Lieve Bokkers,
Ik moet mijn verhaal toch echt even kwijt! Zoals sommige van jullie al zullen weten ben ik nu ondertussen al 8 maanden ziek.. Het verhaal hiervan kun je vinden in dit topic: [MWS] Na 6,5 maand ziek zijn, te horen gekregen, ongeneselijk ziek ..
Zelf leek het voor mij een droom om ooit weer in het zadel te kunnen stappen om te gaan rijden op Arma mijn lieve verzorg hafje.
Maar nu uiteindelijk begin ik steeds positiever te worden ondanks de tegenslagen die ik telkens krijg en dus is vandaag de dag aangebroken!
NA 8 MAANDEN HEB IK WEER GEREDEN OP ARMA!!
En ja, je kan wel zeggen dat ik er enorm blij om ben en enorm trots dat ik deze stap heb weten te maken. Met als gevolg, heel veel pijn in mijn gezicht en ik voel me rotter dan rot. Maar ik kan gelukkig wel zeggen dat ik het weer geprobeerd heb!
En volgende week ga ik gewoon weer!!
Okee, nu ben ik wel even een stukje verschuldigd over hoe het gegaan is!
Ik had Arma geborsteld en opgezadeld, ik klom erop alsof ik het nog dagelijks deed! Ik begon met een lekker lang teugeltje stappen omdat Arma ook 8 maanden niks gedaan heeft. Arma vond het raar dat ik eerst heel ruim en uitgebreid ging stappen, ze wou meteen aan het werk! Ze zocht me hand op en als ze die had probeerde ze aan de teugel te gaan lopen.. Maar ik wou dit niet omdat ik beng ben dat ze anders spierpijn krijgt en ik wou het ook lekker rustig houden voor mezelf!
Na zo ongeveer een kwartiertje gestapt te hebben ben ik een beetje gaan draven met een licht contact op de teugels. Het draven ging voor mij niet zoals verwacht. Na 8 maanden ben ik het gewoon bijna verleerd! Ik moet mijn plek weer zien te vinden in het zadel. En voor Arma was het ook niet makkelijk ze snapte er niks van! Dus we moeten samen weer even ons plekje samen vinden!
Na een tijdje draven nam ik wat meer contact op de teugels, Arma wou weer meteen in een krul gaan lopen, wat ik nog steeds niet wou! Uiteindelijk hebben we nog een paar rondjes lekker gedraafd, en lekker uitgestapt! (ik heb Arma bewust niet aan het echte werk gezet omdat ik dit samen met haar langzaam aan opbouwen wil.)
Zelf heb ik hier een heel goed gevoel over. Het ging goed ik ben heel trots! Volgende week wil ik nog een keertje bij Arma in de bak gaan rijden. En als dat goed genoeg gaat naar mijn zin dan gaan we op vrijdag weer naar de les!!
Ik heb ook nog een aantal foto’s om te laten zien! Hier vraag ik geen negatief commentaar op! En ook op de kleine puntjes wat ik verkeerd doe wil ik niet op gewezen worden! Want voor mijn gevoel reed ik weer voor het eerst! En ik weet dat ik aan sommige dingen moet werken!!
1.
2.
3.
4. Nog een foto voor ik haar weer op de wei ging zetten.

Bedankt voor het lezen! laat gerust een reactie achter!!
Ik moet mijn verhaal toch echt even kwijt! Zoals sommige van jullie al zullen weten ben ik nu ondertussen al 8 maanden ziek.. Het verhaal hiervan kun je vinden in dit topic: [MWS] Na 6,5 maand ziek zijn, te horen gekregen, ongeneselijk ziek ..
Zelf leek het voor mij een droom om ooit weer in het zadel te kunnen stappen om te gaan rijden op Arma mijn lieve verzorg hafje.
Maar nu uiteindelijk begin ik steeds positiever te worden ondanks de tegenslagen die ik telkens krijg en dus is vandaag de dag aangebroken!
NA 8 MAANDEN HEB IK WEER GEREDEN OP ARMA!!
En ja, je kan wel zeggen dat ik er enorm blij om ben en enorm trots dat ik deze stap heb weten te maken. Met als gevolg, heel veel pijn in mijn gezicht en ik voel me rotter dan rot. Maar ik kan gelukkig wel zeggen dat ik het weer geprobeerd heb!
En volgende week ga ik gewoon weer!!
Okee, nu ben ik wel even een stukje verschuldigd over hoe het gegaan is!
Ik had Arma geborsteld en opgezadeld, ik klom erop alsof ik het nog dagelijks deed! Ik begon met een lekker lang teugeltje stappen omdat Arma ook 8 maanden niks gedaan heeft. Arma vond het raar dat ik eerst heel ruim en uitgebreid ging stappen, ze wou meteen aan het werk! Ze zocht me hand op en als ze die had probeerde ze aan de teugel te gaan lopen.. Maar ik wou dit niet omdat ik beng ben dat ze anders spierpijn krijgt en ik wou het ook lekker rustig houden voor mezelf!
Na zo ongeveer een kwartiertje gestapt te hebben ben ik een beetje gaan draven met een licht contact op de teugels. Het draven ging voor mij niet zoals verwacht. Na 8 maanden ben ik het gewoon bijna verleerd! Ik moet mijn plek weer zien te vinden in het zadel. En voor Arma was het ook niet makkelijk ze snapte er niks van! Dus we moeten samen weer even ons plekje samen vinden!
Na een tijdje draven nam ik wat meer contact op de teugels, Arma wou weer meteen in een krul gaan lopen, wat ik nog steeds niet wou! Uiteindelijk hebben we nog een paar rondjes lekker gedraafd, en lekker uitgestapt! (ik heb Arma bewust niet aan het echte werk gezet omdat ik dit samen met haar langzaam aan opbouwen wil.)
Zelf heb ik hier een heel goed gevoel over. Het ging goed ik ben heel trots! Volgende week wil ik nog een keertje bij Arma in de bak gaan rijden. En als dat goed genoeg gaat naar mijn zin dan gaan we op vrijdag weer naar de les!!
Ik heb ook nog een aantal foto’s om te laten zien! Hier vraag ik geen negatief commentaar op! En ook op de kleine puntjes wat ik verkeerd doe wil ik niet op gewezen worden! Want voor mijn gevoel reed ik weer voor het eerst! En ik weet dat ik aan sommige dingen moet werken!!
1.

2.

3.

4. Nog een foto voor ik haar weer op de wei ging zetten.

Bedankt voor het lezen! laat gerust een reactie achter!!