Mijn lieve, ondeugende, acht jarige, verzorgpaardje (merrie) heet: Sietske.
Toen haar eigenaresse haar net had, dacht ik, iel... Sietske? Ik vond het echt lelijk. Maar nu, Sietske is Sietske. Het past bij haar. Het hoort bij haar. Ik vind de naam trouwens ook helemaal niet lelijk, weet niet wat me bezielde. Vind het wel grappig en lief.