Bokt.nl

**Geplaatst**: 14-07-06 12:52

Re: Hoe ben je aan je Lusitano/Andalusiër/Lipizzaner gekomen?

Geplaatst: 14-07-06 12:52

Mijn paard heb ik in Spanje gekocht in Alora.
Ik was al heel lang aan het zeuren om een paard ik had er al een paar gezien maar ze waren of te jong of bang, er was geen klik.
Totdat mijn vader mij meenam naar de bakker en mij vertelde dat ze een paard verkochten van 4 jaar dat achter het huis stond.
Toen ik haar zag was ik meteen verliefd, ze heeft 2 jaar lang alleen op stal gestaan en de tweede dag ben ik meteen gaan rijden en ze was superbraaf gewoon over de weg nergens bang voor.
Eindelijk had ik mijn paardje, ondertussen heb ik haar alweer 4 jaar en heb ik een veulen van haar van een super mooie vader met papieren maar de moeder heeft helaas geen papieren.
Papieren maken mij eigenlijk niks uit ze blijven toch voor altijd bij mij.

Voor mij geen ander ras meer!

**Geplaatst**: 14-07-06 22:35

Re: Hoe ben je aan je Lusitano/Andalusiër/Lipizzaner gekomen?

Geplaatst: 14-07-06 22:35

Ik woonde net in Spanje en ging op zoek naar een stal om eventueel mijn shetje daar heen te halen. Op Rancho de Cherokee kregen we een rondleiding en werden aan alle paarden voorgesteld en daar stond hij Kwijl

Ik was helemaal verliefd en de tweede dag dat ik daar kwam, stond hij los in de bak. Ik leunde over het hek en hij liep zich gewoon uit te sloven! Wat een paard... Elke dag dat ik daar kwam ging ik hem als een rasechte Penny Tong uitsteken

poetsen, en water geven en bij hem in de stal zitten haha Haha!

Hij was wel erg bang en nerveus maar al snel begon hij me te herkennen en te vertrouwen.

Op een gegeven moment moest ik voor twee weken naar NL dus had ik foto's van hem gemaakt, ervan overtuigd zijnde dat als ik terug kwam, hij toch wel verkocht zou zijn. Maar dat was niet zo, want toen ik weer terug op stal kwam keek zijn lieve koppie weer om het hoekje van de stal Lovers

Het was helemaal niet de bedoeling om een tweede erbij te nemen maar uiteindelijk hebben we hem gekocht omdat hij toch echt mijn droompaard was (en Dinkey mijn droompony Haha!

). Hij was nog helemaal groen en erg slecht behandeld geweest want hij was in het begin overal bang voor. Na een half jaar grondwerk, longeren, vertrouwen opbouwen en aan vreemde dingen wennen ben ik er voor het eerst opgestapt. Nu gaat hij voor me door het vuur... Na in totaal bijna 2 jaar in Spanje zijn we terug verhuisd naar NL en is hij ook lekker meegekomen.

Inmiddels zijn we alweer iets meer dan drie jaar in NL en staan bij een boer, gezellig met Dinkey er ook bij, en we hebben het super naar ons zin!

**Geplaatst**: 14-07-06 22:47

Re: Hoe ben je aan je Lusitano/Andalusiër/Lipizzaner gekomen?

Geplaatst: 14-07-06 22:47

Ik woon in Spanje en ben zo aan mijn mooie andalusier gekomen Haha!

Eerst helemaal mishandeld maar met veel geduld ( 3jaar Tong uitsteken

) Werd hij een geweldig paard!Februari helaas overleden aan koliek... Huilen

**Geplaatst**: 16-07-06 15:57

Re: Hoe ben je aan je Lusitano/Andalusiër/Lipizzaner gekomen?

Geplaatst: 16-07-06 15:57

ik heb geen paard, maar wil later dolgraag een anda.
Dus vind het een intressesant topic!
Alleen valt me het op (nu ik dit allemaal lees) hoeveel paarden uit Spanje of portugal komen als bang en waarschijnlijk slecht behandeld paard. Dit had ik zeker niet verwacht, met de klassieke rijkunst -het lichte rijden en alles wat daarbij hoort- wat in deze landen dacht ik toch wel hoog in het vaandel staat.

sorry moest ik even kwijt! Knipoog

**Geplaatst**: 17-07-06 16:19

Re: Hoe ben je aan je Lusitano/Andalusiër/Lipizzaner gekomen?

Geplaatst: 17-07-06 16:19

ik heb sinds een jaar Aguileña, een 7 jarige Andalusische merrie.. ze is egt suuuupermooi Lachen

Ze komt ook uit Spanje, ze heeft jammer genoeg geen PRE papier maarja PRE of niet Aguileña blijft even leuk en lief! Aguileña heeft echt superveel temperament.. Haha!

Ik heb ook nog 2 verzorg Luusen, 2 hengsten waaronder 1tje Alonso heet.. hij is echt heel mooi en kan zooo mooi lopen.. Agua ook trouwens Knipoog

-x- Mij.. Aguileña ik houw zo veel van jou (L)

**Geplaatst**: 29-07-09 11:13

Geplaatst: 29-07-09 11:13

roooosje schreef:
ik heb geen paard, maar wil later dolgraag een anda.
Dus vind het een intressesant topic!
Alleen valt me het op (nu ik dit allemaal lees) hoeveel paarden uit Spanje of portugal komen als bang en waarschijnlijk slecht behandeld paard. Dit had ik zeker niet verwacht, met de klassieke rijkunst -het lichte rijden en alles wat daarbij hoort- wat in deze landen dacht ik toch wel hoog in het vaandel staat.

sorry moest ik even kwijt!

Klassieke dressuur speelt in Portugal, waar het mede ontwikkeld is en al eeuwen gebruik is een veel grotere rol.
Ook is paardrijden nog steeds voor de eliten, dus als je naar goede paarden komt kijken, zul je niet bij mishandelde paarden uitkomen. Die zitten meer in het circuit van de zigeuners en handelaars en zijn gewoonlijk geen volbloed Lusitanos.
Daar veel Hollanders graag voor goedkoop gaan, blijft er een levende handel in de niet zo goede paarden naar Nederland toe, maar ik moet zeggen dat de Portugezen daar niet zo goed in zijn. Het zijn dan wel Hollanders die de paarden hier halen.

Verder is de kans dat je een mishandeld paard tegenkomt in de handel in Nederland net zo groot. Men doet gewoon dramatischer over mishandelde paarden in andere landen.
En niet te vergeten vínd men een paard snel mishandeld en dénkt men dat overal mishandeling achter zit (als het om buitenlandse paarden gaat).

**Geplaatst**: 29-07-09 12:30

Geplaatst: 29-07-09 12:30

Ik heb er net eentje gekocht, in Spanje, bij een groot bemiddelingsbedrijf. Lekker veel keuze! In september komt mijn merrie naar Nederland

**Geplaatst**: 30-07-09 18:29

Re: Hoe ben je aan je Lusitano/Andalusiër/Lipizzaner gekomen?

Geplaatst: 30-07-09 18:29

Ik heb mijn paard gekocht via Simone ( Lusitana hier op Bokt ). Zeker aan te raden, als ik weer een paard zou gaan kopen zou ik het weer via haar doen.

**Geplaatst**: 30-07-09 21:20

Geplaatst: 30-07-09 21:20

Ik heb een 3 jarige lipizzaner hengst van Moravita

Hij staat daar nog lekker in de opfok, en komt als hij 3 en een half is komt hij naar zijn nieuwe 'huis'. Ik kan echt bijna niet meer wachten, maar deze mensen zijn echt een aanrader. Hart voor hun paarden en ontzettend gastvrij.

**Geplaatst**: 07-08-09 22:34

Re: Hoe ben je aan je Lusitano/Andalusiër/Lipizzaner gekomen?

Geplaatst: 07-08-09 22:34

tja, ik heb ook in spanje veel gezien(en dat bedoel ik wel dingen die écht niet deugen).. maargoed wat ik zeg.. óók...
Hier in nederland zijn "ze" geen haar beter wat dat soort dingen betreft

Joya komt van Yeguada-residelca

**Geplaatst**: 08-08-09 12:04

Geplaatst: 08-08-09 12:04

Hallo,
Het is waar dat er veel paarden uit Portugal komen die doodsbang zijn,wij hebben daar weinig last van omdat wij samenwerken met topfokkers,ga je echter naar een onbekende stal kom je dit soort paarden zeker tegen.

**Geplaatst**: 08-08-09 13:39

Re: Hoe ben je aan je Lusitano/Andalusiër/Lipizzaner gekomen?

Geplaatst: 08-08-09 13:39

Ik woon in Portugal en zie zowel misstanden bij bekende fokkers als bij onbekende en zie ook zeer goede dingen bij bekende en onbekende fokkers. Het criterium is niet hoe bekend of groot een fokker is, maar hoe ze met hun paarden omgaan.

En bij de meeste fokkers worden paarden pas in handen genomen als ze drie zijn. Daarvoor sporadisch bij bv inenten.
Er zijn paarden die voordat ze verkocht worden daarom nog nooit een halster om hebben gehad. Juist bij grote, bekende fokkers.
Als een paard te weinig in handen is geweest is het niet meer dan logisch dat een paard wantrouwend is.

En vergeet ook het transport op zich niet, behoorlijk ingrijpend, zeker als het met een bedrijf gaat dat niet zo denderend met de paarden omgaat.

En ik weet niet of er wel zo "veel" paarden angstig uit Portugal komen. In de eerste plaats komen er niet eens zoveel paarden uit Portugal, er zijn welgeteld ruim 200 Lusitanos in Nederland, waarvan maar een deel geïmporteerd. Als daarvan 10 paarden bang zijn geweest, vind ik nou niet dat je kunt zeggen dat "veel" paarden bang uit Portugal komen.
Als je op de diverse fora spreekt met eigenaren van Lusitanos, kom ik er eerlijk gezegd maar weinig tegen die praten over angst bij aankomst.
Het is volgens mij weer gewoon zo'n praatje dat rondgaat, maar waar weinig van waar is.
Ze worden ook nog steeds geschaard bij spaanse paarden, die wel in veel grotere getalen Nederland in komen/kwamen.

Blijft dat het kopen van een Lusitano het best gedaan wordt met betrouwbare begeleiding. Hoe betrouwbaar iemand is, zie je aan de balans tussen ontevreden en tevreden klanten, lijkt mij.

Als je zonder begeleiding wilt kopen, kun je dat precies zo doen zoals je ook het best een ander paard koopt, nl het zelf van stal halen, poetsen, opzadelen en berijden en het liefst veel eerder komen dan je had afgesproken, zodat er minder kans is dat ze "speciale maatregelen" nemen om het paard beter te doen voorkomen dan het is.
Dan zul je in sommige gevallen even moeten wachten (als verkoper niet aanwezig is bv of personeel druk met iets anders), maar bij mensen die geen slechte bedoelingen hebben is het gewoonlijk niet echt een probleem als je vroeger komt.
En ga nog eens terug. Een paard kan nl ook gewoon een slechte dag hebben of juist een heel goede.

**Geplaatst**: 08-08-09 15:40

Geplaatst: 08-08-09 15:40

Is het angst en mishandeling of gewoon onbegrepen worden/zijn?
Frío is een Hispano. Ik ben zijn 3e eigenaar in Nederland en degene voor mij hebben hem 1,5 en 1 jaar gehad.
Toen ik op zoek was naar een paard zag ik door de bomen het bos niet meer en heb zelf een gezocht advertentie gezet. Ik kreeg veel wat ik niet zocht aangeboden, maar bij de beschrijving van Frío voelde ik meteen dat dit mijn paard wel eens kon zijn. Ik was niet specifiek op zoek naar een Spaans paard, maar zocht een relaxt warmbloedig paard. Ondanks ik geen voorkeur had voor kleur, moet ik wel bekennen dat schimmel en zwart mij erg aanspreken.
Frío was bij de bezichtiging een wat gesloten paard, maar wel vreselijk beleefd en ik had er meteen 'iets' mee.
Qua rijden heb ik moeten zoeken naar de juiste instructie. Het 'gewone/standaard' rijden riep bij hem en daardoor ook bij mij enorm veel spanning op. Tegenwoordig rij ik meer in de klassieke richting met hem en zodra we daar mee begonnen merkte je dat hij het veel prettiger vond. Voor mij is hij een super paard waarmee ik het als eerste paard eigenlijk niet beter had kunnen treffen. Werkwillig, maar hij geeft niets cadeau. Verder is het ook een vreselijk beleefd paard dat door de mensen die op stal helpen probleemloos kan worden buiten- en binnen gezet. Aan de hand zal hij niet uit zijn plaat gaan.

**Geplaatst**: 08-08-09 18:27

Geplaatst: 08-08-09 18:27

Ik heb voor ik mijn eerste eigen paard kocht een aantal jaar lusitano's voor een kennis gereden.
Toen ik mijn paard kocht ben ik daar mee gestopt, maar toen ik 7 jaar later mijn paard weer verkocht ben ik daar weer gaan rijden...
De merrie die ik toen ben gaan rijden kwam te koop, en die heb ik uiteindelijk overgenomen...
Ze is op 5-jarige leeftijd uit Portugal geïmporteerd, maar ik heb haar dus in Ned. gekocht, inmiddels is ze 11 jaar oud.

**Geplaatst**: 13-08-09 18:01

Geplaatst: 13-08-09 18:01

Ik heb een NRPS pony en toen ik een paard erbij mocht hebben ben ik gaan zoeken naar gewoon eentje waar ik verliefd op was en waar ik voor viel. ik viel voor een PRE hengst van 3,5 jaar en helemaal groen een schimmel. ik heb verder nix met barrokke rassen de meeste vind ik maar klein dik en niet kunnen bewegen. tot uitzondering van bepaalde. want er zitten zeker enorm mooie en goede paarden tussen waar de WPN'ers niet aan kunnen voldoen.
Ik denk dat als je een paard zoekt niet specifiek naar een ras moet kijken maar naar eentje die bij je past en waar je opslag verliefd op word. wel wou ik een paard met een gigantishe voorlok en die heb ik mooi getroffen!