Prins is net 5 jaar 
Oké, het hele verhaal.
Prins stond eerst op een andere stal, waar ie sowieso al veel gestresster was dan nu. Zadel en hoofdstel waren eerst niet in orde. Ikke niet gezien, maar instructrice/staleigenaar wezen me er ook niet op. Nadat dit in orde gemaakt was, scheelde het wel wat. Maar toen gingen ze de wei op, en merkte ik langzaamaan steeds meer veranderingen in Prins. Hij was héél onrustig, deed met poetsen, zadel oid heel nijdig, trappen, happen en stampen en niet stilstaan.
Toen kwamen er dus nog meer paarden bij in de groep en begon de ellende pas echt. Het begon met een flinke wond op z'n been, waardoor het 2x zo dik werd. Prins dus kreupel. In de weken daarop kreeg ie steeds meer wondjes, en werd mager. Als ik 'm uit de wei haalde, liep ie zowat door me heen. De wei weer op wilde ie absoluut niet meer.
Toen kwam er een dag dat ik met 'm ging wandelen, hij was kreupel en hartstikke nerveus aan het doen, dus rijden ging toch niet. En zodra we het terrein af liepen, werd Prins ineens rustiger. Duidelijker kon het niet wezen, hij was gewoon doodongelukkig daar. Toen ben ik naar een andere stal gaan kijken, en die vond ik vrij gauw.
Nog best veel gedoe gehad om Prins daar weg te krijgen, maar ik liet 'm daar toch mooi niet staan
p de nieuwe stal schrokken zowel de staleigenaren als m'n nieuwe stalgenoten best wel van hoe ie eruit zag, geloof ik
heb me zelf ook echt heel schuldig gevoeld dat ik het zover had laten komen. Maar gelukkig veranderde prins al gauw terug in dat lieve paard waar ik een jaar geleden naar ben wezen kijken, en ik weet dus zeker dat ik een goede keuze heb gemaakt door 'm te verhuizen.
Nouja, nu blijft hij wel erg mager, dus bloedonderzoek laten doen. Maar daar kwam niets uit. Nu staat ie dus op Zupa slobber, olie en vitaminen om aan te komen