Groen is inderdaad ook erg mooi Helderrood is ook niet mijn ding
Ik vin het afhankelijk van welke tint schimmel Ik wil voor Set nog steeds een zilveren, maar die met muntjes kwam nu makkelijker uit met goud. Ik vind eigenlijk ook zilver altijd mooier dan goud maar toch bevallen mijn halsters erg goed Ik heb vorig jaar een van Brenda mogen lenen: (wat is Set nog anders hier!)
Laatst bijgewerkt door Set_Elkol op 01-08-14 14:05, in het totaal 1 keer bewerkt
De ene schimmel is zeker de andere niet! Felrood en goud op een hele witte schimmel vind ik al gauw Sinterklaas-achtig Maar donkerrood en goud kan weer erg mooi zijn.
Kabel wil ik niet, Fin is als veulen door zo eentje erg gevoelig geworden op de neus... Vind het wel erg mooi, zeker omdat de hoofdjes nog vrij smal zijn.
Ik wil ook ooit zo'n mooi halster voor Noah, maar ik moet mn geld voorlopig ergens anders aan uitgeven. Mn huis bijvoorbeeld
Ik ben zenuwachtig voor morgen!! Noah loopt op het harde een beetje voorzichtig, maar in de bak niks te zien. Afgelopen woensdag is de smid geweest, maar daarvoor had ie t ook al een beetje. Raar beest
Ik heb vandaag een poging gedaan tot opstellen, nou dat gaat wat worden morgen hoor hij gaat met zn benen allemaal op 1m2 staan, steekt zn neus in mn zak, geeft kusjes, of probeert het plasticje dat ik aan de zweep geknoopt had te pakken
En dan durf ik nog niks te zeggen over wat hij gaat doen als ie los is... optie 1. Hij kruipt in mn broekzak, of doet iig een goede poging daartoe. Optie 2. Hij draaft in een sukkeldrafje in het rond, en gaat daarna liggen rollen zodra hij ver genoeg van me af is. Optie 3. Hij stuitert vrolijk springend en galopperend door de bak heen. Optie 4. Hij doet wat de bedoeling is
Zo, Amy gaat me voorzien van twee halsters en Adje kan vaststaan, manen laten kammen met veel drama en voorste peesbeschermers verdragen productieve dag
Ik heb een behangafstomer besteld. Morgen komt ie binnen, ga ik eens een hooistomer in elkaar knutselen. Moet eigenlijk van de DA m'n hooi weken maar ik vind dat zo'n gedoe!
Ben je zo'n creabea dan Nicky? ben benieuwd, hoe lang duurt het stomen dan?
Tieneke jij bent lekker bezig geweest!! Topper
Ik ging het opstellen nog een keer proberen, nu wat serieuzer. Hij gaat nog wel iets te wijd staan, maar OMG HIJ DEED HET HIJ DEED HET!! Hals er op niet helemaal, maar wel gestrekt en mooi keel laten zien
Ik ga er niet van uit dat hij het morgen überhaupt doet maar nu weet ik wel dat ie het kan
Soms wel ja haha. Op bokt heel veel positieve verhalen over een zelfknutsel gelezen dus kan t altijd proberen. Stomen duurt een uur en dan heb je 2 porties.
Gisteren alweer een maand geleden....het blijft bizar. Onwerkelijk. Laatst reed ik op de brommer naar huis en was het net of hij naast me draafde. Heb de hele weg met het ''touw in mn hand'' gereden, zo idioot. Gisteren een ander halster voor Nas in mn tas gegooid. Eenmaal op stal drong het pas tot me door. De slobber die er nog aan zat van die dag, het halster nog op zijn maat... Het was het werk-halster, zodra hij het zag begon hij al te stuiteren van enthousiasme. Daarna werd het zíjn halster, omdat zijn andere weidehalster stuk ging. Met tranen in mn ogen de slobber er wat af gekrabt, denkend aan de emmers vol die ik hem die dag gaf. Met stukjes wortel erin, want appel wilde hij niet meer nadat ik hem de buut met appelmoes ging geven. 3 zakjes....want op minder hielp het onvoldoende. Dan weer die steek. Want wat heeft hij zijn best gedaan al die tijd. Nog steeds is het zo onwerkelijk dat hij er niet meer is. Ik zie nog steeds die witte neus, voel het zijdezachte nog steeds onder mn vingers. Ik gaf hem altijd zo graag zoenen op die zachte neus... Naderhand vertelde Danielle dat de dierenarts had gezegd dat hij een tand miste. Samen hebben we er smakelijk om gelachen, want ik weet nog precies wanneer dat gebeurd is. Hij pakte de ketting in zijn mond en die bleef hangen, ik dacht toen al dat er iets niet goed was gegaan maar nam me voor het de tandarts te laten checken. Dat is er nooit meer van gekomen, maar nu weet ik dat hij toen inderdaad een tand sloopte. Toen was het bepaald niet grappig, maar nu is het gewoon weer zo'n gekkigheidje van hem. Hij heeft ook nooit meer de ketting in zijn mond gepakt. Die keer dat ik een rotdag had en hem om de hals viel. Mijn gezicht begraven in zijn manen. Alle heerlijke geuren om me heen, en er schoot door me heen: dit is alles wat ik ooit heb gewild. En dan een ongewilde fast-forward naar die laatste dag. De dierenarts die er was, het besef dat het nu moest gaan gebeuren. Het touw aan zijn halster geklikt, hem om de hals gevallen en een knuffel gegeven van alle mensen die me gevraagd hadden dat te doen. Verbonden vanuit het diepst van mijn wezen. De laatste keer hem om de hals vallen... De laatste keer mijn gezicht in zijn manen begraven. Umoyax en boterbloemen waren altijd verbonden. Ik heb een boterbloem door zijn manen gevlochten voor ik wegging. Dat vrolijke, ongedwongen geel. Die bloemetjes die altijd overal eigenwijs de kop op steken. Ze zullen me voor altijd aan hem doen herinneren..
Awh Amy, ik voel je verdriet gewoon hier een maand geleden alweer...
Hier net terug van de eerste dag Arabissimo, topdag gehad Noah liep best fijn in de dressuur, vooral de eerste proef. Liberty, mwah hij liep flierefluitend door de bak, soms wel een stukje mooie zwevende draf maar hij keert zich zo in zichzelf, reageerde nauwelijks op het gerammel en mijn zweepje En de speed... dat was me toch gaaf!!! Jammer dat er maar een korte afremstrook was en ik dus maar voor de finish al ging remmen, maar omg wat ging ie hard!!
mooie momenten Amy, je herinneringen zijn zich van je hoofd naar diep diep in je hart aan het verplaatsen. Die waanzinnige momenten mag je nooit los laten, maar 1 ding scheelt...je zal ze nooit loslaten Herken veel van jouw verhalen in wat ik met Tag heb meegemaakt. Het vertraagde verwerken en dan de beelden die op komen. De mooiste momenten, de pijnlijkste en de raarste...in onwillekeurige volgorde.
Amy, ik weet niet goed wat ik moet zeggen... Ik weet zo goed wat je doormaakt, ik maak het ook nog elke dag door. Je kan het heel mooi omschrijven, blijf dat vooral doen, want dat kan je helpen. Mijn moeder zei me: "Loslaten is anders vasthouden." Ik denk dat je op de goede weg bent: ondanks dat het zo fel pijn doet, kan je misschien wat troost vinden in al die mooie momenten die jullie gehad hebben. En je voelt nog steeds dat hij bij je is, en hij zal ook nooit van je weggaan. Die band die jullie hadden blijft bestaan en die boterbloemen laat hij voor je groeien.