nicolanca schreef:Van een algemene fructaangevoeligheid is mij niets bekend; en de paarden bij Al Mounira stonden op golvende weilanden waar Bourgondische vleeskoeien het prima zouden doen (dat waren trouwens hun buren!) - dus arme grond is geen must. Of het fructaangehalte van gras alleen te maken heeft met de bemesting weet ik overigens niet. Ook kort gras kan gestresst raken en een hoger fructaangehalte krijgen (hele topics over op paardnatuurlijk en zo) en sommige grasrassen bevatten meer fructaan dan andere (er worden aparte zaadmengsels verkocht voor gras van paardenweides, die er beter bestand tegen zijn om kort afgegraasd te worden en minder fructaan aanmaken).
Wel lijkt het mij dat het uitmaakt waar je paard vandaan komt. Sommige Berbers - net zoals jouw paarden - zijn opgegroeid in zeer schrale natuurgebieden. Of ze komen uit de oorsprongslanden waar helemaal geen weiland te bekennen is. Als je die van de ene dag op de andere dag in een vette hollandse wei zet gaat dat mis (Ik wil overigens niet suggereren dat dat de oorzaak is van het probleem bij jouw paarden). Daarvoor geldt wat voor alle paarden geldt, dat je de darmen voorzichtig moet laten wennen. Datzelfde geldt ook voor een P.R.E. die je uit Spanje importeert, en die daar alleen in een zandpaddock heeft gestaan en hooi /stro/luzerne gewend is.
Grootste probleem voor mij zal worden dat het sobere paarden zijn, en dat ik heel goed zal moeten opletten dat ze niet te dik wordt. Overigens heeft mijn KWPN'er ook een zomer vreselijk zomerexceem gehad (de vellen hingen erbij), juist toen ze (mea culpa) ook minstens honderd kilo te dik was - dus ik sluit niet uit dat er een verband is. Een mens leert van zijn fouten (en maakt vervolgens weer andere) dus ik ga hardstikke mijn best doen om te zorgen dat ze niet te dik wordt.
Succes! Het is een erg moeilijk probleem...mijn oudste heeft nu na ...3 jaar hetzelfde als haar zusje. Ik ben er de put van in. Ze staan op erg kort gras, met mager hooi. Non stop houden ze het hoofd in eet-houding. Het kauwen stopt nooit.
Ik hoop voor ze een plekje te vinden in een gebied met arme grond, zoals van waar ze kwamen of de Eifel. Zou ze gratis ter adoptie geven, met de voorwaarde dat ik ze regelmatig eens mag gaan opzoeken...