt; "Ja hallo?!?! Zo zijn we niet getrouwd. Prima als je het niet met me eens bent, maar overtuig me op redelijke wijze en ga niet de held uit lopen hangen met je banketstaaf zweep want ik ben toch wel sterker dan jou en dat weet je zelf ook wel."
Ik los dezelfde situatie bijvoorbeeld zo op: aansporen, vragen mee te blijven lopen, geen reactie? Prima, dan gaan we stil staan, maar dan gaan we ook niks anders doen. Ik corrigeer hem steeds weer als hij wil grazen/ergens anders naar kijken/noem maar op. Aandacht bij mij, of we nu lopen of stilstaan. Duurt tegenwoordig nog geen minuut en dan begint hij weer te lopen.
En hij snapt geloof ik wat het betekend als ik zeg; "kappen nou, dit moet nu eenmaal". Als ik een plek moet behandelen en hij het niet fijn vind, en hij aan het eikelen is. Zodra ik dat uitspreek omdat ik klaar ben met zn gedartel is het vaak ook meteen over en staat meneer ineens stokstijf stil.
Geplaatst: 20-04-20 12:14 
"
