Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Jellie schreef:Karina, fijn dat Sol een beetje loskomt. Moet gisteren nog aan jullie denken toen ik
zonnebloemen bij een boertje kocht
Robijntjah schreef:Mayke: Jij noemt precies de dingen die mijn instructeurs ook altijd zeggen, heel leuk om zo eens te lezen en herinnert me nog eens extra aan mijn eigen fouten (okey, dat is wat minder leuk)!

en das reuze confronterend
haha of het ligt gewoon aan het ras


ook op het trensje. Hoe zet je trouwens zo’n filmpje op youtube want zal mijn eigen wel graag een keer terug willen zien.
dus bij mij vallen ze niet zo op.
. Wat zijn ze moooooooooooi! Vind ze allebei echt súper knap
!!
En wat betreft Sam, das normaal hoor, ze moeten altijd wel wennen aan hun nieuwe huis. Chico was ook best wel veel afgevallen na de week veluwe, en toen de eerste weei 24/7 op de wei..
. Knappe halley
. Wat zijn ze toch lekker bezig, hij en Lisenka!! Top stel 
. Maarja, gelukkig mogen jullie op de LT dag 
. fijn dat er iig een vooruitzicht is, die nog wat kansen geeft!
Hahaha, en jij krijgt morgen weer een overdosis van Adorno, waar je de rest van de week weer op moet teren
. Succes op de keuring morgen!
. Niemand houd het meer bij haha! Dus af en toe
oei das ook niet echt een fijne plek he.........
Maar mn vriendin had het in dr gezicht.. dacht stiekem ook eigenlijk dat het alleen daar kon komen...... Hoelang duurt zoiets eer je er vanaf bent?!
.
. Daarna lekker gegeten op Kijkduin, met uitzicht op de zee en boulevard... Zo leuk altijd
. Gezellig avondje gehad dus! Nu nog 1 ochtendje werken, en dan lekkerrrrrrrr weekend
en begon te glim telachen
ohh wat ben je nog zo klein en lief
nombrado schreef:Robijntjah schreef:Mayke: Jij noemt precies de dingen die mijn instructeurs ook altijd zeggen, heel leuk om zo eens te lezen en herinnert me nog eens extra aan mijn eigen fouten (okey, dat is wat minder leuk)!
als je naar jezelf durft te kijken , en je eigen 'fouten' bewust durft te bekijken, dan leer je pas paardrijden.
het ligt nl nooit aan het paard
dat geldt voor iedereenen das reuze confronterend


Af en toe houden we elkaar een beetje voor de gek, zij door over tempo te gaan waardoor ik meteen hupplakee weer alles vastzet
en ik door stiekem links toch teveel 'vast te houden'. Mijn linkerkant is zoooo lastig 
Leuk hoor! Robijntjah schreef:Dat zegt Hans ook altijd idd
Ik heb het er in het begin ontzettend moeilijk mee gehad (psychologisch) maar ik weet nu dat ik zo wel een heel eind ga komen en daar ben ik al mee bezig
Denise: Het gaat echt super met Zelietje, sinds een paar dagen begin ik te merken wanneer ik zelf echt loslaat, want dan spontaan laat Ziet ook losAf en toe houden we elkaar een beetje voor de gek, zij door over tempo te gaan waardoor ik meteen hupplakee weer alles vastzet
en ik door stiekem links toch teveel 'vast te houden'. Mijn linkerkant is zoooo lastig
Ik wil met haar uiteindelijk misschien wel een keer een wedstrijdje starten maar dan moet ze eerst wat ontspannender worden, paard zit nog vol met stress en we zijn al een heel eind voor die anderhalve maand dat ik haar heb maar er moet nog meer ontspanning in!
Zag ook nog Heike foto's voorbijkomen trouwens, nu ik erover nadenkLeuk hoor!


) voorbij zien komen en weer mooie foto's van Taco en Halley!
Hou de boel maar eens bij elkaar! Nou ja, "maar " 2 valpartijen gehad en 1 ponywisseling.
En ben gewoon volgas vertrokken
En of die Bobby ging slalommen!! Hij sprong zijn galopwissel om de 2 keurig precis in het midden tussen de pionnen!! En ik ging er dus als een speer tussendoor.. gewonnen hahahahaha. Kinderen vonden het ook wel erg stoer.
. Nog een paar weekjes en dan heb ik vakantie dus dan ga ik het wel weer netjes bijhouden!
. Denk alleen niet dat Shaggy (en ik) dat al aan kunnen
. Misschien volgend jaar
.
. Het is jammer dat sommige mensen wel de schuld bij het paard leggen. Bij mij op stal heeft iemand zelfs haar paard verkocht en een paard gekocht wat M-dressuur en springen liep. Want die kon het al en haar andere paard kon het niet (het meisje zelf reed net in de L....). En dan nog al die mensen die zeggen mijn paard kan niet aan de teugel lopen dus we gebruiken maar een slof. Echt heel frustrenend om te zien
. Ben dan toch wel heel erg blij met mijn klassieke dressuurlessen (waar je dan weer commentaar op krijgt van hoe kun je nu je paard trainen als je er naast loopt...).
. En fijn dat alles goed gaat met Jesse!!
. Knap hoor dat slolommen en al de kindertjes in bedwang houden (nou ja de pony's).
. Paard van een vriendin van mij werd ook opnieuw gekeurd dus ging dr maar even bijstaan.... Ze had flink de zenuwen (hij is al een keer afgekeurd) maar ik heb dr maar gerust gesteld. De keuring ging gelukkig goed al was ie af en toe even vervelend... Maar hij is goed gekeurd, wel enkele bemerkingen maar die waren zo klein dat ie daarop niet afgekeurd kon worden. Hij had een niet pijnlijke schieffel links voor, zijn tanden moesten nodig gedaan worden en hij heeft een krampbeen (dat wist ze wel al). Dus ja ze was helemaal blij! 's avonds nog even een drankje gaan doen om het te vieren, dat was ook wel weer even gezellig!
. Had ook een paar oefeningen meegekregen die ik zonder kaptoom kon doen dus die deed ik al, maar nu kan ik al het andere van de les ook gaan doen
. Ben benieuwd hoe die het gaat doen
. Ik zal vanavond ook even kijken of ik nog foto's van de les kan plaatsen.... 

BrankaZ en Jolijn schreef:Het klinkt allemaal heel bekend.
Ik heb nu ook eigenlijk voor het eerst in nagenoeg 16 jaar in de paarden echt structureel góed les, en ohboy wat loop ik tegen mezelf aan. Gisteren ook met rijden, ik krijg haar zelf gewoon niet zo fijn als in de les, ze was gespannen en afgeleid en naderhand helemaal bezweet, vooral van het drukdoen denk ik
En ik wéét dat het bij mij ligt, en ik probeer er ook bewust mee bezig te zijn zoals ik het in de les leer, en er zitten wel wat aardige stukjes tussen maar ik ben wel gefrustreerd door mijn eigen onvermogen om het zelf helemaal goed op te lossen. Maargoed, het is toch een leerproces, en ik probeer altijd maar te denken morgen nieuwe dag, nieuwe kansen (maar kan er dan evengoed de rest van de avond van balen, net als dat ik als het goed gaat de hele avond op de bekende roze wolk kan zitten
). Maar voel me momenteel dus stiekem een knap waardeloze ruiter

kjoetie schreef:BrankaZ en Jolijn schreef:Het klinkt allemaal heel bekend.
Inderdaad en heel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die hier nu ook tegenaan looptIk heb nu ook eigenlijk voor het eerst in nagenoeg 16 jaar in de paarden echt structureel góed les, en ohboy wat loop ik tegen mezelf aan. Gisteren ook met rijden, ik krijg haar zelf gewoon niet zo fijn als in de les, ze was gespannen en afgeleid en naderhand helemaal bezweet, vooral van het drukdoen denk ik
En ik wéét dat het bij mij ligt, en ik probeer er ook bewust mee bezig te zijn zoals ik het in de les leer, en er zitten wel wat aardige stukjes tussen maar ik ben wel gefrustreerd door mijn eigen onvermogen om het zelf helemaal goed op te lossen. Maargoed, het is toch een leerproces, en ik probeer altijd maar te denken morgen nieuwe dag, nieuwe kansen (maar kan er dan evengoed de rest van de avond van balen, net als dat ik als het goed gaat de hele avond op de bekende roze wolk kan zitten
). Maar voel me momenteel dus stiekem een knap waardeloze ruiter
). Dat paard is zo eerlijk, maar ook dat hij dus niet doet wat je niet vraagt. Soms lijkt het wel alsof hij weet wat ik bedoel, maar het niet doet omdat ik het maar goed moet doen. Ik weet dat het niet kan, maar zo voelt het wel. Ik heb echt zo veel van hem geleerd en kan nog zo veel van hem leren....superknol
. Maar inderdaad zijn er dingen waar je doorheen moet. Moet zeggen dat Elise me daar ook wel goed in kan begeleiden, is wel heel fijn. Moet gauw weer eens fanatiek gaan lessen en wat minder freewheelen. Al was ik voor ik ziek werd wel goed bezig
.
. Eerste wat ze tijdens de les kreeg was ademhalingsoefeningen. Vanaf het moment dat ze meer op haar ademhaling ging letten ging ze ook al beter rijden
.
, maar ben nu zo blij met die momenten waarop het wel fijn voelt en harmonisch als eenheid voelt. In het begin zijn die momenten echt secondes, maar als je met geduld, deze momenten gaat waarderen, gaat het steeds makkelijker en vanzelf.