Maar de moeder en andere dochters zijn idd niet vertrokken omdat ze zo lief waren.

Overigens is het behoorlijk hormonaal gerelateerd aan een dominant karakter. Zo lang ze drachtig is is ze poeslief. Haar kinderen heb ik ook weinig mee te doen in de omgang behalve dat ze stuk voor stuk zich wel de baas willen voelen in de wei.
Lucky is super braaf maar van jongs af de baas geweest in de wei. Dan merk je toch dat ze zich later moeilijker geven wilde.
De tweede Bibi (vos) was ook de baas over haar weidemaatje. Om die reden heb ik haar samen gezet met moeders waar ze heilig ontzag voor heeft.
De jongste groeit nu mooi in de koppel en huppelt overal vrolijk tussen door en is niet bang aangelegd.