En over Frío gesproken. Hij gaat de laatste tijd weer heerlijk! Rijden is gewoon pure ontspanning! Zowel voor hem als voor mij. Moet hem af en toe zelfs wat inhouden omdat hij te enthousiast aan de slag wil, maar dat heeft als gunstige bijkomstigheid dat hij door zijn werkwilligheid gruwelijk scherp op de hulpen wordt. Zit door zijn enthousiastme soms schaterend van het lachen op hem.
Ook erg leuk: er is een nieuwe stalgenoot die een Andalusische hengst heeft gehad. Op een vrij verdrietige manier heeft ze afscheid van hem moeten nemen en daarom heeft ze destijds een compleet ander paard gezocht. Maar de oude liefde blijft en ze had ook meteen een klik met Frío. En hij voelt zich duidelijk meteen begrepen door haar. Tegen iedereen is hij beleeft (zolang zij dat ook tegen hem zijn), maar deze stalgenoot laat hij duidelijk dichterbij komen. Frío stelt erg prijs op zijn eigen ruimte, je moet echt toestemming vragen om die te mogen betreden. Laura (zoals deze stalgenoot heet) laat hij heel makkelijk toe. Ze verwent hem dan ook schandelijk (haar paard moet zijn wortels met Frío delen), ook bij Spanjaarden gaat de liefde duidelijk door de maag!
