Lisenka -> Ik zal Sandra de groetjes doen!
Madelief -> Hoe is het afgelopen met de kanarie?
Balen dat het niet lekker loopt tussen jou en je vriend, misschien is een 'pauze' idd wel wat jullie beiden even nodig hebben.
Ilona -> Zo! Dan heb je het idd behoorlijk druk ja!
Maar goed dat je nog thuis woont, dat is wel handig als je het zo druk hebt!
Sanne -> Hier nog iemand die behoorlijk baalt dat ze niet meer rijden kan voorlopig.........
Petra -> Hey, al weer een beetje op de been lees ik? Gelukkig maar!
Wens Celine heel veel succes toe met haar wedstrijd!
Stoute Tsjillert! Hij weet ook wel bij wie hij het kan doen, hè?
Fanny -> Je hebt gelijk, hoor!
Lekker je eigen gang gaan, laat ze maar l*llen, jij kent je paard het beste en voelt zelf wel hoe je haar aan moet pakken en wat je juist moet laten.
Vanmorgen toen ik op stal kwam kreeg ik te horen dat de boer is opgenomen in het ziekenhuis wegens hartproblemen.
Hij loopt al jaren met hartproblemen, heeft al eens een open hart operatie gehad en is een paar keer gecatheteriseerd.
De laatste paar weken voelde hij zich al niet zo lekker, klaagde over dat hij moe was, druk op z'n borst wat zich naar zijn arm verspreidde, koude handen, moe en snel buiten adem.
Hij heeft toen naar zijn medicijnen gekeken en toen bleek dat hij de verkeerde medicijnen had gekregen en slikte.
Dus de HA gebeld en de juiste medicijnen gekregen.
Maandag en dinsdag voelde hij zich weer wat beter, maar woensdagavond zei hij dat het weer niet lekker ging.
Dus weer tegen hem gezegd dat hij toch echt even naar de HA moest gaan, want ja, het kon best nog wel eens zijn hart zijn die een voorteken gaf.
'Oh, maar ik ga zomaar niet dood' zei hij toen.
Gisteravond ging het dus helemaal niet goed en is hij opgenomen.
Wat er nou precies is gebeurd is nog niet bekend, waarschijnlijk heeft hij een hartaanval gehad.
Van zijn zoon hoorde ik dat hij waarschijnlijk volgende week weer wordt gecatheteriseerd.
Dat was even schrikken vanmorgen toen ik het hoorde!
Het mag dan een man zijn met een gebruiksaanwijzing, ik mag hem graag en kan het goed met hem vinden.
En dan vanmiddag zat mijn hart in mijn keel, joh!
Ik was met Grytsje aan het wandelen en toen liepen we langs een stuk waar ze aan de overkant van de weg aan het werk waren.
Grytsje is als de dood voor onbekende geluiden die ze wel kan horen, maar niet zien, of ze ziet niets bewegen.
Zo zijn electriciteitskastjes heel eng, en aggregaten waarvan de moter draait, maar ook tentjes waar geluid uit komt.
Bij die werkers stond een blauw-witte tent, ik denk over een gat in de grond waar ze bezig waren ofzo, en die was ook zo eng, maar ze liep er wel langs.
Tot ze iets hoorde (ik heb niets gehoord......) en om wilde draaien, maar ik had haar vast, dus ging ze stijgeren en HÓÓG!!!
Ze gleed onderuit, kwam met haar billen op het fietspad en rolde toen op haar zijkant.
Daarna kwam ze overeind waarbij het longeertouw aan het verkeerde kant van haar hoofd en over haar rug liep, maar ik had het nog vast gelukkig.
Gelukkig rende ze niet weg, maar draaide ze zich om naar mij en bleef bij me staan, anders had ik haar denk ik niet meer gehouden.
Ik heb haar wat gerust gesteld en ben toen toch verder gelopen.
Al die tijd bleef ik rustig (gelukkig!) raakte niet in paniek en bleef rustig tegen haar praten, maar ondertussen voelde ik mijn hart bijna m'n borstkas uitbonken en moest ik tussen het praten door wel een paar keer heel diep ademhalen!
Na een poosje ben ik weer omgekeerd met haar en moesten we er dus weer langs lopen.
Ze was wel heel kijkerig, wilde er zover mogelijk vanaf langs lopen waardoor ze mij de berm indrukte, heeft 2x een rondje om me heen gedribbeld, maar ze liep door en raakte verder niet meer in paniek.
Ook de 2 aggregaten en het electriciteitskastje werden al iets minder eng dan op de heenweg.
Ondanks het voorval heb ik er toch een goed gevoel over en doe het zo weer, ze zal het toch een keer moeten leren.
Dat ze er niet vandoor ging is voor mij ook een goed teken, ik weet nu zeker dat ze mij volledig vertrouwd.