
Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
cloris schreef:Cyrina schreef:Jellie..gecondoleerd![]()
Cloor, wat naar dat Piep nog niet oke is! Ik heb hem ook wel gemist op de PK hoor!
PK?![]()
Ach het is een kwestie van een weekje rustig aan doen nog, het is al verbeterd maar nog niet goed genoeg voor een goede demo Garrocha zwaaien.. dan kan ik daar dus weer de boel mee versjitteren en dat doen we niet he
cloris schreef:Ik kan niet anders dan het met je eens zijn, vaak is het ook wat we willen horen, we hebben problemen met het paard en als iemand dan roept dat het in de bloedlijn zit is dat vaak een soort bevestiging dat het toch niet aan ons ligtmaar aan het paard.
Op het moment dat wij niet meer geloven in het paard en dus al in ons achterhoofd aan het zoeken zijn naar een ander zal dat in mijn beleving ook niet meer veranderen, dan ga je je afsluiten voor dat paard en juist zijn die types de moeite waard om voor te gaan en je tijd in te steken maar dan niet 50% maar 200% en geen inconsequent momentje meer toestaan![]()
Anouk als je nog enige twijfel hebt zou ik idd die Marion proberen, als je voor jezelf al besloten hebt dat hij het niet is zou ik spijkers met koppen gaan slaan en echt op zoek gaan![]()
Wat ik wel frappant vind (en dat is geeeeeen aanval) is dat je best een mening hebt over wedstrijdrijden maar dat dat eigelijk ook wel iets is wat elke keer terugkomt in jouw wensen, zou het zo kunnen zijn dat je het eigenlijk heel graag wilt maar het niet zo leuk vindt omdat het niet zo vaak gaat/ging zoals je eigenlijk droomt? (niet al te letterlijk nemen)
idefix4 schreef:Een paard heeft 4 benen en een staart
Snowy2004 schreef:Anouk: Ik zie nu jou berichtje over Sam en schrik er een beetje van. Ik wist helemaal niet dat hij zo was. Heb je weleens grondwerk, zoals Emiel Voest of wat dan ook geprobeerd met hem? Daardoor ben ik wat meer boven Atlas komen te staan. Haha, ik zie dat dat al is geadviseerd. Nou, succes.
idefix4 schreef:Eline: Sam en ik grondwerken al vanaf dat ie anderhalf is! Tot zijn derde was hij keurig opgevoed. Daarna ging hij naar een pension, waar ze achteraf heel bang voor hem bleken te zijn. Waarom weten we nog niet, want bij ons was hij altijd schaapmak. Echt heel netjes opgevoed.
Hier op dit forum is een heel forum actief over Cabochon en al zijn streken zijn heel herkenbaar daar. Bepaalde karaktereigenschappen vererven dus toch. Cabochonkinderen zijn super-intelligent en gevoelig. Méestal is Sam heel makkelijk en relaxed in de omgang, maar hij kan ook een ontzettende egoist en ongeduldig zijn. Ook iets wat Cabochon vererft. En dat was ie gisteren dus. Als ik hem dan op zo iets aanspreek is ie wel zo fideel om bij het rijden zichzelf voorbeeldig te gedragen. Zolang hij inderdaad met me 'eens' is dat ik hem terecht op zijn falie heb gegeven, is ie heel schappelijk.Maar ja, ik zet er drie op de wei als ik de paarden naar de wei breng en dan is zo'n relaxte, brave, coole PRE die zich meteen in het zand laat vallen en een makkelijk te overtroeven opdondertje van een Prince wel heel handig en zo'n knoest die zijn kop in de wolken steekt en als een gestoken olifant naar me staat te blazen heel irritant! En het touw uit mijn handen trekken vind ik onacceptabel! Hij weet dat ook en hij is behoorlijk kopschuw, zo was ie altijd al en het betert behoorlijk en ik sla hem nooit op zijn hoofd, maar op zo'n moment is ie dat helemaal vergeten. Zo'n olifant voor me vind ik dan nog behoorlijk groots overkomen.
Vergeet niet, dat ik een half jaar geleden nog het paardrijden liet zitten als ik daarna mijn paard zelf op de wei moest zetten. We hebben dus al behoorlijk vooruitgang geboekt, maar ik blijf altijd alert.
Losgooien in de bak deed ik wel zeker 4 keer per week en dan zonder longe longeren en ook los laten springen enzo. Hij is heel aanhankelijk en toegankelijk dan, maar o wee als er iets gebeurt, dat hij niet kent of als hij een ander bekend paard in de verte ziet, dan is hij plakker eersteklas!
bedouin schreef:idefix4 schreef:Een paard heeft 4 benen en een staart
![]()
Anouk,... Prachtig! Je schrijft veel meer maar ik hou de quote even bij dit. N waarheid als n klok!
Soms is het als n dal soms is het eveneens als n piek van sensatie, soms lijken paarden net zoals familie,...
We zetten door, we zijn verbonden. Het is een ondefinieerbare band, hoofdbrekens waard, steigerend en bokkend en alle andere kanten uit schoppend, maar, mijn hemel, zo enorm waardevol. Zo fascinerend!
Ik hoef het jou niet te vertellen, maar wat ik schrijf maak ik los in mijzelf door te lezen wat jij hebt geschreven.
Ik kan niet wachten om weer naar huis te gaan, dinsdag, Martine achterna, maar n week later!
Met nieuwe inspiratie, nog weer merci Elise! en n koffer vol gemak en cadeautjes voor de paarden en manlief.
_Saida_ schreef:Branka -> Oei, een licht burn-out?
Je moet wel goed naar je lichaam luisteren, hoor!
Sterkte!![]()
Gezien je verhaal is het idd een hele prestatie dat je op een ander paard bent geklommen!
Weer een stapje verder, top hoor!