horseyfries schreef:Het ging niet snel? Als je weet dat er Friese harddravers geweest zijn? En dat ze gebruikt zijn voor export naar Engeland om de dravers aldaar te verbeteren??
Van de arabofriezen die ik tot nog toe heb gezien kreeg ik over het algemeen niet de indruk dat ze "harder en vlugger" waren zoals jij zegt..... De amazones moesten er nogal aan werken!
Een doel is leuk maar of je er ook in slaagt om dat doel te halen is natuurlijk een heel ander verhaal....
De Arabofriezen zijn gefokt voor het werk in het span. En daar bewijzen zich al heel aardig op dit moment.
Dat er mensen ook op gaan rijden...prima...waarom niet...maar het idee voor de arabofries is vanuit de mensport ontstaan.
Ik heb nooit gezegd dat een Fries niet snel is van oorsprong. Er werden harddraverijen gedaan...maar...dat is kort en explosief...en dat was nou net het minpunt van de friezen die in de marathon gebruikt worden.
In de marathon heb je dressuur, vaardigheid en aansluitend een draftrjaject, daarna staptraject en dan een traject met hindernissen...en dan bleek dat de friezen hun kruit verschoten hadden en in de hndernissen niet meer in staat waren tot schakelen en snelheid opbouwen in de wenndingen en ook nog het traject in zijn gheel binnen de tijd af te leggen (ik generaliseer even voor eht gemak). Van hieruit wilde men meer hardheid toevoegen met arabisch bloed. Hardheid in de zin van duurzaamheid.
Wij rijden zelf ook marathons met Friezen. En een kennis van me doet het emt New Foresters. Ik train beide onder het zadel naast de training die ze in het tuig krijgen. Ik rij ook dressuur met de friezen (al jaren....twintig jaar geleden reed ik ook al dressuur met friezen en met WPN-ers...dus ik heb echt ruime ervaring).
Dat wij met de fries zijn gaan mennen is een samenloop van omstandigheden. Wij kregen een paard aangeboden om mee aan de slag te gaan en dat was toevallig een fries. de eigenaar had gezondheidsproblemen en wilde het later oppakken als hij weer beter was. In de tussentijd gingen wij er mee aan de slag, naast onze KWPN-ers. Ik had nog geen ervaring met een fries in de mensport en onze eerste marathon met een fries was voor ons dan ook zeer leerzaam.
Nu bereiden wij ze heel gedegen voor. Al in de winter begin ik met duurtraining en intervaltraining. En dat werpt zijn vruchten af: we hebben best vaak gewonnen (omdat we in de dressuurproef al een enorme voorsprong opbouwen en de marathon goed uitrijden). En soms treffen we andere rassen aan die de pijp uit hebben en die van ons is nog zo fris als een hoentje. Maar hier moet ik wel veel meer voor doen dan bij de new Foresters....die train ik met dezelfde dingen...maar die heb ik in no time na de winterstop op peil voor de marathon...de fries dus niet...die heeft dus in zijn training geen winterstop. Twee jaar geleden hadden we dat noodgedwongen vanwege een blessure wel...en in eht begin vaqn het zomerseizoen liepen we daardoor achter de feiten aan...aan het eind van eht zomerseizoen was het weer op goed niveau...
Dus als je de keuze maakt voor zo'n ras...dan moet je je beleid daar op toespitsen. En dat doen wij dus ook!