Bokt.nl

regine schreef:

Heb nog even niet gelezen maar ik krijg net een mail van Moravita dat de Lipizzaner hengst Neapolitano Strana vandaag is overleden. Van hier ook veel strekte gewenst.

Onderstaand bericht ontving ik van Moravita:

Neapolitano Strana I
16 maart 1990 – 12 januari 2009
Onze professor is niet meer….

Met pijn in ons hart hebben we vandaag afscheid moeten
nemen van onze prachtige Lipizzaner dekhengst Neapolitano
Strana I. Een onherstelbare blessure zorgde ervoor dat een
paardwaardig leven voor hem niet meer mogelijk was. Hoe
verschrikkelijk wij het ook vinden om hem te moeten
missen, in onze ogen mag je dan niet egoïstisch zijn..
Strana arriveerde vijf jaar geleden op Moravita: hij kwam,
zag en overwon. Niemand kon om deze imposante
verschijning heen. Met zijn heldere grote ogen en zijn
prachtige edele hoofd leek hij rechtstreeks uit een
zeventiende-eeuws schilderij gestapt te zijn. Waar hij ook
kwam, Strana zorgde ervoor dat hij gezien en gehoord werd!
Strana werd ingezet als dekhengst, showpaard en leerpaard
en blonk uit op werkelijk elk gebied. Hij was buitengewoon
vriendelijk en zachtaardig op stal, vurig en zeer zelfbewust in
de piste en een uitmuntend leermeester voor elke ruiter. Niet
voor niets noemden wij Strana ‘’de professor.’’ Hij legde
ruiters haarfijn uit dat een paard (en zeker hij!) met respect
en gevoel gereden dient te worden. Het eerste gebod van
Strana luidde: ‘’Gij zult niet knijpen of trekken.’’ Bij
overtreding van dit gebod plantte hij onherroepelijk al zijn
hoeven in het zand, trok zijn meest arrogante gezicht en bleef
bewegingloos staan tot de ruiter eindelijk doorkreeg hoe het
wel moest. ‘’Sensibel’’, noemden wij het, ‘’eigenwijs’’ werd
het echter ook wel genoemd. Daarentegen was er geen paard
zo werkwillig als onze Strana. Wie zijn lessen ter harte nam
ontdekte pas wat echt paardrijden is.
Ook zijn soortgenoten kon hij genadeloos van advies
voorzien. ‘’Gij zult mij niet voor de voeten lopen’’ was vast
zijn tweede gebod. Op concoursen en tijdens shows was
Strana liefst alleenheerser in de baan. Soms tot wanhoop van
zijn ruiter. Al piafferend en passagerend joeg hij elk paard
dat voor zijn voeten durfde te komen de ring uit. Het applaus
diende voor hem alleen te zijn en, heel eerlijk, wij waren het
hartgrondig met hem eens!
Strana leek wel wijzer maar nooit ouder te worden. Ieder die
hem zag of met hem werkte dacht werkelijk dat hij met een
jonge hengst te maken had. Altijd piafferend op de
poetsplaats, altijd het hoogste woord en nog altijd even
charismatisch als in zijn jonge jaren. In onze ogen zou hij
nog vele jaren onze leermeester kunnen zijn.
Helaas mocht het niet zo zijn. Strana is echt aan zijn laatste
reis begonnen. Wij blijven achter met verdriet maar met
prachtige herinneringen aan dit bijzondere paard. Dank lieve,
prachtige wijze Professor, wij zullen jou en je lessen nooit
vergeten.

Mies_Apollo schreef:

Penny: Ziet dr netjes uit! Wat voor paardje is het?

Citaat:

Altijd piafferend op de
poetsplaats, altijd het hoogste woord