Jessix schreef:De merrie stond op de vorige stal ook al naast de hengst, dus ze zal hem heus niet nu pas hebben ontdekt. Gebeurd wel vaker dat merries spontaan hengstig worden door verandering van omgeving. Nieuwe plek, andere luchtjes, andere paarden, en ja natuurlijk ook een knappe kerel naast haar. Maar ik heb vroeger genoeg met bosritten met mijn ruin gereden waarbij de merries spontaan hengstig werden. Ook nu ik hengsten heb zie ik dikwijls merries die niet voorbij mijn wei willen en staan te pissen op straat. Wat ik daarmee wil zeggen is dat merries ook gewoon hormonaal gevoelig zijn en dat hoeft niet altijd maar aan de hengst of de ruin te liggen.
TS ik hoop dat je een hele veilige stal hebt waar je hengst zichzelf niet kan beschadigen. Naast een hengstige merrie waar hij ook nog eens aan kan snuffelen is een behoorlijk risico. Ik zou er zelf niet voor kiezen.
Tuurlijk zijn merries ook zonder hengsten in de buurt hormonaal gevoelig - mijn eigen merrie staat elke maand hengstig
Ik heb haar een maand of 3 geleden naar een andere weide moeten verzetten, 100m verder dan waar ze stond. Het uitzicht is hetzelfde gebleven, enkel de buren zijn veranderd - voorheen stond ze naast 2 ruinen en 1 merrie, nu staat ze naast 2 ruinen die bij dezelfde staleigenaar als ikzelf horen, en dan de merrie met het hengstenveulen aan de andere kant. De dag van de "verhuis" stond mijn merrie hengstig, die arme ruinen wisten niet waar kruipen
Maar als die merrie's al hormonaal gevoelig zijn zonder hengsten in de buurt - hoeveel gevoeliger reageren ze dan als er wel een hengst in de buurt is? Ik ken mijn merrie en haar hengstigheid na ruim 9 jaar wel - daar merk ik als mens weinig van. Ze plast meer, en gaat een beetje staan koekeloeren naar de ruinen. Meer niet, gelukkig. Naar mij (en mensen in het algemeen) toe doet ze niet anders. Ik ben benieuwd of ze verandert in haar hengstigheid nu de hengst naast ons staat; met het haflinger-hengstenveulen aan haar deur was ze destijds niet erg blij - geen enkel paard op stal daar werd daar vrolijk van om eerlijk te zijn. Dus als zij in de toekomst anders dan anders reageert wanneer ze hengstig is, ja, dan wijs ik wel naar de hengst. Hangt er dan natuurlijk vanaf of ik er echt last van ondervind - vermits ik niet meer rij, zal dat allemaal wel meevallen. Zolang alle dieren in hun eigen wei blijven, en ze niet door de draad heen gaan schoppen, is het voor mij wel goed. Maar ik heb die kleine laatst echt lelijk zien wippen aan de draad, en toen dacht ik "oei, wat geeft dat binnen pakweg 6 maanden als hij een stuk groter is en de hormonen harder gaan gieren?" Hij is nu al vrij groot voor zijn leeftijd
En mijn zure 18-jarige met artrose zit echt niet op gezelschap te wachten, en ik niet op een veulen
Omgedraaid dan weer met honden. Met een loopse teef ga je niet naar een hondenwei, laat staan naar een losloop-gebied. Als eigenaar heb je bepaalde verantwoordelijkheden
ALS er iets mis gaat, wijzen mensen naar degene met de meeste hormonen - de hengst, of de loopse teef. De hengstige merrie is dan weer de dader wanneer ruinen compleet worden opgehitst. Daar moet je rekening mee houden, je moet begrijpen dat alhoewel je iets niets expres of met die bedoeling doet (zoals wanneer je merrie hengstig staat naast 2 ruinen) er wel een verantwoordelijkheid is