Ik heb even een stukje van een verhaal geschreven, willen jullie het even beoordelen? 
Kerstdagen zijn het ergst. Wanneer ik de hele dag ‘gezellig’ met de familie beneden moet zitten. Dan wrijven ze het er lekker in, ‘Heb jij nog geen vriendje Christina? Het wordt zo onderhand wel eens tijd hè?’ Haha, wat grappig zeg. Ik heb geen vriendje. Nou en? Dat moet ik toch zelf weten, maar bij ons in de familie leek het zo onderhand wel taboe. Mijn 2 oudere zussen van 21 en 24 waren beide getrouwd, en met kerst kwamen ze gezellig met hun echtgenotes bij ons de feestdagen doorbrengen. Al dat geklef, daar hield ik niet van. En mijn kleinere zusje van 13 had deze kerst ook een vriendje. Serieus, zelfs mijn 2 jaar jongere zusje had een vriendje! Nou deden zij de hele dag niet meer dan een beetje verstoppertje doen, en buiten voetballen, maar toch.. Ik voelde me afentoe best een buitenbeentje. Ik had nog nooit een vriendje gehad. Er was wel eens een jongen geweest die me gevraagd had, maar ik ga geen verkering voor de lol nemen. Mijn moeder vond het maar niets, 15 jaar en dan nog geen vriendje.. Ik had wel een jongen die ik leuk vond. Nouja, meer dan leuk eigenlijk. Milano was zijn naam, en hij zat bij mij op school. Ik kende ‘m niet zo goed, maar hij had wat leuks. Ik praatte afentoe met ‘m, als ik hem tegen kwam op school, maar meer dan vrienden waren we niet.
En daar zit ik dan weer, tussen die gekke familie van me. Mijn ouders zijn het eten aan het voorbereiden, samen in de keuken, en op de bank zit mijn oudste zus Rochelle met haar man Nick, samen naar een of andere zwijmel-kerst film te kijken. Vast weer zo’n chliché film. Waar mijn andere zussen Janneke, de oudste, en Marieke, de jongste, zijn, weet ik niet. Vast buiten ofzo, aan het wandelen met hun vriendjes. Het heeft immers net gesneeuwd, en de wereld is prachtig wit, alhoewel je daar ook niet veel van ziet, want het is donker. En ik zit in m’n eentje op een stoel te kniezen. Ik besluit maar naar boven te gaan, daar is allicht meer te beleven dan beneden. Gelukkig heb ik een eigen computer, waar ik dan ook veel gebruik van maak. Ik start msn op, in de hoop dat Milano online is. Zodra ik online kom, beginnen er gelijk 2 mensen tegen me te praten. Ik grinnik, er zijn toch nog wel mensen die me waarderen. Eddy, mijn beste vriend wenst me een vrolijk kerstfeest. De andere die tegen mij praat, is tot mijn grote vreude Milano.
». DJ Milano in tha house zegt: Hee Chrissie!
(F) - Chris zegt: Hey Milano 
». DJ Milano in tha house zegt: Vrolijk Kerstfeest enzo hè? 
(F) - Chris zegt: Dankje! Jij ook!
(F) - Chris zegt: Nog iets leuks gedaan?
». DJ Milano in tha house zegt: Ja, ik ben naar De Efteling geweest, was wel lol.
(F) – Chris zegt: Oh, daar ben ik al zo’n tijd niet meer geweest, dat is echt leuk hè?
». DJ Milano in tha house zegt: Ja, echt wel. Ik neem je wel een keer mee, haha!
(F) – Chris zegt: Haha, is goed, graag zelfs!
». DJ Milano in tha house zegt: Maarre, m’n moeder roept, etenstijd..
(F) – Chris zegt: Eetsmakelijk
». DJ Milano in tha house zegt: Dankje, ‘k spreek je nog wel hè, (K)
». DJ Milano in tha house is uitgelogd.