Geplaatst Ik zie allemaal leuke forum berichten voorbij komen met jullie paarden,
En aangezien ik vandaag alletijd heb wil ik jullie mijn Arma voorstellen, en ons verhaal vanaf het begin vertellen met natuurlijk foto's erbij.
Laat ik me maar snel beginnen;
Een jaar of 6 geleden reed ik nog op een manege, daar was altijd wel iets met de pony's of ze waren kreupel of dit of dat. Voor mij hadden ze nooit een andere pony waar ik op zou kunnen of mogen rijden. Langzaam aan ging ik opzoek naar een verzorg pony..
Op donderdag 3 april kwam ik in de manege waar ik uiteindelijk wou gaan rijden, komen er verschillende mensen naar mij toe met het verhaal dat ze een verzorg pony wisten. Ik dolblij naar mijn moeder gebeld en die had meteen de eigenaar van Arma opgebeld, de volgende dag wou hij even komen praten om te kijken of ik het echt wou en ga zo maar door. Het pakte goed uit en ik mocht op arma gaan rijden! We maakte een afspraak om Arma te poetsen en even kijken hoe het tussen Arma en mij ging.
Op woensdag 09 april 2008 zette ik mijn eerste voetstappen bij de eigenaar op het terrein. Ik mocht samen met hem Arma uit de wei gaan halen om haar eventjes te poetsen en te doen. Ik vond het enorm spannend en ik kon niet wachten om met Arma op de foto te gaan! Ze was zo bloed mooi vond ik nadat ze haar grote beurt gehad had..
Al snel volgde de afsprak voor een week later om te gaan rijden op Arma en meteen op de manege een proef les te volgen. Natuurlijk sloeg ik dit niet af! Ik deed het graag. Maar eerst ging ik woensdag middag eventjes op stal op Arma rijden. Een beetje stappen en draven, zodat ik al wel op haar had gezeten en wist een beetje wist wie ze was en hoe dat ze was. Ook dit moment werd natuurlijk vastgelegd op foto;
Al snel was het avond en ging ik weer naar stal, ik zadelde Arma op en ging naar de manege over de weg. – De manege is nog geen 500 meter van stal af- En in de manege aangekomen, zo trots als een pauw natuurlijk, gebeurde er van alles. Ik was zo overdonderd dat ik daar mocht rijden. Maar eenmaal aan het rijden liet Arma haar karakter duidelijk aan me zien, ik het eerste kwartier in de les kreeg Arma al een geweldig idee om een sprintje te gaan trekken en even met haar kont te gooien. Ik schrok heel erg natuurlijk ik hing aan de zijkant maar ik ben niet gevallen!
Ik had ondertussen 3 lessen op Arma gereden en dus ook intotaal pas 4 keer op arma gezeten toen ik de vraag kreeg of ik met de clubdag mee rijden wou, ik dacht eigenlijk zelf nee dat wil ik niet want ik begon al een beetje angstig te worden van Arma, en iedereen zei gewoon doen het is maar een onderlinge wedstrijd het kan geen kwaad! Vooruit ik reed toch mee. Losrijden kreeg ik hulp bij van een moeder van een ander meisje die bij ons op de club reed, en eenmaal in de ring aangekomen werd ik heel zenuwachtig. Het begin van het proefje begon Arma al om over de dressuur hekjes de ring uit te springen. Fijn dacht ik zelf. Maar ik ging de ring weer in en ging vrolijk weer verder. Tot ik in galop zat, en het voor de 2e keer gebeurde! Nu baalde ik flink! Maarja niks aan te doen. Ik heb mijn proefje gewoon uit kunnen rijden en ik was uiteindelijk laatste geëindigd. Jammer maar helaas maar voor de 4e keer dat ik op Arma zat was ik nog tevreden!
De lessen raasde al snel voorbij! En ook het vallen van eigenwijze Arma ging ook gewoon door. Maar in oktober kwam de volgende vraag, PONYKAMP!!! Daar zeg je geen nee tegen natuurlijk als meisje van 12. Daarvoor waren natuurlijk wel de voorbereidingen voor nodig, Arma werd gewassen ze moest op en top in orde zijn! Op ponykamp beleefde ik veel lol . Alleen op de laatste dag was ik aan het rijden in de binnenbak en ik wou graag nog even galopperen, en toen tja, schoof het zadel naar de zijkant en viel ik van Arma af met mijn gezicht tegen de bakrand. Hier hield ik een bloedende kin aan over en meer was het niet! Gelukkig! Na ponykamp was ik doodop en heb echtwel tijd nodig gehad om bij te kunnen slapen!
De volgende lessen volgden allemaal snel ik ging nogsteeds maar 2 keer per week naar Arma toe, tot we al snel het nieuwe jaar ingingen en de 2e clubdag al snel aanbod kwam, hier voelde ik mezelf heel erg uitgedaagd om een parcourtje mee te springen.. wetende dat Arma alles behalve een spring pony was. De eerste sprong ging nog goed. Maar na de 2e sprong raakte Arma in de war want ze zou en moest een volgende hindernis springen en ik zei dat ze dat niet doen mocht. Toen ze het niet meer snapte ging Arma flink aan het bokken. Met als gevolg ik kreeg vliegles. En niet zomaar vliegles, ik ben enkele seconden buiten bewust zijn geweest, uit eindelijk wel weer opgestaan op eigenkracht en nog flink wat er aan overgehouden.. maar al met al ongeveer een halfuurtje later, zat ik weer boven op Arma! Ik werd met springen niet meer meegeteld en met dressuur een naar laatste! En ook kreeg ik de aanmoedigingsprijs!
Het jaar hierna ging snel ook nu ik telkens meer en vaker bij Arma zijn mocht! En ik dat ook zeker was om te knuffelen poetsen en te doen! En vooral om te praten over wat mij dwars zat. Want ja ik ben een paardenmeisje met een enorm pest verleden en Arma luisterde naar mij, en Arma was er voor mij! En dat voelde altijd goed! En dat zorgde ook dat ik meer en meer bij Arma was en er meer tijd doorbracht! En ook dat leverde hele mooie plaatjes op! Van foto’s in de sneeuw tot gewone foto’s . en vooral de oude ik! Voordat ik blond werd hihi.
Ook dit jaar was er een clubdag, en ik besloot om met dressuur mee te rijden en de Pas Le Deux, samen met een hele lieve vriendin van mij! Die ondertussen helaas niet meer rijd! Het dressuur ging me hier niet heel erg goed af. Maar de pas le deux ging helemaal zoals geplant! En dit hebben Eva en ik gereden zonder ook maar 1 keer samen te oefenen, hierbij kreeg Arma nog een heerlijke bok bui waardoor Eva schrok en ik recht voor de jury naar Eva riep ‘’DOOR GAAN’’ maar dat was ook het enigste wat een beetje tegenzat de rest ging echt helemaal zoals het moest!
Maar aan al het plezier in het rijden kwam ook een einde, Arma had mij zo bang gemaakt dat ik eigenlijk niet meer durfde. Ik was echt bang. Arma bokte en rende telkens maar weg en gooide mij er telkens maar weer eraf. Arma leek wel een moordwapen. Niemand van de manege durfde op Arma omdat iedereen zag wat ze mij telkens flikte. Zelf heb ik een hele tijd getwijfeld of ik nog wel wou paardrijden, en ik wist; als ik op Arma zou stoppen zou ik nergens anders meer mogen rijden. Dus ik ging door met Arma, ik gaf niet op. Na meer zelf vertrouwen op te bouwen en te denken IK BEN DE BAAS heb ik het toch vol gehouden op Arma, de lessen waren niet altijd leuk. Maar ik wist op een dag overwin ik dit en gaat alles zoals ik het wil. En dat was ook zo.
Het begon als een gewone lesdag ik was in de manege aan het lessen. Opeens kwam er iemand met een ander paard in de kleine bak –naast de grote bak- met haar paard rijden.. En Arma had het al weer in de gaten, ik ga laten zien wat ik kan dacht ze. Het duurde niet lang en Arma zetten een sprintje in en begon flink te bokken en te gooien met haar kont. Ik kon het met moeite uitzitten, en ik had nog net de controle om haar een beetje te sturen en ik liet haar recht op de bakrand aflopen en ik zette haar stil, ik werd heel boos en ik trok heel gemeen haar hoofd omhoog en ik schreeuwde heel hard ; EN NOU IS HET ***** AFGELOPEN MET DIE KL**TE STREKEN VAN JE!!!. Waarop ik van mijn instructrice het antwoord kreeg; ze verstaat je toch niet! Maar ik kan zeggen ; sinds dien is Arma zo braaf, en gaat er niet meer vandoor om te spelen om het zo maar te noemen! En ik kon gewoon echt aan het werk gaan met haar ik was er super trots op!
Sinds ik Arma zo goed onder controle heb ben ik hard gaan werken aan het vertrouwen! We hebben 2 keer een wedstrijd gereden die was speciaal voor mensen die geen officiële wedstrijden wou of kon rijden. De eerste keer heb ik dit afgesloten met een 1e prijs en de 2e keer behoorde ik niet bij de top 5 helaas! Maar ik vond het wel een super ervaring om mee te maken!
Ondertussen was ik al 5/6 keer per week bij Arma, alleen op zondag was ik er nooit tenzij ik uitgenodigd werd voor een karritje met Arma of een buitenrit. Ik knuffelde veel met Arma en begon een beetje met grondwerk. Ook kwam later vrijheids dressuur voor de dag! We hebben veel geoefend en getraind, we hebben nu nog niet alles onder de knie maar ooit komt dat wel goed! Arma en ik kregen meer en meer vertrouwen in elkaar, tot het ondertussen nu zover is dat ze hinnikt als ze me een tijdje niet gezien heeft en komt meteen knuffelen!
Nu afgelopen zomer was eigenlijk een moment waar ik al die tijd heel erg naaruit keek! Ik mag voortaan rijden wanneer ik wil! De eigenaar vertrouwt mij erin dat ik voorzichtig ben met Arma en dat ik geen gekke dingen met haar doe. Nu hebben Arma en ik 100% vertrouwen in elkaar gekregen, we rijden tijdens de les M1 Oefeningen om gewoon heel erg met elkaar bezig te kunnen zijn! Ik beloon Arma nog altijd heel erg uitbundig en we doen nog leuke dingen samen, ik speel vaak nog met Arma gewoon om gek te doen en het is ook goed voor onze band onze training licht op het moment stil ivb met andere dingen ziekte enzo, maar zodra we weer kunnen gaan Arma en ik er weer vol tegen aan en weer helemaal verder waar we gebleven waren.
En hier nog wat fototjes die ik met jullie delen wil:
Heel veel plezier met elkaar! 
