Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Voel me fysiek vrij goed, maar de vermoeidheid is een kleine ramp. Vandaag bijna weer op het werk in slaap gevallen
Wat ik je ook al via PB zei is dat haar graasvoetje inderdaad hoogstwaarschijnlijk niet erfelijk is, maar het verhaal van de vorige eigenaresse en de fokkers liggen gewoon best wel uit elkaar. Ik denk dat niemand daar goed over kan oordelen want ik denk dat in beide verhalen wel een kern van waarheid zit, maar aangezien het (misschien) wel jouw paard wordt zou ik dat wel laten onderzoeken door een onafhankelijke dierenarts en/of hoefsmid. Gewoon voor de zekerheid, dat je straks niet onverwacht hoge kosten hebt aan behandeling en/of een paard met pijn. Maar verder: leuke merrie en hoop dat ze je veel geluk gaat brengen!

Vond ik een leuk complimentje. Mish was heel open en nieuwsgierig naar ze, dat was leuk om te zien.
Maar ik weet wel dat het een schat van een merrie is, leuk dier.
Hij ondergaat iedere dag mijn ingevoerde oren therapie, ik wilde van de zomer te snel met zijn oren en dat vond ie niet zo leuk. Het gaat steeds beter, mag er steeds langer aanzitten maar geloof niet dat het zijn hobby gaat worden
Het is wel heel leuk om te merken wat werkt en wat niet werkt, dat zijn bij Jas weer hele andere dingen als bij Moyo. Hij laat aanraking van zijn oren bijvoorbeeld veel beter toe als ik hem eerst lekker heb gepoetst, is hij volkomen ontspannen en dan gaat het veel beter. Hij kan nu netjes stappen aan de longe en vandaag heeft hij zijn eerste drafpasjes aan de longe gezet. Doe het rustig aan hoor, soms één keer in de week en soms één keer in de twee weken, net waar ik zin in heb. Jas vindt het bijvoorbeeld spannend om nieuwe dingen te leren, zoals in stap aan de longe, dat snapte hij in het begin niet zo goed en dan is ie even helemaal in de knoop met zichzelf. Bij hem werkt het heel goed om hem eerst wat denkwerk te geven met balkjes en als hij dan "zen" is, nog even aan de longe te doen. Moyo is heel anders, die moet eerst echt even zijn ei kwijt voordat hij zich kan concentreren op balkjes en grondwerk en heeft veel variatie en uitdaging nodig anders verveelt hij zich al snel.En verder is hij kleuter en mag hij ook nog wel even kleuteren

(denk dat je gelijk hebt hoor maar ben gewoon benieuwd in jouw inzicht
)
Ben wel benieuwd naar wat wel en wat niet werkt? Zaartje vindt aanraking aan d'r oren ook niet je van het, dus probeer steeds onder t kriebelen door ff snel een aai zodat ze t bijna niet doorheeft.
Idd, waar gaat t over?
) 
Hij vindt het vastpakken van z'n oor al helemaal niet leuk dus daar zijn we nog niet, maar zoals ik zei: ik doe meestal eerst even lekker poetsen. Alledrie onze paarden zijn niet echt van het knuffelen maar Jassie kan wel heel erg genieten van lekker een half uur poetsen, dan is ie lekker ontspannen en kan ie het beter handelen. Moyo z'n oren mag je gewoon aanzitten maar hij is zo'n paard dat na een tijdje poetsen duidelijk maakt: "nou, zijn we nou al klaar of hoe zit het?", gaat dan lopen draaien en moeilijk doen, mocht dat in Jas z'n geval zo zijn, zou ik op dat moment niet ook nog eens aan zijn oren beginnen. Ik begin meestal op z'n hoofd te kriebelen en dan langzaam richting z'n oor, maar ik haal pas m'n hand weg als hij ontspannen is (kan er nog net bij als ie heel boos z'n hoofd omhoog doet
) Of ik leg m'n hand achter z'n oor en ga van daar uit naar z'n oor toe. We zijn al een eind gekomen want Jassie verdroeg in het begin niet eens een halster achter z'n oren, maar dat laatste stukje... heb ook weleens gehoord dat bach druppeltjes schijnen te werken, misschien ook het overwegen waard.
Denk dat zij toch iets dominanter zijn? Jassie vindt nieuwe dingen gauw spannend, maar probeer een balans te vinden tussen rustig blijven en het principe niet zeiken. Een enkele keer wordt hij ook wel boos hoor maar dat komt dan meestal voort uit miscommunicatie en niet uit drammen. Ik weet niet, ik denk gewoon dat Mish ook zo is, maar misschien komt dat ook door het feit dat Jas en Mish eigenlijk beide nog niet zoveel kenden toen ze op ons pas kwamen en dan bouw je toch wel een speciale band op met z'n dier. Maar Moyo en Asi zijn ook hele leuke paarden, en ook echt leuk om mee te nemen ergens naartoe. Suus heeft me een soort van overgehaald om mee te doen aan de trainingsdag van de DAWRA, maar ik twijfel of ik dat al wel moet doen met Jas, echt géén idee hoe hij daar op gaat reageren (eigenlijk is dat het hele probleem want dan weet ik niet wat er gaat gebeuren en daar kan ik niet zo goed tegen haha) terwijl toen we Moyo de eerste keer ergens mee naartoe namen ik me echt totaal geen zorgen maakte. Jeutje wat een pleidooi vandaag maargoed, tot zover het leven van onze rarebieren 
Leuk dat Jas zo kan genieten van poetsen. Moyo is een stukkie ongeduld!
Volgens mij vindt ze het niet per se een probleem dat ik eraan zit, maar vindt ze het gewoon een naar gevoel. Achter d'r oor is dan weer helemaal prima, want dat is voorkeurs-kriebelplekje no. 1.

Terwijl ik me kan voorstellen dat een typetje als Asiyah/Moyo daar veel relaxter onder is. Die maken zich volgens mij niet zo snel erg druk
Is ook best fijn op z'n tijd hoor, kun je fijn ontspannen je ding doen zonder je zorgen te maken.
En omdat Set zo doet heb ik bij Ilya vanaf dag 1 aan zijn oren gezeten. Bij Set kan ik het hoognodige wel doen maar omdat ik verder niet hoef te toiletteren laat ik haar maar. Maar ik snap jou ook heel goed en ik zou het ook zeker blijven oefenen.
Maar het is wel erg handig als een paard overal aangeraakt kan worden. Set had ook een hekel aan uier-aanraking, dat heb ik tijdens de dracht tot in den treure geoefend. Ik bedenk me nu dat ik volgens mij al veel normaler haar oor vast kan pakken dan toen ze net kwam dus of ze oud en wijs wordt of wel degelijk wat geleerd heeft haha

lukt je altijd geweldig!