Al een tijdje lees ik mee en geniet van jullie verhalen, dank

Zo'n tien jaar geleden moest ik door omstandigheden stoppen met rijden. Nu m'n dochter wat groter is en ook besmet lijkt met het paardenvirus ben ik ook weer begonnen. Momenteel is de enige mogelijkheid op een manege (eigenlijk niet zo mijn ding blijkt al na twee keer).
Dus nu begint als 40plusser mijn oude pennydroom -eigen paardje, geen ongetemde zwarte hengst


Ben al aan het rondkijken naar stallingsmogelijkheden. Behoorlijk prijzig hier in de buurt, maar te doen. Dan moet je gaan uitzoeken waar je zou willen staan (wat bieden ze, kosten, welke sfeer hangt er, is er sowieso wel plek, wat te doen als er nog geen plek is en je wel je paardje gevonden hebt, ....) En dan nog de hoefsmid, DA, alle spullen die je nodig hebt, verzekering (ook veel discussie over gezien: wel/niet, welke, ...), hoeveel financiële buffer heb je minimaal nodig (ook daar zijn de meningen over verdeeld), wie kan evt bijrijden bij ziekte of whatever, enz,enz, enz.
Veeeeel om over na te denken en te leren.
Gelukkig weet ik oog al wat voor paard het zal gaan worden; heb mijn hart verpand aan die geweldige AV tjes

Zo, nu weten jullie ook wat over mij

