Moderators: Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja, C_arola, Essie73
Mirranda schreef:Nou,.....heeeeeeeeeeel lang geleden, toen ik nog een klein meisje was, ooit op een haflinger gereden op een manege. En eenmaal besmet met deze " goudkoorts" ......... nooit meer van losgekomen.
)
maarja mama had gezegt: Als je er eens afvalt maakt dat niets uit want je leert er alleen maar beter paardrijden van
toen werd nikita mijn lieveling en toen ze ergens anders kwam te staan mocht ik haar verzorgen en we zijn ook nooit weer te breken (PENNY) haha 
de enige ziekte waar ze geen medicijn voor hoeven te maken van mij
X2006DDHS schreef:Mijn haflinger liefde was al begonnen van kinds af aan!
op de markt stond er altijd een haflinger voor de orgelwagen, vond ik helemaal geweldig!
Ik mocht als kind zijnde helaas niet paardrijden omdat mijn ouders het te gevaarlijk vonden.
Op mijn 18e leerde ik iemand kennen en die kon een man met 3 pony's en daar zat Xilfer tussen!
(mijn oude verzorgpaard)![]()
Een prachtige haflinger (althans vind ik dan...) waar ik op heb leren rijden en veel leuke dingen mee heb gedaan.
Helaas is ze later verkocht, maar ben vastberaden om zelf een haflinger te kopen...
Ik ben er helemaal gek van! en dan het liefst een nakomeling van de hengst Standing Ovation!
standing ovation is een erg goeie keus