Mijn beurt daarna weer gezellig in de boeken vliegen
Over Olaf: Olaf is mijn 3 jarige boule de berlin (jammer genoeg ook bijna zo rond ) Hij is mijn absolute hartedief! Af en toe zou ik hem wat doen en hij heeft mij al meer dan eens op stang gejaagd, ik heb er zelfs bij momenten aan gedacht hem te verkopen! Maar general weet ik dat dat waarschijnlijk nooit zal gebeuren. Ofschoon de bijtwonden en blauwe plekken die ik al aan hem heb overgehouden, we horen gewoon bij elkaar en we hebben een band dat niemand kan doorbreken . Olaf is nu eenmaal een enorm paard dat zijn kracht niet kent en ook niet bepaald de rustigste is, en hij schrikt ook meerdere mensen af, maar als het met hem klikt, is hij het beste paard dat je je kan inbeelden! Wat hij ook misdoet, je kan hem straffen maar dan bekijkt hij je met z'n gekke kop en dan moét je hem gewoon vergeven We're the perfect couple
ik heb ook een fjordje. baya ze is bij mij van toen ze ongeveer 6 maanden was nu is ze intussen 6 jaar, ze heeft een hekel aan dressuur ,maar af en toe zet ik haar toch aan het werk. buitenritjes zijn voor haar het einde, spijtig dat we geen bos op wandelafstand hebben, anders waren we veel meer hier te vinden. ze is 1m48 en papa is susar
nou dan moet ik er ook maar aan geloven he... Mijn oom heeft fjorden gefokt, maar dat staat nu op een laag pitje want Kay wilde niet drachtig worden vorig jaar en Nono is een ruin dus dat gaat een beetje moeilijk haha De foto's staan ook in mijn profiel maar ja, 2 fjordjes dus genaamd Kay (merrie) en Nono (ruin v Asterix). Ze hebben allebei dezelfde mamma, Anoeska. Kay met mijn zusje: en Nono en ik: Ze hebben een hekel aan rondjes hobbelen in de bak maar buitenrijden vinden ze het einde, helemaal een wedstrijdje crossen tegen elkaar! Ze kunnen absoluut niet meer zonder elkaar, helemaal nu Odette (dochter van Kay van sebastiaan) afgemaakt is vanwege hoefbevangenheid. Nono heb ik zelf ingereden en we hebben ook echt een band, ook al kan ik er niet meer zo vaak heen. Dat is echt zo apart, hij wijkt dan ook niet meer van je zij als je er bent. Fjorden zijn the best! en ik zou eigenlijk nooit meer anders willen
Dan moeten mijn fjordjes er ook maar even bij!! Ik begin met Jeskim, ik heb haar nu ong. 3 of 4 jaar.. Het is geen jonkie meer, maar ze doet het nog zeer goed voor een 17 jarige!! Afgezien van haar fokbuikje heeft ze nog wel een jong voorkomen!! Haar vader is Zidar en haar moeder is Udri. Ze heeft meerdere veulens gehad maar waar ik van weet zijn de merrie Reykjagaard, Ytorro, Nog een merrie met de Z en natuurlijk Bente!!
Toen ik haar kocht was ze helaas een beetje verwaarloosd, er liep al bijna een jaar een veulen bij, ze had de poep nog in haar oren zitten en er was al lang niet meer op gereden. Nu gaat het redelijk goed, al kun je merken dat ze van rijden weinig snapt, ze kent bijna niets, maar het gaat redelijk goed. Natuurlijk heb ik toen ik haar kocht haar schaamteloos verwend en daar pluk ik nu nog dagelijks de vruchten van , maar goed..
En dan heb ik natuurlijk nog mijn kleine Bente, ze is nu net een jaar oud en is een dochter van Jeskim en Anton. Ze is vrij ondeugend, maar ze laat heel veel dingen toe. Ik kan in het land als ze los staat gewoon haar hoefjes optillen e.d. en ze vind het allemaal prima. Ze zal nog wel even hard moeten leren, want ik heb weinig met haar geoefend met aan het touw lopen, wat ze na een poosje veulenweide, met o.a. Benz van Bella, helemaal is verleerd. En ik ga 26 Juli, op mijn verjaardag, met haar naar de keuring in Oldeberkoop. Vorig jaar heeft ze een B premie gehaald, eens kijken wat ze nu zeggen..
Nou, daar kom ik dan ook maar met m'n (veelste dikke) Fjordenruin..
Naam: [naam] (zo werd ie door de manege altijd genoemd, stamboeknaam weet ik niet) Geslacht: Ruin Leeftijd: +/- 11 jaar Schofthoogte: +/- 1.35 (het is een behoorlijk kleine fjord)
Afstamming weet ik helaas niet..
Ik weet dus dat hij veel te dik is. Daar hoef ik verder geen commentaar over. We willen er ook wat aan gaan doen
Pjelk hb ik leren kennen als een erg schattig Fjordje die in person stond in de manege. Ik vond hem meteen al leuk met zijn olijke koppie en zijn woeste omvallende manenbos. Toen ik hem ook nog mocht verzorgen omdat zijn eigenaar niet zoveel tijd had was ik helemaal in de wolken. Dat heb ik een jaar gedaan tot de eigenaar hem weg wilde doen en ik hem kon kopen! Nu is Pjelk alweer bijna 5 jaar van mij. Ik heb van alles met hem gedaan: voltige, dressuur, springen. Nu beperken we ons even tot Parelli en buitenrijden maar dat bevalt erg goed. Pjelk is echt zoveel leuker geworden de laatste jaren. Van een erg onzeker paardje is hij nu één geworden die toch steeds meer uit zijn schulp durft te kruipen en het ook steeds leuker vind contact te zoeken.
Een al wat ouder dressuur plaatje. Dit hebben we jaren met plezier gedaan. En misschien dat we er, als we wat verder zijn met Parelli, ook wel weer mee beginnen.