Geplaatst: 19-11-06 12:44 ik mag dan pas 23 zijn, maar ik ben ook echt nog van de ouwe stempel, 20 min heen- en 20 terugfietsen vanaf mijn verzorgpony, met hagelstormen, sneeuw, ijzel
sappelen op levensgevaarlijke pony's om maar wat te verzorgen te hebben, echt schandalig misbruikt worden door eigenaren omdat je maar zo graag bij de paarden wilt zijn.... 65 stallen mesten om een uurtje te mogen hobbelen op een manegepony op zondag wat dat betreft heb k ook het idee dat de ponykinders van tegenwoordig niet meer zo zijn. Maar ondanks dat ik veel verder zou kunnen zijn geweest met goede begeleiding en de kans om veel te kunnen lessen, ben ik heel blij met die tijd, want het heeft me wel gevormd, en des te meer waardeer ik het nu dat ik zo dadelijk echt een eigen paardje heb 
Die goeie ouwe tijd, met mijn vriendinnetje met een knapzak met drinken en appels en liga's uren en uren door de bossen zwerven, omstebeurt rijdend op een idiote welsh van 1.20 m die je probeerde te vermoorden als je hem uit de wei wilde halen 
nostalgie 
En vooral die knapzakken he, met die liga's 
en er was echt geen tuig bij enzo, dus wij drie kwartier fietsen naar de dichtsbijzijnde ruitersport zaak voor een hoofdstelletje, en altijd zonder zadel crossen, zelf wormspuiten kopen en de smid regelen, werd echt zó misbruik van ons gemaakt toen... maar van die rotzak heb ik wel leren zitten, die had echt zo'n enorme trucendoos, zoals in rengalop ineens linksafslaan (en jij dus rechtdoor vloog 
) , bokken, stijgeren, gewoon niet meer willen lopen.... heerlijk beestje om te beter te leren rijden 
) 
Beetje regen vind ik niet erg, maar ik laat me niet zeiknat regenen. Gelukkig gaat Aukje wel iedere dag de wei in, dus beweging en frisse lucht krijgt ze wel. Als het slecht weer is hou ik meestal tutdag; lekker uitgebreid knuffelen en poetsen. Is ook heeeerlijk. 
