.Aangekomen op wedstrijd, heel braaf, aan het begin beetje spanning en wat teveel voorwaarts, daarna ontspannnen en heel fijn te rijden.
Eerste proef 200 punten, en de tweede proef was hij al wat moe en 190.5 punt. Toch fijn voor zijn eerste wedstrijd!!
).
Liep ik weer naar hem toe en trok ik wat hooi uit het net, dan ging hij weer eten.

)
Niet vooruit te krijgen, dus ik dacht ok, niet vooruit dan maar achteruit de wei uit. Mijn stalgenoten hebben met grote ogen staan kijken hoe ik 200 meter in de achteruit versnelling mijn paard uit de wei heb gemanoeuvreerd. Elke keer als ik hem bijdraaide, hup ezelstand... Ik heb dit consequent volgehouden en op een gegeven moment gaf hij zijn verzet stukje bij beetje op en deed ie 1 of 2 stapjes vooruit, totdat hij weer helemaal vrijwillig meewandelde. De ezelstand gebruikt ie nu nog maar heel af en toe, meestal als ik even iets te snel wil. Gelukkig is 1 pasje achteruit vaak al genoeg om hem er weer uit te krijgen.

. Haar manen zijn wel lang, maar niet dik dus dat vind ik wel zonde
Het zijn echt manen die snel verwaarloosd eruit zien. CM vind ik ook niet prettig werken in haar manen. Het doet praktisch niks bij haar, alleen mijn stuur van mijn auto wordt er glad van, maar verder niks 
