Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-11-06 15:02

Re: Arabieren Contactpaarden??

Geplaatst: 13-11-06 15:02

Heel herkenbaar ja!! Promise laat ook echt duidelijk merken wat hij wil en sinds kort hebben we er een 2e paard bij en hij laat wel heel duidelijk merken dat hij het toch echt niet goed vind als zij te veel aandacht krijgt. Hij heeft z'n momenten dan loopt hij verschrikkelijk bij me te slijmen zo van; 'Je vergeet toch niet dat ik de allerliefste ben??' Het andere moment is hij zwaar beledigt dat ik Bandit iets te veel aandacht heb gegeven naar zijn zin en kijkt hij me niet aan....

Het is zo geweldig hoe hij me alles duidelijk kan maken en wat een band ik met hem heb. Hij kan ook zo geweldig kroelen en dat heeft ie af en toe gewoon echt even nodig, dan staan we zo een half uur te kroelen met z'n hoofd op mijn schouder Lovers

Wat ook zo geweldig is, is hoe voorzichtig hij met me is. Als ik hem bijvoorbeeld met zadel rijd, wil hij er nog weleens vandoor schieten, gewoon joligheid en dat geeft niks want hij zal nooit iets gemeens doen. Maar als ik zonder zadel rijd, is hij ineens zo mak als een lammetje en schrikt hij nergens van. Afgelopen weekend waren ze op het dak van de kantine bij de binnenbak aan het opruimen, dat is normaal echt iets om van te schrikken. Maar toen ik zonder zadel zat heeft hij er nieteens naar gekeken... Zo lief en slim! Hij weet dan gewoon dat ik dan niet zo stevig zit en houd daar echt rekening mee Lovers

Met Bandit heb ik ook wel een band maar je merkt zo goed dat dat een heel ander soort paard is met een heel ander karakter. Zij is niet jaloers en zal niet beledigd zijn als ik haar wat sneller doe dan normaal. Een kroel hoeft voor haar ook niet perse, ze wil wel aandacht maar niet te lang en als je haar gewoon wat te eten geeft is het ook goed Clown

Arabieren blijven gewoon echt aparte gevallen en ik vind ze fantastisch!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-11-06 17:39

Re: Arabieren Contactpaarden??

Geplaatst door de TopicStarter : 13-11-06 17:39

Citaat:
Wat ook zo geweldig is, is hoe voorzichtig hij met me is. Als ik hem bijvoorbeeld met zadel rijd, wil hij er nog weleens vandoor schieten, gewoon joligheid en dat geeft niks want hij zal nooit iets gemeens doen. Maar als ik zonder zadel rijd, is hij ineens zo mak als een lammetje en schrikt hij nergens van. Afgelopen weekend waren ze op het dak van de kantine bij de binnenbak aan het opruimen, dat is normaal echt iets om van te schrikken. Maar toen ik zonder zadel zat heeft hij er nieteens naar gekeken... Zo lief en slim! Hij weet dan gewoon dat ik dan niet zo stevig zit en houd daar echt rekening mee

Hee.. je bent MIJN paard aan het beschrijven hoor!!! *LOL*

ik kom toevallig net bij hem vandaan (heb weer een ge-vrijdheid-dressuurd) haha, en ik ging langs buiten terug naar stal zonder zadel, alleen met halster en touwtje(want onze buitenbak ligt op 10 min. loopafstand) , en hij was zo mak als een lammetje terwijl ie normaal altijd para loopt te doen om de kleinste dingetjes -want een wit bloemetje in de berm is natuurlijk levensgevaarlijk Gestoord

- en nu liep ie alsof we alleen op de wereld waren, hij voelt het gewoon aan dat ie dan voorzichtig met me moet zijn.. heerlijk he!!

**Geplaatst**: 13-11-06 19:49

Re: Arabieren Contactpaarden??

Geplaatst: 13-11-06 19:49

Gut, waar moet ik beginnen?
Mijn eerste paard was een warmbloed. Heel tof dier. Heb veel leuke dingen met haar meegemaakt en ik vond altijd dat wij een échte band hadden. Nou die band was niks in vergelijking met die met m'n arab. Voor warmbloedeigenaren is het mss moeilijke te vatten met een band met een arab is compleet anders dan een band met een kwpn of eender welk ras. Het valt niet eens te vergelijken!
Het klinkt mss dom maar mijn arab is soms bijna menselijk. Stikbeledigd als je hem niet genoeg aandacht geeft. Samen knuffelen we ook heel wat af. Hij kan een draakje onder zadel zijn maar houdt altijd rekening met mij. Verder verdenk ik hem er ook vaak van geintjes uit te halen. Het valt niet met woorden uit te leggen maar zijn snoet spreekt boekdelen.
Zo'n band heb ik niet met mijn shet. Zij houdt ook wel van een knuffel zo nu en dan, maar ze hoeft ze niet iedere dag. Zo lang ze eten krijgt is ze tevreden.
Een arab is gewoon heel anders. En nee, daarmee bedoel ik niet alleen mijn eigen arab, maar gewoon alle arabs waar ik tot nu toe mee in contact ben gekomen (en geloof me, dat zijn er heel wat!). Het is waar wat ze zeggen: eens een arab, altijd een arab! Helaas is dit vaak moeilijk te vatten voor eigenaars van andere raspaarden.

Laatst bijgewerkt door Precious20 op 13-11-06 19:56, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-11-06 19:54

Re: Arabieren Contactpaarden??

Geplaatst: 13-11-06 19:54

Mijn arabiertje is nu 4 jaar en 2 maanden onder het zadel geweest, als ik met hem aan het wandelen ben, is hij ontzettend aanhankelijk, heeft het liefst dat ik hem op mijn rug neem. Wat me opvalt is dat ook al zijn daar andere paarden bij, hij daar totaal niet op reageert. Ze kunnen wat hem betreft zo de andere kant op racen, hij blijft bij mij! Verder is hij ook heel knuffelig, veel meer dan mijn andere paard, maar dat is dan ook weer een merrie.
Alhoewel ik hem nu pas 3 weken heb, en dus nog niet weet hoe dit gaat veranderen, heb ik niet meer contact met hem dan mijn andere paarden.

**Geplaatst**: 13-11-06 20:21

Re: Arabieren Contactpaarden??

Geplaatst: 13-11-06 20:21

Wij zijn ook besmet met het Arabieren virus,en hebben er dus twee.Ze zijn zo dol op ons,dat als alle paarden op de wei staan alleen de onze meteen aan komen rennen als ze ons nog alleen maar horen.Het is een ras waar je van houdt of niet,zo simpel liggen de zaken.Wij zijn dol op Arabieren,en zullen het zeker blijven!! Haha!

**Geplaatst**: 14-11-06 22:02

Re: Arabieren Contactpaarden??

Geplaatst: 14-11-06 22:02

Ik snap echt wat je bedoelt. Ook hebben arabieren " iets" wat andere paarden niet hebben. Ze begrijpen precies wat je bedoelt. Ik zie ook vaak dat arabieren gebruikt worden voor natural horsemanship.

**Geplaatst**: 14-11-06 23:09

Re: Arabieren Contactpaarden??

Geplaatst: 14-11-06 23:09

Tja, 'k heb ook -tig keren de domme fout gemaakt te zeggen dat Arabieren een "bijzonder" ras zijn waarna, ook ik, door anderensdenkenden (met grote tunnelvisie) tot aan de grond toe werd afgemaakt. Altijd hetzelfde excus;"Arabieren zijn zenuwen-lijers, kun je drie keer niks mee".

Ik ben 6 1/2 jaar geleden al mijn Arabieren door omstandigheden kwijtgeraakt. En ik durf eerlijk te zeggen dat dit tot op de dag van vandaag nog vreselijke pijn doet.

Mijn belevenissen met dit bijzondere ras komen overeen met wat jullie hier vertellen.
Verder vond ik het een erg bijzondere ervaring dat de merrie, die pas 8 uur daarvoor een veulen had gekregen, mij zonder problemen in de stal bij het slapende veulen liet knielen. Ik ben toen heel voorzichtig tegen het veulentje aan gaan liggen en.....pardoes in slaap gevallen. Toen ik wakker werd stond Mams met gebogen hoofd en haar oogjes half toe over "ons" gebogen te waken.

Ook heb ik ooit een dubbele stomme fout gemaakt.
k'Had een jongetje van 18 maanden wegens gezondheidsredenen van de moeder voor 8 weken bij mij in huis genomen. Op een onbewaakt ogenblik is hij aan mijn attentie onsnapt. (domme fout!)
Ik was hem dus kwijt en na zoeken vond ik hem in de stal bij één van mijn Arabische merries. (Tweede domme fout, ik had die box niet correct afgesloten). De stal was 2 uur daarvoor vers opgestrooid. Het kereltje lag in de warme hout-krullen de slaap-der-onschuldigen te doen, de merrie stond over hem heen gebogen, net alsof ze op hem lette en de wacht hield. En mijn grote Keeshond was tegen het kindje aan gaan liggen, sliep ook. Ik heb wel 10 minuten met kippevel op mijn armen, tranen in mijn ogen, van ontroering naar dit tafereel staan kijken.

Mijn beste vriendin zorgde op een dergelijke wijze voor een meisje van 4. En die kleine was totaal niet bang voor een paard. Op een prachtige warme zomeravond met zo'n mooie zonsondergang ben ik nog even gaan wandelen met één van mijn Arabiertjes, een schimmel. Gewoon, aan het halstertouw. Het meiske pakte het halstertouw ook vast en ik had nog zo iets van; niet doen, het is en blijft een dier. Maar, ik heb haar toch alleen het halstertouw laten vasthouden, er direct naast om in te grijpen. De merrie zag je gewoon veranderen vanaf het moment dat het kind alleen het halstertouw vast hield. Zo voorzichtig een stapje doen, bij elke twee stappen naar het meiske kijken alsof ze zich bewust was van de kwetsbaarheid van dat kleine mensenkind.

Het waren mijn Arabische merries die mij door hun gedrag vertelden dat ik zwanger was. Zelf was ik nog niet aan een test toegekomen. De 2 drachtige merries die ik had kwamen toen altijd héél dicht tegen mij aan staan.
Helaas 2 maanden daarna verloor ik mijn baby. Net terug van het ziekenhuis stapte ik direct het weiland weer op. De twee dames kwamen gelijk op mij af maar stopten op 2 meter afstand van mij, tegelijkertijd. Daarna kwamen ze aan mijn buik snuffelen en toen.......gingen ze in een soort van kleine cirkel om mij heen staan. De hoofdjes naar de grond gebogen. Plots besefte ik dat zij "het" voelden en voor mij rouwden. Pas toen kon ik ook huilen om mijn verlies. En werd tegelijkertijd door hen getroost toen mijn huilbui over was.

Dus, JA, voor mij zijn Arabieren echte contact-paarden. Ze voelen de zaken perfect aan. Ik heb altijd met grote verwondering gekeken hoe mijn Arabieren reageerden op kinderen. Zo voorzichtig!
En ik heb menig maal tegen de rug van een paard aan geleund mijn verdriet de vrij loop laten gaan. Altijd was de reactie dat het hoofd omgedraaid werd en een snuit tegen mijn lichaam werd geduwd. Ik heb wel eens gedacht dat zo'n Arabier dan, zonder tranen, met mij mee huilde.

Ze zijn niet alleen erg intelligent, maar duidelijk hebben ze een grote mate van (wat ik dan maar noem) "invoelings-vermogen". Empatie naar de mens dus.
En al is een paard nog zo lelijk, oud en dus doorgezakt, dan nog zijn paarden met deze bijzondere karakter-eigenschappen het kostbaarste wat je kan overkomen.

**Geplaatst**: 14-11-06 23:15

Re: Arabieren Contactpaarden??

Geplaatst: 14-11-06 23:15

@JVS: heel erg mooi omschreven, zo voel ik het ook precies. Zo'n inmens gevoel (niet te beschrijven) !
Heel jammer dat je geen arabieren meer hebt Ach gut

**Geplaatst**: 14-11-06 23:32

Re: Arabieren Contactpaarden??

Geplaatst: 14-11-06 23:32

@JVS ; echt hele mooie dingen die je beschrijft, echt ongelovelijk dat ze zoveel kunnen aanvoelen.

**Geplaatst**: 15-11-06 08:41

Re: Arabieren Contactpaarden??

Geplaatst: 15-11-06 08:41

Ik herken het inderdaad, wij hebben een kruising arabier van 1 jaar. Erg gevoelig en snel doorhebben wat je wil enz. Lekker knuffelig wil bij je in de broekzak kruipen.

**Geplaatst**: 15-11-06 13:03

Re: Arabieren Contactpaarden??

Geplaatst: 15-11-06 13:03

JVS ik weet wat je bedoeld... Ik heb me een tijdje rot gevoeld en Liekie begreep precies wat ik nodig had. Gewoon een schouder om op te huilen... alleen was het dan net andersom. Hij legde zijn hoofd op mijn schouder, en duwde zijn hoofd tegen mijn wang aan...

**Geplaatst**: 15-11-06 20:07

Re: Arabieren Contactpaarden??

Geplaatst: 15-11-06 20:07

Ik heb een volbloed arabier, dit wat jullie allemaal schrijven is zo herkenbaar ............. wat ik voel mijn paard is niet in worden te beschrijven, als ik dit allemaal zo lees wat jullie schrijven word ik gewoon helemaal week van binnen.

**Geplaatst**: 17-11-06 11:49

Re: Arabieren Contactpaarden??

Geplaatst: 17-11-06 11:49

@JVS, ik zit hier nu met kippenvel op plekken waar ik niet eens wist dat ik het kon krijgen..

Mijn Sam heb ik nu 2,5 maand. Ik noem hem al wel mijn maatje en hij maakt dingen in me los waarvan ik niet wist dat ik ze voelen kon. Hij geeft me een kick, puur door gewoon biij me te komen staan en iets uit te stralen "het is wel goed". Ik heb mijn handen vol aan hem, het is een moeilijk dier, maar alleen al het in de wei staan bij hem, geeft me zoveel adrenaline.

Hij weet ook alles. Als ik een baaldag heb, hoef ik niet bij hem aan te komen en hem zomaar even uit de wei plukken en aan de longeerlijn hangen. HO, zegt hij dan, en hij verlangt dan van me dat ik me eerst over die bui heen zet, voor ik aan hem mag komen. Hij voelt dat feilloos aan. Als ik buiten met hem ben, ziet hij dingen die mij pas veel later opvallen. Een hond, een konijn, een hobbeltje in de weg. Hij hoort alles, hij herkent zelfs het geluid van mijn auto. Hij is gewoon griezelig intelligent.

**Geplaatst**: 26-11-06 16:15

Re: Arabieren Contactpaarden??

Geplaatst: 26-11-06 16:15

Ik heb vandaag nog maar eens ervaren hoeveel contact met je een arab kunt hebben.
Ik zal het verhaal enigzins kort proberen te houden Knipoog

Wij wonen hier praktisch in het veld. De paardenwei ligt achter ons huis en daarachter ligt dus niks dan akkers, boomgaarden, kortom: veld.
Nu is hier enkele weken geleden het jachtseizoen geopend. Ik had een akkoord met jagers dat ze uit mijn wei blijven. Helaas wordt dat niet altijd gerespecteerd. Zo ook vandaag. Ik hoorde flinke schoten, die van heel dichtbij kwamen. Ik natuurlijk snel naar buiten naar de paarden (arab en shet). Ik sta bij de paarden en ineens stormt er ook konijn de wei in, gevolgd door jachthonden en er klinken schoten. Mijn arab komt voor me staan, heel dicht bij. Naarmate de konijn en honden naar de andere kant van me lopen, draait hij ook mee en blijft nog altijd dicht bij me. Met de oren naar achteren en een blik op onweer. Net alsof hij wou zeggen: Durf eens aan mijn baas te komen. Dat was zo'n fijn gevoel!

**Geplaatst**: 27-11-06 12:42

Re: Arabieren Contactpaarden??

Geplaatst: 27-11-06 12:42

@JVS; wat een mooie verhalen en zo herkenbaar.

Wij hebben onze volbloed nog maar relatief kort, sinds juni.
Bij bezichtiging bleek hij vrij schuw in zijn stal. Ik kroelde hem op zijn hals en zijn hoofdje ging mijn nek in en we werden vriendjes. Zo'n klik als er meteen was... Mijn keuze was meteen gemaakt.
Hij werd meteen op de wei gezet en kende ons nog amper, maar met veel geduld en aandacht hebben we zijn vertrouwen kunnen winnen.
Hij liep in de wei altijd achter ons aan, stap, draf, galop hij deed ook echt spelletjes. Na 6 weken in mijn bezit kreeg ik van iemand de opmerking: je kent hem zeker al van veulen af aan... uh nee, net.
Ook loopt hij rustig met ons zoontje Tom van 3,5 mee. Ik moet zijn andere moeder aan de kant sturen (want die is te nerveus dan) maar Dhari verandert van jonge spruit in een wakende bodyguard en zet geen stap verkeerd!

Na zijn verhuizing naar de opfok moest hij medicijnen, hij had vaak last van traanoogjes etc, maar de enige die aan zijn hoofd kon zitten was ik. Hij kreeg iedere dag lekkers van de eigenaresse van de opfok, maar die hoefde echt niet te proberen zijn oogjes schoon te maken. Ons ziet hij hooguit 2 keer per week...
Wanneer we aan komen rijden met de auto, gaat zijn hoofdje omhoog, oortjes naar voren en hinniken. Helemaal schattig.

We kunnen met hem lezen en schrijven, naar vreemden is hij lief, maar wel terughoudend, wanneer ik het goedkeur, allah, dan zal het ook wel goed zijn en dan tolereert hij het. Meer is het niet.

Ik weet niet of je dat contact met andere paarden ook kan hebben, maar ik weet wel dat ik al van jongs af aan een onbestemde voorkeur heb gehad voor de arab en er ook persé een moest hebben, een KWPN-er had ik niet gehoeven (zo erg is het.... Knipoog

Laatst bijgewerkt door corine1981 op 27-11-06 12:48, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-11-06 12:45

Re: Arabieren Contactpaarden??

Geplaatst: 27-11-06 12:45

Ik denk wel dat arabieren veel sensibeler zijn als wat koudbloederige paarden. Vooral in een eerste ontmoeting.

Heb je een band met je dier, dan heeft toch iedereen dat denk ik wel.

**Geplaatst**: 27-11-06 14:14

Re: Arabieren Contactpaarden??

Geplaatst: 27-11-06 14:14

ah wat leuk om dat allemaal zo te lezen.. En zeer herkenbaar.
Ik heb Sharif nu anderhalve maand, en ik vind het zó mooi om te zien hoe graag hij onder de mensen wilt zijn. Bij het begin stond hij in de wei en als ik hem dan riep kwam hij op me af gegalopeerd en stopte echt een meter voor me, dat was echt super!
En altijd als ik aan het rijden ben en er zijn mensen aan het kijken dan gaat hij het liefste erbij staan, om even een knuffel te halen. En als hij dan na het rijden aan de stapmolen staat zou hij het liefste altijd rechtdoor naar mij toe lopen, maar helaas voor hem trekt dat apparaat hem dan toch weer mee. Elk rondje dat hij dan weer voorbij komt en ik roep m, gaat ie hinniken. zo lief!! Dus ja, met mijn ervaringen nu met Sharif, en hoe ik het lees van alle andere hier, vind ik zeker dat arabieren contactpaarden zijn

**Geplaatst**: 27-11-06 22:48

Re: Arabieren Contactpaarden??

Geplaatst: 27-11-06 22:48

Jvs, Wat vreselijk mooi en ontroerend.

Mijn merrie die ik op mijn vijftiende kreeg was ook heel bijzonder, daar had ik een heel innige band mee. Ik heb echt het gevoel dat zij mij opgevoed heeft. De meeste mensen denken dat ik gek ben als ik dat vertel. Maar als ik nadenk over wat we allemaal meegemaakt hebben dan heeft ze voor me gezorgt, en me toch steeds weer uitgedaagt. Je kon er een kind van 3 opzetten en het zou veilig zijn. Het was een halve Trakhener.

Ik heb nu twee arabieren, Rabhar, een ex fok- en showhengst, en een jonge ruin, De Tarq.
Rabhar heb ik gekregen als weide-decoratie, hij was helemaal kapot gewerkt. Rabhar heeft een vreselijk rotleven gehad, hij is gewoon leeggeperst voor het geld. Hij is een heel mooi model voor mij en soms als ik op een show met schilderijen sta herkennen mensen hem, en soms hoor ik weer wat uit zijn leven .Hij is bijna structureel kapot gemaakt, hij wist niet dat grás eetbaar was. En toch is hij zó lief en vriendelijk. Hij heeft echt een hart van goud.
Toen ik een paard zocht om weer te kunnen rijden keek ik niet specifiek naar een arabier, maar alle paarden die ik zag vielen in het niet bij Rabhar. Totdat ik bij de Tarq ging kijken. De Tarq is lang niet zo subtiel als Rabhar, hij is een echte hooligan, maar ook ontzettend mens-gericht, dat merkte je al direkt. En ik had, heel vreemd, het gevoel dat hij mij wel zag zitten.
En als ik in de stal kom en eerst met een mens ga praten, dan hoor je gelijk zo'n lage gebiedende hinnik; "KOM HIER!!!" En dan kom ik natuurlijk, ik ben goed afgericht.

De Arabier is eeuwen lang op mensgerichtheid gefokt. Je mocht geen geld vragen voor een dekhengst, zodat de armste persoon zijn merrie door de beste hengst kon laten dekken. En een hengst die een lief en intelligent karakter doorgaf werdt heel hoog ingeschat. Heb ik eens gelezen.

**Geplaatst**: 27-11-06 23:12

Re: Arabieren Contactpaarden??

Geplaatst: 27-11-06 23:12

Nou dat is duidelijk!

Mooie verhalen en ook ik ben er stellig mee eens dat Arabieren contactpaarden zijn. Dat hebben de Arabieren die in mijn leven zijn gekomen wel bewezen... Ik heb voor mijn huidige Arabier, een bijzondere Arabische hengst mogen meemaken, twee jaar lang stond hij bij mij op stal. Het was (is) een hengst, dus hij kon wel eens rare fratsen uithalen, maar NOOIT gemeen. Hij was altijd in voor een lolletje. Wat mij het meeste bijbleef, en wat voor mij benadrukt dat ze zo bijzonder zijn, was tijdens een alledaagse trainingsuurtje onder het zadel. We gingen toen net van hand veranderen, alles ging goed, totdat hij schrok van een opvliegende vogel. Hij viel naar voren en ik viel over hem heen, op de één of andere manier kwam ik onder hem terecht. Hij stond toen heel voorzichtig op, met steeds zijn hoofd naar mij toe gedraaid. Het lieve dier stond op zo'n ongelukkige wijze om niet op mij te staan. Toen ik mij eronder vandaan rolde durfde hij pas te bewegen. Ook met mijn Ticaatje heb ik veel hartverwarmende dingen mogen meemaken. Ze trekt enorm naar me toe en is altijd gefocussed op mij Lovers

. Zodra ik haar staldeur opendoe, legt ze altijd haar neus in mijn nek of hoofd Haha!

. Ook wordt ze los gelongeerd zonder tuig of lijn in een 20 X 40 bak, zodra ik naar haar toe draai en haar roep, loopt ze direct naar me toe. Ze begrijpen de kleinste aanwijzingen... Ik ben zo verliefd op haar Lovers

Voor mij NOOIT meer wat anders dan een Arabier!

**Geplaatst**: 28-11-06 00:14

Re: Arabieren Contactpaarden??

Geplaatst: 28-11-06 00:14

Bijzondere dieren zijn het:heb er weinig woorden voor:)
Als Barc ergens last van heb zelfs maar een klein wondje dan laat hij dat duidelijk merken.
Hij gedraagd zich dan net iets anders kwa lichaams taal naar mij toe dan normaal.
Sommigen mensen roepen dan dat zo paard kleinzeerig is:
Ik noem dat communicatie.....

heb het weleens vaker gezegt:sinds ik met deze dieren omgaat,ben ik ook meer gaan luisteren naar andere paarden en hun lichaams taal...en daar kan je meer uithalen dan sommigen mensen helaas beseffen

**Geplaatst**: 01-02-07 21:07

Re: Arabieren Contactpaarden??

Geplaatst: 01-02-07 21:07

Ik weet dat je oude topics niet omhoog mag halen, maar goed, ik doe het toch Vork

Ik heb sinds een week of 6 ook een arabiertje, een 3kwart tenminste.
Hij heet Boy & is 13 jaar.

Tot nu toe is hij wel braaf, maar onze karakters botsen onwijs. Ik denk dat als we door elkaar heen prikken we echt een goede band kunnen krijgen, maar ik heb echt geen flauw idee hoe ik dat aan moet pakken.
Het rijden heeft zijn pieken, maar vooral zijn dalen.
Hoe hebben jullie het contact met je arab aangepakt?

**Geplaatst**: 01-02-07 21:39

Re: Arabieren Contactpaarden??

Geplaatst: 01-02-07 21:39

Lauss, probeer eens wat grondwerk, vinden ze leuk en is erg effectief!

Dhari moest draven met de NH instructrice maar ik bleef achter hem staan. Nou, mooi niet he, oren in de nek, srtompelend pasje voor pasje, maar een fatsoenlijke draf kwam er niet uit... Moest ik weer meerennen Haha!

En dan ben je zo trots als eigenaar, haha

**Geplaatst**: 01-02-07 21:44

Re: Arabieren Contactpaarden??

Geplaatst: 01-02-07 21:44

Ben ik het helemaal mee eens, grondwerk is leuk, en je kan daar ook de discipline heel goed mee vastleggen. Is bij mijn twee dominante Arabieren heel belangerijk en hulpzaam.

**Geplaatst**: 01-02-07 21:55

Re: Arabieren Contactpaarden??

Geplaatst: 01-02-07 21:55

hoe kan je het beste beginnen met grondwerk?

**Geplaatst**: 02-02-07 10:33

Re: Arabieren Contactpaarden??

Geplaatst: 02-02-07 10:33

Lauss schreef:
Ik weet dat je oude topics niet omhoog mag halen, maar goed, ik doe het toch

Ik heb sinds een week of 6 ook een arabiertje, een 3kwart tenminste.
Hij heet Boy & is 13 jaar.

Tot nu toe is hij wel braaf, maar onze karakters botsen onwijs. Ik denk dat als we door elkaar heen prikken we echt een goede band kunnen krijgen, maar ik heb echt geen flauw idee hoe ik dat aan moet pakken.
Het rijden heeft zijn pieken, maar vooral zijn dalen.
Hoe hebben jullie het contact met je arab aangepakt?

Dat contact is er, of is er niet.
Als het er niet van het begin af aan was, heeft jouw paard niet jou als nieuwe eigenaar uitgekozen, maar jij hem...