Geplaatst: 11-05-09 14:07 het was een raar rot weken geweest.
iets wat je niemand gunt zelfs je eigen familie niet.
Ik mag nu een sluier oplichten wat er ongeveer aan de hand was.
Ik verteld niet alles maar een klein gedeelte en ook geen namen.
Zoals Jullie weten is mijn schoonzusje overleden op haar 25 jarige leeftijd.
Mijn broer woonde al bijna 10 jaar met haar (over een maand 10 Jaar).
Hij hield van haar zoals ze was.
ze had een eetstoornis door een verleden.
zoiets gaat niet 123 over al wil je zo iemand helpen.
3 weken voor haar dood hebben we nog bij mijn broer op zijn verjaardag gezeten.
samen met haar Familie.
Haar zusje heeft ook een baby gehad een dochter en mijn moeder had zelfs een knufel beertje voor haar mee genomen.
en we kregen zelfs foto,s tezien hoe trots ze op haar klein kind waren.
Je zou zeggen perfecte familie zo bij elkaar toch.
toen ze die dag dood werd gevonden door haar moeder.
lag ze op de bank haar hart had het begeven.
tv stond nog aan en de afstands bediening lag op de grond.
Haar moeder had mijn broer gebeld en hij ging gelijk naar huis crossen.
Intussen ging haar moeder maar de boel overhoop goien en heeft de spaarpot gepakt en de bankpassen en met haar andere dochter zaten ze al de spullen te verdelen ja echt waar.
ze was nog niet eens afgekoeld.
ze had zelfs gelijk de vakantie gecanseld wat van mijn broer was.
Wie denk daar nou aan als jou dochter dood ligt op de bank.
dan gil je het uit dan huil je en zit je bij haar.
maar ga je niet de spullen al verdelen en hun spaarcentjes jatten en de bankpas plunderen.
ook de dagen erna gingen ze raar doen ook tegen mijn broer.
en waarom ?? hij was goed voor haar geweest dus waarom??
Mijn broer was kapot van verdriet.
de dag van de crematie kwamen we aan mijn broer stond ook al op de parkeerplaats tewachten.
we liepen met zijn allen op naar de aula waar ze lag.
haar ouders en zus negeerde ons en deed net of of we niet bestonden ??
ze hebben zelfs al de stekker uit de kiste getrokken van de koeling zodat wij en andere vrienden van mijn broer geen afscheid konden nemen ??
Mijn broer wilde mee lopen met de kist om haar naar de laatste rustplaats tebrengen.
mijn ouders wilde achter de kist aan lopen voor ten eerste om mijn broer testeunen en ook omdat ze haar als een schoondochter zag.
dus mijn vader ging naar hun toe vraagt of het goed was.
ineens werden ze erg boos en vlogen ze mijn vader aan (die half blind is)
hij werd lettelijk en figuurlijk eruit gegooid waardoor nu zijn 3 delig pak kapot is en de knopen vlogen door de koffie kamer heen waar hun zaten.
ze gaven ineens ook mijn broer de schuld van haar dood en wij moesten oprotten van hun.
Hoe pijn kan je iemand doen om dit tezeggen.
Mijn moeder was zeer verdrietig maar ook erg boos ze zei erwat van ineens wilde ze haar ook aanvallen en kwamen dreigend op haar af .
de personeel van daar hebben hun bij ons weggehaald en wij werden in ene koffie kamer gezet.
Mijn broer had het niet meer.
een man die daar werkte die dienst afnam kwam bij ons zitten en naast mijn broer.
hij had tranen in zijn ogen hij vond het zo erg wat mijn broer meemaakte.
deze man zorgde ervoor dat hij wel bij de dienst bij was alleen dan niet met de kist meelopen.
Mijn broer werd vooraan gezet waar de kist kwam testaan.
ohoho wat waren haar familie blij zeg maar niet heus.grrr.
wat ik wel mooi vond was op het einde als je langs de kist loopt voor de laatste groet ging iedereen mijn broer knuffelen en hem sterkte wensen en haar familie werd dood genegeerd.
nou dat hebben ze gevoeld ze keken erg boos.
aangezien mijn broer veel vrienden en colega,s had die voor hem waren gekomen.
(3 kwart van de mensen in de zaal waren zijn vrienden).
Mijn ouders durfde niet meer langs de kist telopen voor de laatste groet omdat ze bang waren dat ze weer aangevlogen werd.
1 maal weer bij mijn broer thuis heeft hij voor de veiligheid een ander slot opgedaan.
was maar goed ook want ze stonden de zelfde dag al voor de deur om alles uit huis tehalen.
ja normaal ga je rouwen om een verlies van je dierbaar en denk je niet aan de spulen vooral niet als je net een crematie achter je rug heb.
hij kreeg een mailtje dat ze de volgende dag spulen kwamen halen en dat hij niet welkom was.
Mijn broer was kapot hij krijg niet eens de kans om alles te verwerken.
zijn baas vertrouwde het niet en had 2 colega,s gestuurt met 2 busjes en zo alle spullen van mijn broer ingeladen en ergens opgeslagen.
volgende dag kwamen haar ouders en zusje in het huisje en zag dat er spullen weg waren (die van mijn broer)
ze werden giftig en belde mijn broer dreigend op.
en ze gingen hem aangeven als een vuile dief ??
mijn broer heeft gelijk aangifte gedaan wegens dreigingen en gelijk aangetoond dat het zijn spullen waren.
ook het verhaal wat er gebeurt is werd op tafel gegooid bij de politie.
ze hebben ook voor gezogt dat mijn broer het huis uit moest (huis was van een kennis van haar vader)
zo werd ie eruit gegooid .
geen huis geen geld en geen vriendin meer
ze hebben 9.000 euro van mijn broer gestolen.
hij is nu echt blut.
Ik ben blij dat ie aangifte heeft gedaan en hopen dat ie wat rust krijgt hierna.
wat tot nu toe niet zo is hij krijgt nog steeds nare telefoontjes en dreigbrieven ook worden mijn ouders bedreigt.
waarom ?? waarom ??
wat hebben we verkeerd gedaan hoe kan een mens zo veranderen ??
en beetje verteld wat ik neer mag zetten verder andere dingen wat er gaande is doe ik niet
Ik wil trouwens de aantal personen hier bedanken waar ik mijn hart kon luchten met een pbtje.
verder laat ik liever niks los en aub jullie ook niet
.
. Probeer je eigen ding op een ontspannen manier te doen en S C H E I T te hebben aan de rest. Iedereen heeft ook wel eens een tijdelijke dip, dus daar kom jij ook wel doorheen. En inderdaad misschien eens rondkijken voor aan andere instructeur. Iedere instructeur heeft weer zijn sterke en zwakke punten. En misschien heeft deze instructeur nu alles gegeven wat hij kan geven. 
.
En met 4 jaar er voor het eerst erop ben je nog veel later dan menig ander ruiter.
dat zulke mensen nog bestaan (sorry hoor) je broer verdiend dit niet die hoort nu te rouwen en alles te verwerken ook jullie en je ouders verdienen dit niet wees sterk als familie want jullie kan hij teminste familie noemen 
als je wilt praten mijn BP staat open 
