Haha, nou tis niet dat ik heel de middag op stal blijf hangen hoor Maar zit er in het weekend gemiddeld wel uurtje of 2 tot 3 per dag.
Moest gisteren wel lachen, was de wei aan het uitmesten en Djuun dr vriendje kwam ff knuffel halen. Heel lief enzo, maar daarna ging hij met de kruiwagen lopen klieren, dus toch maar even vriendelijk doch dringend verzocht om ergens anders te gaan spelen. Djuun staat me dan keihard te negeren, want "ik heb toch al gewerkt". Toen ik dr nog ff aaitje ging geven voordat ik wegging, ging ze extra hard grasjes eten Draait ook maar om 1 ding uiteindelijk hè
Als het goed is hebben ze vannacht binnen gestaan, ook wel beter ook met dit weer. We hebben twee veulens ook op stal en om die kunnen qua weer toch wat minder nog hebben dan die doorgewinterde volwassen paarden. Weiland en bak zullen wel zwembad zijn, maar de roundpen ligt altijd goed, dus hoop daar ff in te kunnen rijden.
Barcelano
Berichten: 3724
Geregistreerd: 21-10-04
Woonplaats: Dordrecht
Geplaatst: 24-06-12 11:48
Haha je merkt pas hoe hard hier geluld wordt als je zelf weinig tijd heb
Ik doe medicatie verpakken. Je werkt je bij dit werk op. Ze maken ook mediciatie.
Montoyo gister gereden....Nou ja 4 rondjes en toen maar gestopt. Waarschijnlijk een zadel probleem en daardoor reageert hij. In stap is er namelijl bijna niks aan de hand maar zodra je gaat draven bouwt hij een bepaalde spanning op die niet Montoyo eigen is. Terwijl normaal een draf spanning kan afvloeien.
Dus heb de zadelmaker gebeld die moet ik volgende week terug bellen
Nee, absoluut niet. Maar paarden die rondgeribt zijn en weinig schoft hebben, daar is het moeilijker om een passend zadel voor te vinden. Denk ook aan fjorden, hafjes, ijslanders etc. Maar ben er ook van overtuigd dat er veel paarden zijn die met een slecht passend zadel rondlopen
Weet ik niet, ik denk alleen dat er gewoon meer gevallen zijn die met een net-niet of totaal-niet zadel oplopen. En veel paarden zijn erg hard voor zichzelf.
Djuun is trouwens wind en regen proof Eerst even in de roundpen gereden, daarna touwtje er aan en rondje buiten gedaan. Zelfs nog stukje gedraafd (mn moeder stelde het zelf voor om stukje ernaast te rennen). Megábraaf, was daarna helemaal vrolijk, omdat ze mocht draven Volgende keer pakken we de fiets
Haha, die had ik al lang hoor, maar ze maakt me elke keer weer opnieuw zo blij
Moet eerlijk zeggen dat ik er een zwaar hoofd in had of we ooit nog een paard zouden tegenkomen die net zo geweldig of misschien beter was dan Darmoor. Maar Djuun komt daar toch wel heel dicht bij in de buurt Dar had wel dingen die ik ook terugzie bij Djuun, maar Djuun kan ook weer echt anders zijn ook. Maar toch, ben zo blij met dat lekkere ding Zal er echt voor geen goud meer kwijt willen.
heerlijk is dat gevoel he, pony is voor mij ook waanzinnig alles kan echt nog veel verliefdere kriebels van hebben dan voor m'n ventje...gelukkig begrijpt hij het
Vorig jaar heb ik mijn andere grote liefde weggebracht, vraag me ook af of er ooit ene paard zal zijn die net zo speciaal en zacht was als zij...Hoop het niet
Het is wel grappig om te zien dat hoe dol jij op je paard kan zijn, hoe sommige mensen dat zo niet kunnen begrijpen. Andersom trouwens ook. Heb me bij sommige ex-stalgenootjes echt afgevraagd hoe ze ooit met dát paard zijn thuisgekomen
Moet ook wel zeggen dat ik eerder op een karakter afga, dan op uiterlijk
Woogy
Berichten: 8286
Geregistreerd: 06-01-03
Woonplaats: Bellingwolde
Geplaatst: 24-06-12 15:56
had ik ook...sterker nog 's morgens zeiden ze tegen mij 'die vos is een leuk rijpaard voor jou!' 'Wat moet IK met die stomme stink arabier?' na aandringen toch maar erop gaan zitten en na een half uur kwam ik terug op stal 'en? Ging alles goed? Was ze braaf?' 'Wat moet ze kosten?' Was verkocht vanaf dag één. daarna een half jaar pure rotte ellende meegemaakt. elke dag eraf knallen als we gingen rijden etc. Ik werd helemaal gek van haar tot ik ineens overtuiging vond ben erop gaan zitten en ben gaan rijden en sinds die dag kan ik niet meer zonder haar
Tot dan toe was mijn ideale paard een engels volbloed man, hengst of ruin. Voorkeur voor iets donkers...uiteindelijk heb ik een zwart bruine volbloed merrie gehad dus een deel van dat verhaal klopte alsnog
Sieltjuh
Berichten: 11644
Geregistreerd: 30-05-02
Woonplaats: Oost-Souburg
Geplaatst: 24-06-12 16:16
Voor Darmoor hebben we een fjord gehad en heel kort een KWPN tuiger-type gehad. Afijn, door omstandigheden ging dat niet zo lekker en hebben we fjord ingeruild voor KWPN bij de bekende en beruchte handelaar uit West-Brabant Afijn, KWPN uiteindelijk verkocht, was eigenlijk wel een zielig verhaal, want was enorm kopschuw, denk wel eens goed geslagen, maar toen gewoon niet hét paard voor ons. Uiteindelijk trouwens gehoord dat hij hier eindje vandaan in pension op een manege staat en het enorm goed deed, dus dat is wel fijn te horen Maar goed, toen wilde we dus een bráve merrie (we hadden het gehad met de mannen ). Eerst toen naar een bonte merrie (gok welsh/arabier iets in die trant kruising) wezen kijken. Heel leuk en lief ding, maar echt te klein voor mij. Was toen nog geen 14 en ging daar echt uitgroeien. Toen doorgereden naar Dar en ik was vanaf dag 1 echt verkocht. Ondanks dat ze met proefrijden eigenlijk best stout was, was ik gelijk weg van dr. Wel een rotperiode gehad waar ik niets met dr kon, omdat ze me verschrikkelijk aan het uitproberen was. Daar ook doorheen gekomen (door een keer onwijs uit mn vel te springen ) en daarna het meest geweldige paard ooit gehad Wel hele diepe dalen gehad wat betreft blessures Ze had gewoon slechte benen en daar heeft ze heel veel pech mee gehad. Uiteindelijk jaren een blessurepaard gehad. We wisten al wel, dat als er een tweede bij zou komen (wat dus eigenlijk voorjaar 2011 de bedoeling was), dat het waarschijnlijk een arabier zou wezen. Daar herkende war Darmoors karakter zo in. Helaas geen tweede geworden, omdat we Dar in augustus 2010 hebben moeten laten inslapen Mis haar soms echt enorm, zeker als ik foto's bekijk. Een tweede Dar is er niet, maar Djuun heeft wel het gat wat ze achter liet heel goed gevuld
heel bekend. Mijn volbloed was mijn vriendin, lastig en eigenzinnig maar zo'n groot moedig hart. Ze deed alles voor ons omdat wilde, als ze dat niet zag zitten deed ze alles behalve meewerken Inderdaad ook van blessure naar blessure en uiteindelijk het verlossende woord moeten uitspreken. Doet me nog elke dag zeer maar ze leeft voort in mijn hart We hebben haar verjaardag immers ook gevierd alsof ze er was. Paarden zijn geweldig, en wat ze met ons kunnen doen is volstrekt uniek. We doen immers ook alles voor onze vrienden omdat ze uiteindelijk soms wel meer voor ons betekenen dan familie leden
En toch durf ik niet te zeggen of ik meer moeite zal hebben met het inslapen van mn paard of van mn kat. Spirit (mn kat dus) is wel hele dagen om me heen als ik thuis ben. Denk dat dat een groter gemis zou zijn...
is toch moeilijk voor te stellen. We hebben er toen maanden naar opgeleefd maar toch met de lege trailer naar huis was niet op voor te bereiden. Nog elke dag mis ik haar in de paddock, lijkt haast niet compleet zonder haar...